Lange dagen!

Hallo allemaal;

Weer bedankt voor de leuke en gezellige reacties.

Ja de reis is nu echt begonnen, inclusief Hannah, echt leuk. We zijn dus nu met acht. Onze gids Nambi ontmoette we pas op de zondagochtend, vlak voor de start, hij had net een andere toer afgesloten.

Na een slechte nacht en een ontbijt dat veranderde in een totale chaos, reden we in plaats van 08.00 uur om 08.50 uur weg en dat met 200km voor de boeg, lijkt dat geen grote vertraging, maar in Madagaskar met zijn slechte wegen, zelfs de hoofdwegen zijn erg slecht is dat een beste vertraging!

Maar goed met een minibus, chauffeur en bijrijder gingen we op pad. Reden voor de aanwezigheid van de bijrijder is om de chauffeur wakker te houden, bij zware tijden! Dus dat beloofd wat, hahaha

Nambi, onze gids stelde zich voor en wij stelden ons ook kort aan hem voor. De route was mooi en afwisselend, veel terrassen met rijst, groenten en fruit nu in de wintertijd verbouwt men minder rijst en worden de terrassen voor andere dingen gebruikt zoals gras voor de Zeboes (de Malagassische koe)en de klei wordt gebruikt om bakstenen van te maken. Door deze terrassenbouw wordt het werk veelal met de hand gedaan, echt zwaar me deze dikke klei!

Het was dus heel erg druk op deze tweebaansweg naar het westen, veel gaten in de weg en er was één of ander katholiek festival, dus busjes met ladingen vol mensen en bagage, in busje voor 16 mensen zaten ze hutjemutje er met wel 22 mensen in en dat in deze hitte!

Ik moet er niet aan denken, wij hadden ieder onze eigen plek, dus genoeg ruimte en zelfs onze bagage zat in het busje! We hebben zelfs in een heuse file gestaan! Dit vanwege het kerkelijke festival, daardoor was het drukker dan normaal op deze weg.

Onderwijl vertelde Nambi wat over de geschiedenis en het ontstaan van Madagaskar.

Na een paar korte stops (lees plaspauze) kwamen we om 15.00 uur bij onze lunchplek aan, daar reden we om 16.00 uur weer weg, ipv een rondrit door het stadje Antsirabe, werd het een kort bezoek aan een paar werkplaatsjes, oa een man die Zeboe hoorns bewerkte, een Zeboe is de lokale koe van Madagaskar en heeft verschillende kleuren, hoe donkerder de koe hoe donkerder de hoorn. Zij lieten kort de bewerking zien. De hoorn werd kort in een vuur gelegd om het merg van de hoorn te scheiden, vervolgens wordt er geslepen en gepolijst en kwam er een theelepeltje tevoorschijn. Daarna een jongen die van afval materiaal onwijs leuke dingen maakte, miniaturen oa fietsjes, erg gaaf. Daarna nog wat handwerk, borduren, maar omdat wij zo laat waren was deze dame al naar huis, wel jammer.

In het donker reden we naar onze slaapplek in Andranomafana nog 22 km rijden. Nou dat was even slikken, echt heel anders dan ons eerste hotel, met name de badkamer was erg vies, er was wel een douche maar alleen koud water, er moest gemandied worden met een emmer heet water, ik liet het voor wat het was, vervelender was dat de wasbak verstopt was en dat is niet fijn tandenpoetsen. Het eten was wel erg lekker, een Malagassische maaltijd met soep, gehaktballetjes, groente, rijst en een crêpe toe. Ipv 5 uur hebben we er bijna 10 uur over gedaan!

De volgende dag bleven we hier en hebben we een wandeling rondom het dorp gedaan met een gids, erg leuk en zodoende een kennismaking met het plattelandsleven hier. En uiteraard constant omringt door nieuwsgierige kindertjes. Uiteindelijk over de 6 km 3 uur gedaan. Vervolgens geluncht in onze 'homestead', verder ogenschijnlijk een Malagaassiche kookles gehad, ben de naam even kwijt, maar het was et rijstmeel, bakpoeder, gemalen pinda's en bananen, opgerold in een bananenblad en 20 minuten stomen. Heerlijk. Daarna naar de hotsprings, jemig wat was dat heet, twee containers koud water erbij en toen was het te doen. We waren wel een beetje laat, het was al bijna donker en geen verlichting op deze plek. Het was een grote natuurstenen badkuip waar je in zat, we hadden er makkelijk met z'n tweeën in gekund! Michelle en ik zijn bij het laatste licht alvast naar de bus gelopen.

Toen iedereen er was bij de andere groep gaan eten, de groep was gesplitst, we pasten niet met 8 personen in hetzelfde huis, de helft sliep dus op een andere plek, wel waren de families waar we sliepen weer allemaal familie van elkaar, daarna werden nog wat Malagassische liedjes gezongen en we hebben nog gedanst, sta je daar in 'the middle of nowhwere', we houden van oranje te zingen! Hahaha, de melodie is dus ook hier bekend! Volgens mij was de Malagassische tekst iets serieuzer, toen weer richting ons eigen verblijf.

Morgen vroeg weer op

Zo dit was het voor nu

Groetjes allemaal