Oezbekistan en veel 'blingbling' deel 3

Zo, inmiddels al in Tbilisi in Georgië aangekomen, dus de komende dagen werk ik een beetje door om weer 'up tot date' te zijn. Maar ja WIFI is niet overal even goed, en soms is er ook helemaal niks! Met dank aan de betreffende regimes!
Bedankt weer voor de reacties, nu het laatste deel over Oezbekistan.
Ik moet zeggen dat dit land mij erg verrast heeft. Opzet van de steden is ruim, veel parken en ander groen, vaak ook tussen de twee rijbanen in en veel fonteinen.
Vandaag zijn we met de trein naar Bukhara, helaas geen HSL dit keer, gereisd. Een trip van zo'n 4 uur, de trein was vol en vooral ook heel erg heet en het is ook steeds weer een gedoe, wij met onze bagage om op de goede plek in de trein te belanden. Maar zoals ook de vorige keer ging alles erg gedisciplineerd en het treinpersoneel is zeer bereidt om je te helpen met je bagage.
Met een busje werden tot vlak bij het hotel gebracht, de laatste honderd meter moesten we lopen, geen verkeer in dit gedeelte van het stadje, jeetje wat een verademing! Een stuk straat over te steken zonder dat je doelwit bent is echt wel relaxed! Temperatuur is hier erg lekker, en we hebben dan ook heerlijk buiten gegeten.
Het was erg druk in ons hotel en ik heb al in een aantal hotels achtereen een kamer vlakbij de lobby gehad en dat is soms toch wel erg lawaaierig. Het was fris deze ochtend, maar met een zonnetje warmde het toch wel snel op.
Als eerste zijn we naar een bronzen beeld gegaan van een man op een ezel, schijnt, dat deze man op zijn ezel door Centraal Azië trok. Geboren in Bursa (Turkije) is hij als een komediant rond getrokken. ( Lijkt wel een beetje op onze Dik Trom).
Daarna naar een poppenmaker gegaan, die poppen maakt voor een poppenkast (de Oezbeekse variant van Jan Klaassen) . Prachtige koppen en prachtige kleding!
De volgende stop was de synagoge, deze was weer totaal anders dan die in Samarkand. Ik vond die in Samarkand mooier. Joden leven hier sinds de 12e/13e eeuw in de hoogtijdagen, ongeveer een eeuw geleden, stonden in dit stadje zeven synagoges!
Daarna door het oude gedeelte van het stadje en een park naar het 'Ismail Samani Mausoleum' gewandeld. Gebouwd van 892-943. Het is de rustplaats van Ismail Samani, een invloedrijke emir. Bijzonder is, dat dit één van de weinige monumenten is die niet is vernield door Djenghis Khan en consorten. En dus nog in de oorspronkelijke staat!
Vervolgens zijn we langs de 'Bolo-Hauz Moskee' gewandeld, alwaar het vrijdaggebed in volle gang was. Bijzonder om dit te observeren! Want je ziet alleen maar mannen!
Na de lunch langs 'de Ark' gewandeld, maar ivm tijdgebrek besloten daar morgen alleen heen te gaan.
Vervolgens over de goudmarkt gelopen, hier zitten dan weer voornamelijk vrouwen! Maar het is veel 'blingbling' en helemaal niet mijn stijl!
De 'Mir-Arab-Madrassa (16e eeuw) lag daar tegenover, de bekende stijl, veel blauw, mozaïeken en een minaret.
Als laatste die dag gingen we naar een tapijtenhandel, alwaar we uitleg kregen van Sabrina (24 jaar), zij vertelde alles over tapijten. Het materiaal, hoe je het kunt herkennen en hoeveel knopen per cm2, ondertussen zaten wij lekker aan de thee! Omdat ik toch al over dacht om een kleed onder mijn eettafel te kopen, dacht ik hier moest ik morgen nog maar eens op mijn gemakkie naar terug!
De andere dag begon ik bij 'de Ark', gebouwd in de 5e eeuw en voor 80% vernietigd door het Rode Leger in 1920. Het is ooit gebouwd als huwelijksgeschenk voor de dochter van een rijke heerser in dit gebied. De man moest een huis bouwen voor zijn geliefde voordat hij met haar mocht trouwen. Nu grotendeels museum met veel archeologische vondsten uit deze regio. Ik vond het erg mooi, jammer dat het regende, want het uitzicht over de stad was van bovenaf schitterend.
En toen naar de kapper, altijd leuk op zo'n reis. Eerst onderhandeld over de prijs en toen gaan zitten. Er was één stoel en ik kreeg twee snoepjes van haar. Na korte tijd stond ik weer tevreden buiten. Haar kapsalonnetje zat in een hele kleine ruimte aan de buitenkant van een Madrassa. De Madrassa was verder niet toegankelijk en redelijk in verval.
Ja en toen op naar de tapijten winkel! Ik kreeg wel 60 verschillende tapijten te zien, in verschillende kleuren, motieven en prijzen uiteraard. Sabrina vertelde er van alles over, maar ook is ze een gewiekste zakenvrouw, ik heb over de prijs onderhandeld en toch voel je je bekocht. Maar goed ik ben erg tevreden en volgend jaar had ik toch geen vakantieplannen, hahaha! Ik heb dus een rib uit mijn lijf tapijt gekocht!
Daarna bezig geweest om de financiën rond te krijgen. En nog een foto ronde door het stadje gedaan, een prettige plek om te verblijven!
De andere dag gingen we met auto's naar Khiva, onze laatste stop in Oezbekistan. Nou, dat werd me wat, na een korte stop in een katoen veld, kwam Lisa er achter dat ze haar telefoon nog in haar kamer had liggen. Maar we moesten ook 500 km overbruggen vandaag! Na veel telefonisch overleg met Bek en Brooke werd besloten om gewoon door te rijden en Bek regelde, dat de telefoon de andere dag met een andere groep zou meekomen. Lisa over haar toeren maar ze kon zich hier uiteindelijk wel in vinden. Maar ja inmiddels lagen we al ver achter bij de andere auto's.Over de katoenveleden on Oezbekistan valt veel te vertellen,Onder de druk van de Sovjet Unie moesten ze heel veel katoen gaan verbouwen, met desastreuze gevolgen. In het Aralmeer staat bijna geen water meer, werd gebruikt voor de bevloeing van de velden! Veel gif in de grond en grondwater door het gebruik van betreffende middelen. Momenteel zijn ze wel erg bezig met het herstellen van het ecosysteem, maar het kwaad is natuurlijk al geschied.
Na een lunch stop midden in de woestijn, kwamen we in het donker in dit stadje aan. Weer sliepen we in het oude centrum, maar dit was ook zeer spaarzaam verlicht. Dus met de zaklamp op zoek naar een restaurant, en nog gevonden ook! Hahaha. Dit oude gedeelte in echt heel erg klein, dus verdwalen bijna onmogelijk, maar je oriënteren in het donker als je er nog nooit bent geweest is toch erg lastig.
De volgende ochtend gingen we op pad met gids 'Johnnie'. Het was heel erg koud en het regende een beetje. We gingen nu via de officiële weg naar binnen, waar we dan ineens moesten betalen voor het maken van foto's, nou ja, als het dan maar in de restauratie wordt gestopt heb ik daar niet zo'n moeite mee. Het oude gedeelte van de stad wordt ook wel 'Itchan Kala' genoemd. We hebben de volgende dingen bezocht; 'Minor Kalta' Minaret, dit is een niet afgemaakt minaret, waarover verschillende verhalen de ronde doen, maar het echte verhaal is, dat de bouwer ervan dood is gegaan. Hij is 26 meter hoog en heeft op de grond een doorsnee van 16 meter. Ook weer prachtige kleuren en motieven! Gebouwd van 1851-1855. Daarnaast lag een tot hotel omgebouwde madrassa, we mochten een kijkje nemen in één van de kamers, klein maar fijn!
Daarna nog een bezoek gebracht aan de 'Kuhna Ark met oa; de 'mini' gevangenis, het zomerpaleis en een 'harem' gebouw. Alles voorzien van de gebruikelijke kleuren en motieven. Tussendoor naar het hotel terug om nog een paar lagen kleding aan te trekken! Het was een graad of 6, maar met die gure wind een gevoelstemperatuur van -6.
's Middags nog naar de ' Juma Moskee'. Een moskee van 55×46 meter met 218 houten pilaren, deze zijn van verschillende jaren, de oudste komt uit de 10e eeuw. En allemaal zijn ze bewerkt, geweldig! En als laatste die dag naar het 'Pahlavon Mahmud Mausoleum', ook weer zoooo mooi!
Omdat Bek zijn laatste avond met ons was, had voor bij de maaltijd vodka, sap en water geregeld. Ik kan zeggen het was erg gezellig. Zeker toen het Indiase gezelschap dat naast ons zat, en die muziek hadden geregeld en wij dus mooi van konden meeprofiteren!
De volgende morgen eerst wat zaken geregeld en toen met John en Michelle de hoogste en smalste minaret beklommen! Nou, hoog wassie en smal ook! De traptreden kwamen tot mijn knieën. Ik ben op handen en voeten naar boven gegaan, want het eerste stuk was ook nog donker! Ik ben ook op handen en voeten achteruit weer naar beneden gegaan, moet een geweldig gezicht geweest zijn voor diegene die naar boven kwamen! Hahaha, een dikke kont die naar beneden kruipt, gedag zegt en natuurlijk gewoon doorgaat! Hilarisch, maar ja mijn knie houdt zich goed, en dat wil ik graag zo houden.
Ik heb overigens wel 4 dagen met spierpijn gelopen. Hahaha. Het was 3 graden vandaag!
De andere dag op naar de grens van Turkmenistan, maar daarover later!
Lieve groet maar weer en tot de volgende keer