Hartelijk welkom!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
23 Augustus 2014 | Nepal, Kathmandu
Hallo allemaal;
Nou, nu maar eens beginnen met mijn eerste verslag uit Azië.
Over de vliegreis niks dan goeds. Ik had een zeer voorspoedige reis en ik was erg blij, dat Albert en Maria mij even naar Schiphol hebben gebracht. Tas bleek toch wel 20 kg te zijn. Heb ik dan echt zoveel meer mee dan 3 jaar geleden naar Zuid-Amerika? Nou blijkbaar wel!
In Kathmandu werd ik hartelijk welkom geheten door het hostel als zijnde Marko Vanminnen. Das wel humor toch?
Verder is het weer heel erg wennen aan het feit, dat er hier blijkbaar geen verkeersregels zijn, behalve dat men zo mogelijk op de eigen weghelft rijdt en dat is hier aan de linkerkant van de weg. Ik moet zeggen ik heb nog geen ongeluk zien gebeuren. Maar mijn nieuwe auto zou ik er niet aan wagen! en ik ben er tenslotte nog maar net!
Zeker hier in de wijk 'Thamel' zijn de straten soms niet breder dan max. 2 meter en daar lopen wandelaars, rijden rikja's, fietsers, auto's, brommers en scooters en die laatste groep doen het al toeterend en erg hard! Je loopt hier meestal met het verkeer mee, dus je ziet ze niet aankomen, maar ik schrik me iedere keer de blubber als er dan weer getoeterd wordt.
Het valt niet mee om hier rond te lopen, de straten zijn in aller belabbertse staat. Dus het is naar de weg kijken, winkeltjes kijken, soms de weg weer zoeken (heb ik mijn leesbril voor op) maar gezien de gaten, plassen en andere onregelmatigheden is dat niet altijd de beste combinatie.
's Middags dus al lekker verdwaald in 'Thamel', de toeristenwijk van Kathmandu. Toen heb ik toch maar een stratenplan gekocht, maar hoe lees je die als er vrijwel geen straatnamen op staan en de straten vrijwel geen bordjes hebben? Gelukkig vertelde de vriendelijke meneer van het dakterras me de goede richting, naar mijn hostel.
Het hostel was ronduit smerig, een andere kamer gevraagd en die kreeg ik direct, ietsiepietsie beter, maar totaal niet onderhouden, maar de mensen waren allervriendelijkst.
Die avond lag ik er om 20.00 in. Helemaal 'out' van de reis, de warmte en de nieuwe indrukken.
Wel werd ik daarna nog wakker omdat ineens de ventilator aanging en de tl verlichting boven mijn hoofd. Blijkbaar was er ineens weer stroom. Hahaha. Overigens een groot probleem hier, water (zelfs nu in de regentijd) en stroom. Zeker in zo'n grote stad als Kathmandu.(5 miljoen inwoners).
Voor tempels en tempeltjes hoef je overigens niet ver weg, bijna op elke straathoek of plein staat wel iets wat er op lijkt en waar mensen hun offers neerleggen.
De volgende dag ben ik als eerste naar de 'Garden of Dreams' gegaan. Onderweg nog een heuse opstopping, er stond nl een coffeeshop in de fik, waarschijnlijk de bonen wat te heet gebrand. Hahaha, er was in ieder geval veel rook en die kwam niet alleen via de afvoerpijp naar buiten. Er stonden veel mensen te kijken, ramptoeristen dus! Blijkbaar was het al weer onder controle toen na ruim een kwartier de brandweer kwam want die ging er al snel weer vandoor. Aanrijtijden doen ze hier volgens mij niet aan, want er is geen doorkomen aan met al dat verkeer!
Maar goed de tuin is einde vorige eeuw met geld van buitenaf weer helemaal opgeknapt, een heerlijk plekje om te zijn en rond te wandelen.
Vervolgens ben ik naar het 'Pashupathinath' tempelcomplex gegaan. Dit is de meest uitgesproken Hindutempel van de God Shiva in de wereld.
Het is een uitgebreid terrein en ligt aan de rivier Bagmati. Hier vinden elke dag lijkwassingen en lijkverbrandingen plaats. Een indrukwekkend tafereel, bijzonder hoe de dode met veel zorg wordt behandeld, terwijl het zo openbaar is. Veel mensen kijken naar de rituelen en zeker niet alleen de toeristen. Merkwaardig om in het openbaar te zien wat er met je lijf gebeurd als je verbrandt wordt! Ik geloof, dat ik blij ben dat dat bij ons niet zo openbaar gebeurd! terug met de taxi, ik had wel weer genoeg gelopen voor vandaag, de afstanden vallen best een beetje tegen, zeker met deze hoge vochtigheid! taxichauffeur vroeg gelijk naar mijn leeftijd!? Hilarisch, op mijn vraag waarom hij dat wilde weten, omdat ik waarschijnlijk wel zijn moeder zou kunnen zijn. Zei hij: "In dit land doen vrouwen niet van dit soort reizen op die leeftijd". Nou toch wel een complimentje!
's Avonds mijn eerste Nepalese maaltijd genuttigd. Geen idee meer hoe het heet, maar het was erg lekker.
Nou mensen dit was het voor nu. Ik ga straks de eerste mensen van de groep ontmoeten in de Irish Pub.
Nou, nu maar eens beginnen met mijn eerste verslag uit Azië.
Over de vliegreis niks dan goeds. Ik had een zeer voorspoedige reis en ik was erg blij, dat Albert en Maria mij even naar Schiphol hebben gebracht. Tas bleek toch wel 20 kg te zijn. Heb ik dan echt zoveel meer mee dan 3 jaar geleden naar Zuid-Amerika? Nou blijkbaar wel!
In Kathmandu werd ik hartelijk welkom geheten door het hostel als zijnde Marko Vanminnen. Das wel humor toch?
Verder is het weer heel erg wennen aan het feit, dat er hier blijkbaar geen verkeersregels zijn, behalve dat men zo mogelijk op de eigen weghelft rijdt en dat is hier aan de linkerkant van de weg. Ik moet zeggen ik heb nog geen ongeluk zien gebeuren. Maar mijn nieuwe auto zou ik er niet aan wagen! en ik ben er tenslotte nog maar net!
Zeker hier in de wijk 'Thamel' zijn de straten soms niet breder dan max. 2 meter en daar lopen wandelaars, rijden rikja's, fietsers, auto's, brommers en scooters en die laatste groep doen het al toeterend en erg hard! Je loopt hier meestal met het verkeer mee, dus je ziet ze niet aankomen, maar ik schrik me iedere keer de blubber als er dan weer getoeterd wordt.
Het valt niet mee om hier rond te lopen, de straten zijn in aller belabbertse staat. Dus het is naar de weg kijken, winkeltjes kijken, soms de weg weer zoeken (heb ik mijn leesbril voor op) maar gezien de gaten, plassen en andere onregelmatigheden is dat niet altijd de beste combinatie.
's Middags dus al lekker verdwaald in 'Thamel', de toeristenwijk van Kathmandu. Toen heb ik toch maar een stratenplan gekocht, maar hoe lees je die als er vrijwel geen straatnamen op staan en de straten vrijwel geen bordjes hebben? Gelukkig vertelde de vriendelijke meneer van het dakterras me de goede richting, naar mijn hostel.
Het hostel was ronduit smerig, een andere kamer gevraagd en die kreeg ik direct, ietsiepietsie beter, maar totaal niet onderhouden, maar de mensen waren allervriendelijkst.
Die avond lag ik er om 20.00 in. Helemaal 'out' van de reis, de warmte en de nieuwe indrukken.
Wel werd ik daarna nog wakker omdat ineens de ventilator aanging en de tl verlichting boven mijn hoofd. Blijkbaar was er ineens weer stroom. Hahaha. Overigens een groot probleem hier, water (zelfs nu in de regentijd) en stroom. Zeker in zo'n grote stad als Kathmandu.(5 miljoen inwoners).
Voor tempels en tempeltjes hoef je overigens niet ver weg, bijna op elke straathoek of plein staat wel iets wat er op lijkt en waar mensen hun offers neerleggen.
De volgende dag ben ik als eerste naar de 'Garden of Dreams' gegaan. Onderweg nog een heuse opstopping, er stond nl een coffeeshop in de fik, waarschijnlijk de bonen wat te heet gebrand. Hahaha, er was in ieder geval veel rook en die kwam niet alleen via de afvoerpijp naar buiten. Er stonden veel mensen te kijken, ramptoeristen dus! Blijkbaar was het al weer onder controle toen na ruim een kwartier de brandweer kwam want die ging er al snel weer vandoor. Aanrijtijden doen ze hier volgens mij niet aan, want er is geen doorkomen aan met al dat verkeer!
Maar goed de tuin is einde vorige eeuw met geld van buitenaf weer helemaal opgeknapt, een heerlijk plekje om te zijn en rond te wandelen.
Vervolgens ben ik naar het 'Pashupathinath' tempelcomplex gegaan. Dit is de meest uitgesproken Hindutempel van de God Shiva in de wereld.
Het is een uitgebreid terrein en ligt aan de rivier Bagmati. Hier vinden elke dag lijkwassingen en lijkverbrandingen plaats. Een indrukwekkend tafereel, bijzonder hoe de dode met veel zorg wordt behandeld, terwijl het zo openbaar is. Veel mensen kijken naar de rituelen en zeker niet alleen de toeristen. Merkwaardig om in het openbaar te zien wat er met je lijf gebeurd als je verbrandt wordt! Ik geloof, dat ik blij ben dat dat bij ons niet zo openbaar gebeurd! terug met de taxi, ik had wel weer genoeg gelopen voor vandaag, de afstanden vallen best een beetje tegen, zeker met deze hoge vochtigheid! taxichauffeur vroeg gelijk naar mijn leeftijd!? Hilarisch, op mijn vraag waarom hij dat wilde weten, omdat ik waarschijnlijk wel zijn moeder zou kunnen zijn. Zei hij: "In dit land doen vrouwen niet van dit soort reizen op die leeftijd". Nou toch wel een complimentje!
's Avonds mijn eerste Nepalese maaltijd genuttigd. Geen idee meer hoe het heet, maar het was erg lekker.
Nou mensen dit was het voor nu. Ik ga straks de eerste mensen van de groep ontmoeten in de Irish Pub.
-
23 Augustus 2014 - 13:52
Ineke:
Hoi Marjo,
Je verslag is even leuk als je foto,s. Wat maak je alweer veel mee in korte tijd. Het is leuk om te lezen en te zien.Heel veel plezier vandaag met het ontmoeten van je groepsgenoten en geniet van je reis.
Groetjes Ineke
-
23 Augustus 2014 - 17:44
Petra:
De kop is er weer af! Het eerste verhaal is weer gelezen, en er zullen er ongetwijfeld nog veel meer volgen! Veel plezier verder.
Groetjes Petra(van W-G) -
23 Augustus 2014 - 20:28
Olga Leertouwef:
Hoi marjo,
wat is het toch altijd een genoegen om jouw verslag te lezen. Zoals altijd merk ik aan je manier van schrijven dat je weer ten volle geniet. Ik kijk al weer uit naar het volgende verslag. Veel plezier en geniet ervan. Groetjes -
24 Augustus 2014 - 05:05
Pauline:
Azië! Ik ben er 6 maal geweest en hopeloos verliefd,al is het uiteraard maar van 1 kant!
Geniet van alle geuren,kleuren,mensen,natuur. Is je gegund! Liefs,Pauline. -
24 Augustus 2014 - 11:44
Ada:
Deze keer ga ik je echt volgen!
Heel veel plezier, groetjes, Ada -
24 Augustus 2014 - 13:54
Carla:
Ha Marjo,
Net je verslag gelezen. ja, het avontuur begint al in Kathmandu.
Heerlijk om dat weer te lezen. Veel succes met je mede-reizigers.
Voor mij nog 3 weken en dan op naar Marokko.
Jij nog een goede reis en tot horens liefs Carla. -
24 Augustus 2014 - 15:13
Henny Timmerman:
Leuk je 1e verslag te lezen Marjo,
ga je zeker volgen -
24 Augustus 2014 - 16:38
Henny P:
Hoi Marjo , het is weer fijn je verslag te lezen. Zeker voor iemand als ik, die bij de grens van Haarlem al denkt dat ze in het buitenland is. Kijk al weer uit naar je volgende verslag. Hoop dat je reisgenoten een fijn team gaan vormen. -
24 Augustus 2014 - 20:08
Catharina Vens :
Hoi Marjo, wat een prachtig verslag van je bijzonder reis! Nog heel veel plezier toegewenst en ik ben erg benieuwd naar je volgende verslag, groetjes van Catharina -
24 Augustus 2014 - 20:25
Marjan:
Hoi Marjo, gezellig je verhalen weer te lezen. Ben benieuwd naar je reisgenoten en je verdere reiservaringen. Geniet ze!! -
24 Augustus 2014 - 21:31
Regina Belksma:
Hoi Marjo wat gezellig weer allemaal om te lezen en te bekijken. Toch nog wat familie tegen gekomen.
Spannen om de nieuwe reisgenoten te ontmoeten, veel plezier. -
26 Augustus 2014 - 09:15
Miep Peelen:
Via Henny geattendeerd op je reisverslag. Eerste al gelezen. Leuk hoor en spannend om nu je medereizigers te ontmoeten. Hoop dat het klikt allemaal. Ga je nu volgen. Geniet ze Marjo!!
-
28 Augustus 2014 - 18:19
Marianne Luinstra:
je kunt ook al aardig verhalen vertellen... heel leuk om je reisverslagen te lezen!
nog veel plezier Marko!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
