creatief met poep!

Hallo allemaal! Na ruim een maand, ben ik weer in de lucht. Ik probeer toch een chronologische volgorde in mijn verslag aan te houden, dus eigenlijk is dit 'oud nieuws'. En ook had ik dit verslag al geschreven, maar het kwam niet door de ballotagecommissie van de Chinezen!
Eerst nog even een stukje Nepal, want de laatste avond daar dacht ik, dat het weer eens begon te onweren, maar dat bleek dus een aardverschuiving te zijn. Volgens mij was iedereen blij daar te vertrekken, want op zo'n steile helling en alleen een hangbrug naar de overkant geeft je geen veiliger gevoel! Ik was in ieder geval erg blij daar weg te gaan!
De andere dag zijn we in '4 wheeldrives' naar de Chinees/Tibetaanse grens vertrokken. Onderweg nog meer aardverschuivingen, kleintjes weliswaar, maar één was groot genoeg om de achterkant van een truck te reduceren tot een cabine met wat schroot erachter! Het blijft indrukwekkend om dit natuurgeweld te zien.
Maar uiteindelijk kwamen na een uur bij de grens aan. Prachtig gelegen tussen de bergen en je moest een brug over om bij de Chinese grenspost te komen. We werden allemaal ' in line' gezet en kregen een nummer op ons paspoort, zo stonden we ook in het groepsvisum en konden ze onze namen lezen! En zo vergelijken met de nummers. Grappig! Uiteindelijk hadden we deze grenspost binnen twee uur geslecht, niet al te beroerd begreep ik van Brooke en Nico. Maar ja, zonder truck gaat het natuurlijk allemaal veel sneller, want de controle van de truck kost vaak veel tijd, vooral de papierrommel er omheen.
Aan de andere kant van de grens stond een bus op ons te wachten, vervolgens reden we naar 'Zhangmu', om daar één nacht door te brengen op zo'n 2400 meter. Langs de kant stonden wel 300 trucks geparkeerd, die allemaal niet verder konden door de aardverschuiving in Nepal. Deze weg is de enige en belangrijke verbinding tussen Nepal en China! Dus het is een ramp, dat hij nu niet begaanbaar is. Het was dus een krappe bedoening om naar deze plaats te rijden En oh ja, het is hier ineens 2 uur en een kwartier vroeger, in heel China geldt 'Beyingtime'.
De andere dag zijn we via een adembenemende mooie route naar zo'n 5050 meter geklommen, de hoogste pas (Lalung La pas) voor vandaag! Op exact 5000 meter klapte het chips zakje open! Hahaha.
We slaan het 'Everest basecamp' over, omdat we daar nu geen tijd meer voor hebben door de aardverschuiving en we hebben een week 'in' te halen op ons schema. Wel jammer, maar Lhasa is natuurlijk nog interessanter. Deze nacht hebben we overnacht op zo'n 4250 meter in het dorpje 'Tingri'. En het is te merken, dat je zo hoog zit, ondanks de 'hoogte' medicijnen, kost alles wat je doet enorm veel energie. En ondanks de medicijnen hadden een aantal mensen uit de groep erg veel last van de hoogte! Bij mij viel het wel mee.
Ik had geconstateerd, dat de wegen hier een stuk beter waren dan in Nepal, kregen we een behoorlijk stuk 'dirt road' te verhapstukken. Chinezen rijden als gekken en veel in SUV 's van Chinese makelij en dan heb je blijkbaar rechten! Op voorrang bijvoorbeeld, ze rijden als een blind paard gewoon door! Met als gevolg, dat onze bus een paar keer moest steken om een helling te kunnen nemen omdat deze jakkeraars in de weg reden. Bijzonder vind ik wel, er wordt onwijs veel getoeterd en zo, maar ik heb geen scheldwoord of opgeheven middelvinger gezien hier. Heb ik dan toch wel weer bewondering voor.
Helaas geen heldere dagen, dus geen Everest gezien! Wel de volgende dag over de hoogste pas van het Tibetaanse plateau gereden, ruim 5200 meter en ik kan zeggen, het was frisjes daarboven.
Vervolgens reed onze chauffeur vlak voor onze lunch tegen een SUV aan, niet zijn schuld overigens, maar wel aardig wat schade aan beide voertuigen (ach ja, Chinese makelij!). Het gebeurde op 20 meter voor de politiepost! Dus die waren er snel bij. Gelukkig mocht hij ons nog wel naar een restaurant brengen, maar het kostte wel 4 uur voor hij weer terug was. En omdat er een tijdje terug een ongeluk is gebeurd met toeristen in dit gebied, rijdt er nu een politieagent mee, die kijkt of de chauffeur nog wakker genoeg is om te rijden en er staan om de zoveel kilometers checkpoints, alwaar gecontroleerd wordt of je niet te hard hebt gereden, met als gevolg dat we soms zomaar stil stonden voor 7 minuten of zo! Hilarisch. Zoals deze dag, 7 controles op 290 km. Vandaag het hoogste punt van onze reis bereikt, op 5220 meter de Gyatso La pas.
De overnachting was in 'Shigatse' op zo'n 3840 meter, we kwamen daar pas om 20.00 uur aan! Dit vanwege de vertraging door de aanrijding.
Opvallend is het aantal nederzettingen die de Chinezen uit de grond stampen hier, toch in 'the middle of nowhere'.
Maar ook dat doen ze veel met zonnepanelen, wegwerkers bijvoorbeeld, slapen in tenten maar hebben allemaal een zonnepaneeltje naast hun tent staan.
De andere morgen zijn we naar de 'Tashi Lhunpo Monastry' gewandeld, dit is één van de 6 grootste Tibetaanse Boeddhistische scholen in de 'Gelugpaleer'. Het klooster is gesticht in 1447 en er is het grootste beeld van de toekomstige Boeddha Maitreya te zien. Bij het verlaten van het klooster waren de monniken in hoogste staat van opwinding, want er was hoog bezoek, de Panchen Lama was op bezoek. Grappig, te zien hoe zoiets dan gaat! Alle monniken van jong tot oud waren uitgelopen om hem uit te zwaaien.
Vervolgens zijn we 's middags naar 'Gyantse' gereden op zo'n 3980 meter. Hier nog wat rondgewandeld en wat inkopen gedaan.
Nou mensen ga er nu maar voor zitten. Het toiletgebeuren in China: er zijn verschillende vormen van openbare toiletten hier. Je hebt de gefreesde geul, 20 cm diep en ook ongeveer zo breed, daar ga je boven hangen en met wat geluk komt daar elke twee minuten een stoot water (soms met desinfectans) doorheen om je behoefte naar andere oorden te brengen. Niks aan de hand, wel goed richten! Papier gaat meestal in een afvalbakje. De volgende variant is een ovaal gat in de grond met daaronder een uitgegraven put of de vrije natuur! Richten wordt hierbij nog belangrijker! En ik kan nu al mededelen, dat ik daar niet zo goed in ben, want staande plassen en poepen behoren niet tot mijn favoriete bezigheden! Maar ja, soms moet je wat kwijt! En als je dan hier de ruimtes ziet is het ook zeker niet hygiënisch, want wat de vrouwen er hier mee kunnen, ongelofelijk, wat een gorigheid! Ik heb onderweg gezien, dat ze heel creatief zijn met Yakpoep om hun huizen mee te isoleren, maar dat hoeft toch niet te betekenen, dat je een openbaar toilet creatief gaat bewerken, toch? Nou ja gelukkig was het niet altijd zo erg en in de hotels hebben gelukkig westerse toiletten. Wat betreft variaties is er ook nog keuze tussen, wel een deur, geen deur, naast elkaar, achter elkaar, kortom variatie genoeg en je moet niet al te veel op je privacy gesteld zijn want dan heb je hier echt een probleem.
De volgende dag hebben we met een paar mensen uit de groep nog de 'monastry van Gyantse' bekeken, weer heel anders dan de 'monastry' van gisteren, deze is in 1427 gebouwd en heeft een grote stupa (32,5 meter hoog), waar 108 altaren en boeddhistische tekeningen en beelden in zijn verwerkt. Ik voel de hoogte goed, vooral in mijn benen, die verzuren al na 10 traptreden! En ook voel je je hart sneller kloppen en bij iedere inspanning gaat je ademhaling ook sneller. Dus heel erg 'Tempo Doeloe'.
Vervolgens weer via een prachtige route, met oa een prachtig blauw stuwmeer op 4800 meter en met mooie uitzichten op een paar gletsjers zijn we naar 'Lhasa' gereden.
Maar daarover binnenkort meer. Ik stop voor nu, straks lekker lunchen en Karakol een beetje verkennen.
Ik ga wel proberen de komende dagen er wat meer op te zetten, zodat ook jullie 'up-to-date' zijn
Groetjes!