Remi in India (2)

Zo, eindelijk tijd voor mijn volgende verslag.

Vandaag ga ik naar Chandigarh, trein vertrekt om 05.15 uur. Taxi had ik gisteren al besteld.

Na een slechte nacht, vanaf 02.00 uur op het toilet gezeten, waarschijnlijk van het eten bij de Gouden Tempel. Uiteindelijk toch maar loperamide ingenomen, dit moet ik niet hebben in de trein! Om 04.00 uur opgestaan en even voor half vijf naar beneden gegaan, twee grote hangsloten aan de deuren, zowel naar op de buitendeur als ook op de binnendeur naar het kantoor. Er ontstaat bij mij een lichte paniek, want de taxi staat er straks, maar ik kan er niet uit! Maar weer naar boven gelopen en toen ontdekte ik, dat er iemand in de relaxruimte lag te slapen. De jongeman wakker gemaakt en gezegd dat er een taxi kan komen. De jongeman was er allemaal niet zo zeker van en maakte contact met de eigenaar van het hostel, die bevestigde dat de taxi was besteld. Uiteindelijk kwam hij ruim tien minuten te laat, ik begon hem toch weer te knijpen.

Maar het kwam goed, ik zat dit keer op tijd in de trein en deze vertrok ook keurig op tijd. In de trein alleen maar water gedronken, durfde een ontbijtje niet aan.

Om 09.20 uur kwam ik aan in Chandigarh, eenmaal uit de trein word ik weer door meerdere mannen aangesproken voor een tuktuk ritje naar mijn hotel. Over de prijs werd onderhandeld, hij zei dat het wel 11km was, ik wist zeker dat het niet zo ver was, maar ja ik wist ook niet precies hoe ver dan wel! Bleek 5,5km te zijn.

Ik ben bij hem ingestapt, maar ook deze jongeman wist niet goed waar mijn hotel lag, maar met wat navragen her en der, kwam ik toch weer in het goede hotel terecht.

Deze jongens/mannen hebben vaak weinig of geen scholing gehad en het communiceren en lezen! is toch vaak een probleem.

Gelukkig kon ik gelijk naar mijn kamer en ben lekker even gaan slapen. Toen ik wakker werd de buurt gaan verkennen, ontbijtje cappuccino en een muffin. Buik doet gelukkig weer normaal.

Hier veel eettentjes in de buurt, dus heerlijk gegeten.

De andere dag maar verder de stad in. Chandigarh is een heel erg on-Indiase stad, brede straten, fietspaden, stoepen en heel veel bomen en groen.

De stad is in 1950 ontworpen door de Zwitser ' le Corbusier' en lijkt wat op New York. De stad is in vierkanten gebouwd en die zijn weer in vieren gedeeld. Heerlijk gaan lopen onder de bomen, richting het ' Sukhna meer' en naar de 'Rock Garden'.

Onderweg wilde ik nog het museum van de ontwerper bezoeken, maar dat was vanwege de vakantie (Diwali) gesloten, jammer. Langs het meer ligt een heerlijke boulevard en een park, goed toeven hier, nog even wat gedronken en toen naar de 'Nek Chand Rock Garden' gewandeld.

Dit is één grote fantasietuin, met wel 2000 meest vreemde en vervreemdende sculpturen. Nek Chand is er mee begonnen in 1957 en heeft er ongeveer 20 jaar aan gewerkt. Als materiaal gebruikte hij de achtergelaten spullen uit de 50 dorpen die moesten verdwijnen om deze stad te kunnen bouwen! Het terrein is 11 hectare groot en je loopt door een soort van labyrint, heel bijzonder. Ik keek er mijn ogen uit. Soms ook wel Gaudi achtig, veel ronde vormen en mozaïeken, ook heeft hij een poppengalerij ingericht met afgedankte en resten van partijen stof.

Daarna weer naar het hotel gewandeld, weinig kans om te verdwalen hier, hahaha. Het is alles recht toe recht an! 22km gewandeld, wel een beetje moe.

Nog wel op weg gegaan om wat te eten, maar het is Diwali, dus alle Indiase restaurantjes waren gesloten, mmmm beetje balen. Uiteindelijk mijn eigen Diwali gevierd met een wrap uit de Kentucky Fried Chicken (nog nooit wat van ze gegeten) en een flesje whisky, het kon slechter!

De volgende dag eerst weer zo'n lekkere cappuccino. Daarna naar een groot park met een groot assortiment aan rozen (helaas niet in bloei, er staan er meer dan 400 soorten) gewandeld. Eén bloeiende roos gezien, de princess Claus hahaha.

Er wordt hier heel veel gefietst, zelfs door vrouwen! Verder gewandeld naar het natuurhistorische museum en het 'art' museum. De eerste bevatte veel vondsten uit de regio en India. Het tweede bevatte beelden en een aantal mooie litho's, ik was zeer verrast. Het museum is ook door 'le Corbusier' ontworpen. Ik had graag nog langer daar rondgekeken, maar mijn maag gaf andere signalen, tijd voor de lunch.

Nadeel van een 'moderne' stad is dat er ook veel 'junkfood' ketens zijn, beetje jammer. Ook had ik wel weer een zin in een massage, maar dat is helaas ook niet gelukt.

Al met al weer 17km in de benen.

's Avonds een heerlijke 'thali' gegeten, maar die werd pas vanaf 19.00 uur geserveerd en ik was er om 18.40 uur, nou daar doe ik niet moeilijk over hoor, ik wacht wel en drink mijn watertje, in veel Indiase restaurants wordt nl geen alcohol geschonken.

De volgende dag al weer terug naar Delhi, de trein ging om 12.00 uur en ik had bedacht om eens met het openbaar vervoer, de bus dus, naar het station te gaan. Ik stond al bijtijds bij de bushalte en daar komen dus allerlei bussen voorbij, zonder nummer er op. Oeps dat wordt lastig, een aantal mensen gevraagd die bij de bushalte stonden, maar die vragen mij dan weer waarom ik met de bus ga, ja waarom niet zeg ik dan en ze kijken me verwonderd aan!

Uiteindelijk zegt er een vrouw, dat ik een rode bus moet hebben, jaja ook daar rijden er meer van, maar ze zien er iets nieuwer uit en hebben dus wel een nummer wat ook ik kan lezen.

Nou dat is een belevenis op zich! Je hebt een chauffeur van de bus, bij de instap zit een dame in uniform met een kaartjesautomaat en een scheidsrechter fluitje. De conductrice, de dame, draait een kaartje voor je uit en je gaat zitten. Vervolgens zeg je wanneer je wilt uitstappen, zij blaast dan op haar fluitje en de chauffeur weet dat hij de volgende halte moet stoppen, als iedereen eruit is en de nieuwe zijn ingestapt, dan wordt er weer op het fluitje geblazen en de chauffeur gaat rijden. Erg leuk om mee te maken, er zitten geen stopknoppen in de bus behalve een noodstop, maar niet uitgeprobeerd of deze het deed! hahaha

Ik was natuurlijk veel te vroeg op het station, maar ook daar is altijd weer wat te beleven en ik heb er lekker even gelezen.

Trein vertrok ook hier weer op tijd, wel heel druk en vervelende krijsende kinderen in de trein met ouders die er dan niks van zeggen of hun mobiel belangrijker vinden dan hun kind tot de orde roepen. Ik kreeg van alles in trein, lekker geluncht. Om 16.00 uur was ik weer in Delhi, waar ik moeite had om de goede metro ingang te vinden. Ik werd bij het loket voor het eerst afgesnauwd door een tokenverkoper, ik stond blijkbaar bij het verkeerde loket. In het Nederlands gezegd, dat hij dat ook gerust wat vriendelijker mag zeggen, maar hij bleef snauwen. Wat een zak zeg!

Bij het volgende loket stond ik dus weer verkeerd, maar daar werd me vriendelijk verteld waar ik dan wel moest zijn. Inmiddels toch al een paar keer met de metro geweest, maar dit gedoe bij het loket nog niet meegemaakt.

Om 17.00 was ik weer in het hotel, daar kreeg ik te horen, dat ik toch de komende nacht een kamergenote krijg, de groep komt om middernacht aan op de luchthaven.

Zo dit was het dan wel weer.

Groetjes