Resumé

Hallo volgers, ik wil jullie nogmaals bedanken voor de leuke reacties, ik blijf het leuk vinden dat jullie op deze manier met mij meereizen en mijn 'geneuzel en avonturen' waarderen. Hahaha.

Toch wil ik, nu ik een paar dagen terug ben nog even terugkijken op mijn reis en wat ik nou van Madagaskar vond. Ik zit lekker op mijn terras, wc in de buurt, want mijn buik doet nog niet helemaal wat ik prettig vind.

Verder heb ik veel geluk gehad, mijn koffer werd woensdag keurig thuisbezorgd en ik had op wat stress in Wenen een voorspoedige reis, dat kunnen de 4 Canadezen niet zeggen, zij hebben er zo'n 55 uur over gedaan om thuis te komen! Dan gaat het over lang wachten op luchthavens, geannuleerde vluchten en vervolgens weer druk zijn met de aansluiting van de geannuleerde vlucht. Nou van zuks dus!

Tja wat vond ik van Madagaskar. We hebben in totaal zo'n 3450 km afgelegd, waarvan 1150 km in de SUV's. Verder hadden we eenHyundai County ter beschikking, dat is een minibus, waar je op de eerste drie zitplaatsen normaal kan zitten en daarna zit je met je knieën strak regen de vorige stoel, wil je niet, dat jeknischijf bij een noodstop richting je heupen vertrekt, kunje alleen maar schuin of met je benen wijd zitten, niet te doen op die lange ritten en die slechte egen, we hebben afgesproken om te wisselen. Tja, de Malagassi maken daar geen enkel probleem van, die zitten met gemak met 25 en meer in een busje voor max 18 personen en dan nog een paar kinderen op schoot en ik vermoed dat de airco het ook al heel lang niet meer doet.

Verder genoot ik van al die oude Franse auto's , veel Renault 4 en soms een 12 en 20, ook de oude Peugeot rijden hier nog rond, maar inmiddels dus ook wel de nieuwere modellen.

Het land zelf is wisselend, wij waren in het westen, droge tijd in de winter, dus kaal, veel verbrandt land en erosie doordat er weinig beplanting is (voornamelijk grassen en weinig bomen). In dit gebied i ook de armoede en de primitieve leefwijze erg zichtbaar. Zij hebben weinig kleding beschikbaar en heel, heel veel kinderen. Als we in zo'n dorp stopten, had je binnen 30 seconden minimaal 40 kinderen om je heen, ze kwamen uit alle hoeken en gaten. Veelal vroegen ze om 'bonbon', snoepjes, gelukkig hadden we die niet, want wat hadden deze kinderen allemaal mooie bekkies met tanden! Men zag er ook niet ondervoed uit, elk dorp was in mijn zichtveld zelfvoorzienend, met wat vee, wat allemaal vrij rondliep, varkens, kippen en zebu's (de Malagassische koe) en wat verbouw van groentes. Aan de kust was er veel vis.

Van de parken had ik wat meer verwacht, een uitzondering daargelaten.

Wat je ook veel zite, dat er rond de grotere steden veel wordt gebouwd om de armoede te bestrijden, het is dan de bedoeling dat deze mensen daar gaan wonen, maar ja kunnen ze dat etmalen, ik denk het niet. Veel inwoners scharrelen hun kostje bij elkaar door het verkopen van allerlei spulletjes, dit kan van alles zijn, maar of ze daar genoeg meeverdienen om in een echt huis/appartement te wonen is maar de vraag.

Over de Chinezen heb ik genoeg gezegd, maar ook de Franse invloed is hier nog overal aanwezig. Sinds 1960 is Madagaskar onafhankelijk, maar zoals in veel voormalig koloniën is het lastig voor ze om hun land zo op te bouwen, dat de armoede verdwijnt, het is een eiland en voor veel dingen zijn ze toch afhankelijk van andere ander.

In de hoofdstad kwam je veel bedelaars tegen, veel mensen die hun geluk beproeven in de grote stad, wat voor een groot aantal mensen (veel kinderen en vrouwen) niet lukt.

Maar goed, ik heb een geweldige indruk gekregen van dit land, met veel vriendelijke mensen, die dichter bij de natuur leven dan wij, ik heb er heerlijk gegeten, het meeste direct uit de natuur en niet uit grote stallen of legbatterij ed.

Hier wil ik het wel bij late, gaan jullie ooit naar Madagaskar, laat dan wat kleding achter of neem zeep mee! Maar geen snoep!

Groetjes Marjo