Op naar Bhutan

Nou lieve mensen het is weer een bezoeking hoor dit blog, maar hopelijk is 4x scheepsrecht. Eerst verkeerde knop of zo aangeraakt, daarna wilde het ook weer niet lukken en gisteren lag de site plat ivm onderhoud, dus het gaat niet helemaal naar wens. Alvast mijn excuses hiervoor.

Maar goed deze ochtend moesten we er vroeg uit, de twee taxibusjes kwamen om 04.30 uur voorrijden om ons zessen naar de luchthaven te brengen. Wij hadden alleen een brief, met vluchtnummer gekregen, dus geen tickets. Wij waren er al even over vijven, soms is er toch nog weinig verkeer in Delhi! Hahaha. Om 05.30 uur hadden we afgesproken om Tine hier te ontmoeten, zij begeleidt onze reis de komende weken. Nou hier is er behoorlijk wat misgegaan.

Het bleek, dat wij deze nacht al hadden kunnen doorbrengen in het IBIS hotel vlak bij de luchthaven. Ik had hier nog over gebeld met Koning Aap en zij hadden mij dit niet verteld, verder waren ze vergeten aan Tine door te geven, dat wij rechtstreeks naar de luchthaven zouden komen. Wij dus wachten en wachten en wachten, uiteindelijk heb ik het noodnummer gebeld en het nummer van de agent in India om te vertellen dat wij al op de luchthaven stonden, maar er niet in mochten!

Uiteindelijk is Hannah naar het kantoor van de vliegmaatschappij gegaan en zij kreeg daar zo de tickets op het laten zien van de brief, want ja het werd maar later en later en later! Daardoor konden wij dus naar binnen en onze bagage gaan inchecken. Daar waren we net mee bezig, toen we een paar blanke mensen zagen met een bordje Koning Aap, ik er naar toe en het was een boze Tine, want zij hadden met zijn vieren in hotel IBIS staan wachten. Gelukkig had ik mijn emailcontacten hierover allemaal bewaard en toen ik ze liet zien, maakte ze wel haar excuses, maar het is geen fijn begin van de reis! Is later nog goed gekomen hoor, maar het laatste woord met het kantoor is hierover nog niet gezegd!

De reis verliep verder goed, om 10.30 uur kwamen we aan in Guwahati, hier kwam er nog een groepsgenoot bij. De rest van de groep komt later, want die hadden een te korte overstap in Delhi. Na een lunch en de douaneformaliteiten kwamen we om 15.00 uur aan in Samdrup Jongkar, 130 km van de luchthaven en op een hoogte van 173 m.

Snel onze koffers neergezet en een rondje dorp gedaan samen met Michelle, het was nu nog licht. Op een brug wilden er veel Bhutanezen met ons op de foto, erg grappig. Toen we terugkwamen was de rest van de groep ook aangekomen. Het diner was een buffet, één van de velen die nog zouden volgen, hahaha, maar dat wisten we toen nog niet!

De volgende ochtend gingen we bijtijds op pad, we moesten een afstand van 180 km overbruggen, maar dit gaat over de enige 'highway' die Bhutan rijk is en van Oost naar West loopt (of omgekeerd!). Deze is 50 jaar geleden aangelegd door India en behoeft nog/weer veel onderhoud. We rijden deels over asfalt, asfalt met gaten en 'dirt road'. Er is genoeg onder constructie, maar dit gaat echt op en oude manier en weer door Indiërs, want de Bhutanezen doen dit vuile werk niet! En vanaf nu gaan we ook de hoogte in, als je nagaat, dat de twee landingsstrips die het land ijk is voor vliegtuigen, de enige twee stukken rechte weg zijn, dan snap je het wel, het betere haarspeldbochtenwerk (leuk woord voor galgje)

Het is geen reis voor mensen met reisziekte! Maar de 100km per uur haal je hier niet. Trashigang is onze bestemming en ligt op 1070 m. We rijden met een minibus, want een grote bus kan de bochten en de smalle wegen niet aan en een nog kleiner busje voor onze bagage, de groep bestaat uit 18 personen. We hadden regelmatig een stop, plaspauze en soms konden we lekker een stuk lopen en pikte de bus ons later weer op. Omdat alles al is vastgelegd, blijf je min of meer alles met de groep doen, we hadden ook voor de lunch een buffet, gaat wel zo snel met 18 man/vrouw! Michelle had al snel last van de hoogte en we zaten net rond de 2000m gelukkig heeft ze tabletten mee. Nog een korte stop bij een monastry, waar jonge monniken worden opgeleid, Kanglung Zangdo Pelri Thubten Choekhorling Shedra, voor de wikipediers onder ons. Hij was prachtig, maar schoenen uit betekent camera uit, dus veelal geen foto's binnen. Vervolgens naar ons hotel gereden, die lijkt wel tegen de berg aangeplakt te liggen.

De andere dag konden we wel een half uur langer slapen! Jaja. We gaan niet naar Drametse, 2x1 uur rijden over een slechte weg en met twee groepsleden die niet lekker zijn, was niet zo'n strak plan! Ook is de tempel onder constructie, hij staat in de steigers en wordt opgeknapt, de mooie stukken staan dus in de opslag.

In plaats daarvan hebben we de Trashigang Dzong bezocht. Een Dzong is gebouwd als verdedigingswerk, ze liggen veelal op hoogte, zodat men de vijand kon zien aankomen. Nu wonen er veelal monniken en is er de administratie van de regio. Deze Dzong is gebouwd in 1667 door Mingyur Tenpa.

De rit vervolgde zich en we zijn onze eerste pas (Kori La 2450m) over gestoken. We zijn nog gestopt in het dorpje Yadi, daar zouden veel huizen een fallussymbool hebben, dit staat voor geluk. Nou er was er wel enen! Hahaha, later in de reis komen we er wel meer tegen hoor. Om 15.30 uur kwamen we aan in Mongar 96 km gereden vandaag, maar ook vandaag schoot het niet erg op , ondanks de zondag werd er veel aan de weg gewerkt. Mongar ligt op 2050m. Onderweg zie je veel maïs, lemongras. Marihuana, groeit hier overigens gewoon langs de weg! Alhoewel het officieel verboden is om te roken! Ook nog even door dit stadje gewandeld.

De volgende dag een excursie naar Lhuentse, daar ligt achterin het dal een mooie Dzong en op de terugweg gingen we naar het dorpje Khoma, dat bekend is om zijn traditionele weverij.

Het is 63 km over een smalle weg, waar je elkaar amper kunt passeren, maar het lukt toch altijd weer, soms moet je ook maar niet naar beneden kijken!

Onderweg een theestop bij een mooi uitzichtpunt over de rivier, hier ook honingnesten gezien, deze hangen aan de andere kant van de rivier aan een steile wand. Ook deze Dzong ligt op een heuvel en je ziet hem al van verre liggen, ook vanaf de parkeerplaats was het nog een beste klim er naar toe. De Dzong is erg mooi beschilderd, zowel van binnen als van buiten. Ook de huizen zijn over het algemeen erg mooi beschilderd.

De lunch hadden we in het weversdorp, bij een familie thuis, 3x raden wat??? Ja inderdaad een buffet! Daarna bij de wevers gekeken, dit doen de vrouwen, zij weven hun eigen stoffen voor hun Khyra, dit is de lokale, verplichte kledij, zeker als je in een functie werkt. De mannen dragen een Gho. Het weven gaat nog op de authentieke manier, zittend op de grond met een band om de middel en verder werken ze met houten materialen. Nog even naar de Dzong ter plekke gewandeld, Zangte Pelri Lhakhang, met een mooi uitzicht over de rivier. Om 15.00 uur reden we weer richting Mongar.

Zo nu eens kijken of het wel goed gaat, tot gauw