De laatste dagen

Hallo allemaal, het wordt voorlopig het laatste deel van mijn vakantie, uiteraard volgt daarna nog mijn rectificaties en de foto´s.

Momenteel wacht ik op mijn koffer, die tussen 14.00 en 18.00 uur wordt thuisbezorgt.

Ik moet zeggen qua dieren voor mij de meest vruchtbare dag.

We zitten nu in Andasibe en dit is het oostelijke gedeelte van Madagaskar, in de bergen en dus ook weer regenwoud.

Vandaag drie excursies naar het Analamazaotra National park, alwaar zich de grootste maki´s bevinden, oa de Indri deze is met een hoogte op zijn achterpoten 1 meter hoog!

Ik zag erg tegen de wandeling op, mijn knie geeft mij veel last, pijn en is erg dik, ik kan geen traptreden meer zien laat staan op en af!

Maar hier had ik geen spijt van, een mooie wandeling waar we al snel de Indri zagen, mannetje en een vrouwtje met haar jong. zij krijgen vanaf 7 jaar elke drie jaar één jong, dus het behoud van de bossen is zeer belangrijk voor deze soort! Ook geven ze een enorm geluid af om hun gebied te ´bewaken´, Wij schrokken ons rot, het geluid is minimaal 75 decibel en is hoorbaar tot wel 5 km! In dit park wonen ongeveer 60 familie´s van twee tot vijf dieren. Na drie jaar moet het jong zijn eigen weg gaan zoeken.

Daarna hebben we nog een andere soort maki, de diadeemsifaka, gezien. Deze heeft een prachtige goudgeel kleurige vacht. En de nog kleinere bruine maki.

We hebben best lang doorgebracht bij deze twee soorten en we waren natuurlijk niet de enige geïnteresseerden, maar bijzonder om deze dieren die alleen op Madagaskar voor komen in hun natuurlijke habitat te zien. Daarna toch weer traptreden naar beneden dit keer, nou ja je moet er wat voor over hebben. Bijna bij het verlaten van het park, lag er een slang van ongeveer 1.50 meter zich lekker op te warmen in de zon.

Na de lunch zijn we naar Lemureiland gegaan, maki´s zijn bang voor water, dus blijven ze op het eiland. Ook hier worden de maki´s opgevangen die uit particulier bezit komen en hier dus met soortgenoten kunnen leven. De jongen die geboren worden, worden wel weggenomen om ze later in het wild te kunnen uitzetten. Er zijn verschillende eilanden en je vaart er met een kano naar toe, oversteek van twee minuten en het water is misschien maar 30 cm diep, maar goed dat kunnen de maki´s dan weer niet inschatten.

Het gebied ligt op het terrein van een voormalige grafietfabriek, nu een ´golfresort´, overigens geen golfer gezien maar wel een strak gazonnetje! Hahaha

Omdat deze dieren uit particulier bezit komen zijn ze erg gewend aan mensen en je kunt dus echt heel dichtbij komen, of ze komen dicht bij jou, erg leuk voor de foto´s, maar tevens ook triest. Hier oa de zwartwitmaki en de bamboemaki, deze kunnen blijkbaar goed samen, op een ander eiland zaten weer andere soorten.

Vervolgens nog naar de krokodillenfarm op hetzelfde terrein, waar zo´n 50 krokodillen leven, ook deze dieren komen voor in een paar zoetwaterrivieren op Madagaskar. Weer klimmen en dalen, Pffff

Verder hier ook veel flora en fauna en een paar inheemse schildpadden.

De volgende dag zijn we teruggereden naar de hoofdstad, Antananarivo. Onderweg nog een bezoek aan een privépark, Peyrieras, Marozevo reservaat. Hier oa slangen, kameleons, leguanen, gekko´s en vlinders. Ook zit hier nog een makisoort, maar ik ben niet meegegaan, weer een steil pad naar boven en dat moet je dus ook weer naar beneden! Dit reservaat is opgericht door een Franse entomoloog en natuuronderzoeker Peyriéras. Ik vond het een erg leuk park, vooral omdat je leguanen ed lastig te zien zijn in hun natuurlijke habitat. Ja er waren ook nog een paar kikkers een flinkerd en een heel kleintje, rood-oranje van kleur. En nog een paar slangen, maar daar maak je mij niet blij mee, koude dieren, alhoewel ik ben wel een slang in de Chinese horoscoop! [e-1f602]

De laatste onderweg lunch in een echt Malagassisch restaurant, rijst, groente(soort spinazie) en worstjes en het sap van de groente. Nou ik vond het niet vies maar ook niet bijzonder, de groenten waren zoooo zout, ik kon dat niet weg krijgen. En in de worstjes grote stukken vet. brrr

Als laatste stop hadden we een souvenirstop, ik denk wel 75 winkeltjes, met gelijksoortig materiaal en iedereen wil je natuurlijk naar binnen hebben. Ik heb een paar dingetjes gekocht en toen was ik er wel klaar mee, in de bus gaan zitten lezen.

Bij het hotel afscheid genomen van onze chauffeur en bijrijder en toen zat deze reis erop!

Het is de laatste avond dat we nog allemaal bij elkaar zijn, Liz en Hannah vertrekken de volgende dag alweer naar Londen en ook nemen we dan afscheid van Namdi onze reisbegeleider. het is dus ons laatste avondmaal.

Mijn laatste dag in Madagaskar is aangebroken, uitslapen lukt niet meer na al die vroege vertrekken van de afgelopen weken en ook mijn darmen doen weer erg rare dingen zo in de nacht, ook Michelle was onrustig en had last van haar darmen.

Het ontbijt in dit hotel was buiten bij de 'pool', bij 13 graden, smaakte de thee wel heel erg lekker! 's Middags nadat we Hannah en Liz hadden uitgezwaaid nog wat in de buurt gewandeld, maar het zondag en erg katholiek, dus veel winkels zijn dicht. Nog een heerlijke massage geboekt (15 Euro)

Online ingecheckt voor de volgende dag en eigenlijk niet veel gedaan, het was best een intensieve reis.

Nou, over de terugreis valt ook nog wel wat te vertellen, Michelle, Alyssa en ik gingen gelijktijdig naar de luchthaven, ruim een half uur rijden met de dagelijkse drukte.

Ik vertrok als eerste, Michelle 10 minuten later naar Johannesburg en Alyssa dan weer ongeveer anderhalf uur later naar Nairobi.

Ik moet zeggen alles ging lekker vlot, koffer gaat door naar Amsterdam, daarna zagen we elkaar nog even bij de betreffende 'gates'.

Het is een klein vliegveld met maar 1 start en landingsbaan, dus het gaat om en om, veel grote vliegtuigen kunnen er niet staan.

Het vliegtuig zat niet vol, ik zat alleen op een rijtje van drie. We vertrokken keurig op tijd en na een redelijk goede vlucht waren we ook ruim op tijd in Addis Abeba, op een geven toen ik naar het toilet wilde, was het een beetje onrustig in de lucht, ook wilde ik vragen of ze mijn waterfles wilde vullen, werd ik afgesnauwd door een stewardess, ´sitt down sitt down`, fles mocht ik wel achterlaten. Ik was zo verbouwereerd, dat ik terugliep naar mijn plaats en toen liep ze zo met mijn fles voorbij. Van mij had het wel wat vriendelijker gemogen!!!

Ik had een zit van bijna 5 uur in Addis, maar in Wenen gaat het spannend worden, van de 5 kwartier zijn er nog maar 40 minuten over! Nou ja wat gegeten en maar een wijntje gedronken om de tijd door te komen en zitten kletsen met een Oostenrijkse reisbegeleidster, die over drie weken naar Madagaskar gaat. Het ´gate´ nummer was al een keer gewijzigd, dus toen ik daar aankwam zat het al aardig vol met mensen, maar er stond nog steeds een vliegtuig dat naar Dubai moest vertrekken. Bij het poortje zat een man een scene te schoppen en te schreeuwen. Geen idee wat er was maar blijkbaar was hij of te laat over ´overbookt´, uiteindelijk werd hij rond middernacht meegenomen, het was de bedoeling dat onze vlucht om 23.50 uur kon gaan boarden? Om 00.15 werd er onduidelijk omgeroepen dat we naar een andere gate moesten, dus iedereen begon te rennen, de hal door, naar beneden, een andere hal door en daar startte de controle. Uiteindelijk gingen we pas om 01.35 uur de lucht in, met naast mij een vrouw die aanzienlijk haar plek innam, grrr

We kwamen uiteindelijk op tijd in Wenen aan, maar ja als je maar 40 minuten hebt en je zit achterin een groot vliegtuig waar maar een klein gedeelte van doorvliegt naar Brussel, dan duurt het lang voor je eruit bent want aan de deur werd ook nog gecontroleerd of je er wel uit moest/mocht, dit nog nooit meegemaakt, maar het vertraagd allemaal wel. Bij de douane stond ik gelukkig wel in de goed rij, maar toen, weer door de security en dat waren mensen zonder een enkel begrip, alles moest volgens de regeltjes en ook nog een beetje trager omdat ik echt een beetje pissig werd, de juffrouw die mij moest betasten had ik al drie keer gezegd dat ik een heupprothese heb en dat die bij ´oude´ apparatuur afgaat, maar nee ik moest me tot drie keer omkeren, met mijn voet om en om op een plankje staan? en toen mocht ik door, maar ik had ook mijn tassen niet uitgepakt, want geen tijd, haast!

Moesten toch uitgepakt en toen ging na een personeelswissel mijn camera nog een keer door de scanner, u heeft ook een tablet zie ik, ja dat klopt, waarom moet ik die pakken als je hem al gezien hebt op de scan???? zelfs mijn gesealde fles whisky werd op een weegschaal gezet, ja denk ik dan ik heb er stiekem 2 cl bij ingespoten, echt zeg. mijn enige gedachte was TRUT! o ja en dat water in mijn bidon zaten ook foute stoffen in, die moet leeggooien. Ik heb ze nog wel bedankt voor het eventueel missen van mijn vlucht, want ja het zou niet door hen komen, maar mijn eigen schuld! Ja tuuuurlijk meisje ik heb de maatschappij gevraagd mijn overstap te verkorten. Grrrr

Maar goed uiteindelijk behaagde het hen om mij te laten gaan, nog 7 minuten, ik weet niet of iemand Airport Wenen kent, maar die is nog best wel erg groot en zonder meeloopbanden! Het begint bij gate 001 en ik moest naar 063, dus misschien snappen jullie iets van mij stressniveau. Gelukkig kon ik op gegeven oment een pijl naar links volgen, met de lift naar beneden en daar stond nog boarding bij 063, nog 1 minuut! gered, vraag me niet hoe, maar ik stapte als laatste in de bus die ons naar het vliegtuig bracht.

Bezweet het vliegtuig in en geen water meer, mijn hemeltje wat een gedoe zeg. Maar ik ben veilig aangekomen in Amsterdam om daar terwijl ik zat te wachten op mijn koffer het bericht kreeg van Austria Airlines, dat mijn koffer het niet heeft gehaald en op de middagvlucht richting Amsterdam zou komen, nou ja daar wacht ik nu dus op.

Zo dit was het voor nu, er komt nog wel een resumé

Groetjes

Marjo