Cocktails en walvissen

Goedenavond allemaal

Weer bedankt voor de leuke reacties en een antwoord op de vraag van Nelly, wij hebben deze reis zelf georganiseerd en rijden 9 dagen 'off road', niet dat het veel uitmaakt, want ook de hoofdwegen zijn aardig bumpie off het is slalom rijden om de kuilen te ontwijken.

We verblijven jog steeds bij madame Claudette, vandaag kon je met een bootje mee walvissen spotten, nou ja dat is wel aan mij besteed. We gingen met 5 mensen van onze groep op pad, de rest zag het niet zitten (zeeziekte) of had geen interesse, er ging nog een stelletje mee.

Nadat we de baai uitvaren werd Morgan helaas zeeziek. De zee was ook wat ruwer, ik genoot. Maar ja geen walvis, plotseling, zo'n 12 mijl op zee zag Liz de eerste spuiten en er kwam er één uit het water, helaas was deze jog veer weg. Maar we voeren er snel op af, uiteindelijk waren er op zo'n 50 meter 3 walvissen ( humpbackwales) die bij onze boot waren, zoooo gaaf!

In deze periode zijn er veel walvissen die naar de straat van Mozambique komen om te paren of te baren. Wat later zijnde ook aan de oostkant van Madagaskarr te spotten.

Maar deze straat is 400 km breed dus vind ze maar, wij hadden dus erg veel geluk,mijn dag kon niet meer stuk! Daarna alleen nog maar op de rand van de boot gezeten, de voeten in het 'warme' water, heerlijk! Op de terugweg nog een half uur gesmokkeld, maar daar.vond ik niet veel,een kleurige visje en door koraal, jammer.

De middag lekker relaxed doorgebracht met een cocktail (mojito) voor 3 Euro, voor dat geld kun je nog eens dronken worden! Haaha

De volgende dag niet ['n lange route, maar 80km maar wel veel zand en de Coronelletjes zouden zeggen veel fezfez, dat lijkt wel stof dat op het zand ligt. Binnen het uur hebben we drie keer vast gezeten in het zand,de eerste keer vroeg Dada of een foto wilde nemen van het mooie uitzicht en de blauwe zee, nou datwilden wij wel, bleek niet zo'n sterk plan want we kwamen dus niet meer weg ondanks de 4wiel aandrijving, de wielen gingen alleen maar dieper. De tweede auto moest hem eruittrekken, maar het knullige kabeltje brak al snel af, dus dat werd duwen, nou dat kunnen wij rouwen ook wel, dus met vereende kracht kregen we de auto weer los en doordat hij ineens losschoot lag ik languit in het zand, zachte landing hoor! We verboden Dada mog een keer te stoppen op risicovolle plaatsen, maar desondanks gebeurde het nnog twee keer. De laatste keer liet hij wat lucht uit de banden lopen voor meer griponderweg nog een paar stops bij een groep Baobabbomen.

Het was de laatste dag van d SUV's, dus hebben we afscheid genomen van twee Dada's en Michael, die in een oranjeshirt van Max Verstappen rondliep, had hij van een Nederlandse toerist gekregen.

Rond 12.00 uur waren we in Ifaty, mijn hoofd staat nog op mijn romp en mijn organen doen het ook allemaal nog, dus die zullen ook nog wel op hun plek zitten!

Je kunt over de weg ook goed in deze plaats komen, dus het was hier ook behoorlijk drukker et toeristen, dat was weer even wennen.

's Middags kregen we een rondleiding door het stekelige bos het Reniala reservaat in dit reservaat staat een 1500 jaar oude Baobab met een omtrek van wel10 meter. Verder wat dieren gezien, ringstaartmaki's die hier worden opgevangen die uit individuele huizen komen. Als ze een groep vormen, wordt z weer in het wild uitgezet. Verder viel het wat tegen wat de 'wildlife' betreft, een kameleon, een uil, een paar spinnen en een egel. Op twee na vind ik die ook in Nederland, maar goed. Een stukje lopen na al dat gebobbeld is ook wel fijn.

's Avonds heerlijk gegeten in het stadje, dit is wel een geduldkwestie, meer dan 5 kwartier wachten op je eten is best lang. Alessandro had ook mogelijk lobster besteld, die ze zonder hulpstukken moest gaan kleineren, dat was nogal hilarisch. Zij kreeg ook nog als laatste haar eten, dus jullie snappen het al we zaten daar nog wel even.

Zo dat was het voor nu, vanaf morgen rijden we richting het regenwoud

Groetjes, tot de volgende keer