Van rust naar drukte!

Hallo allemaal, kan nu nog mooi mijn verhaal afronden van de groepsreis, blijft er daarna nog maar 10 dagen over om over Remi te schrijven! Hahaha

In Gokarna ben ik de andere ochtend via een andere weg naar het dorpje gewandeld, namelijk via de watertank, een vijver met in het midden een tempeltje, waar uiteraard weer van alles gebeurd, er wordt gebaad en geofferd bij het tempeltje, men vaart er met een bootje naar toe, haalt er de spullen weg van de dag ervoor en er worden weer nieuwe offerandes neergelegd.

Na een ontbijtje naar het strand gewandeld en bij 'Willy's Café', zat Annemie ineens, zij was weer redelijk opgeknapt nadat de dokter was geweest en antibiotica had voorgeschreven! Zij had last gehad van wat ze hier wel noemen een 'Delhi belly'. Ik was helemaal verbaasd, maar blij dat ze weer was opgeknapt. Zij had zich lekker door een tuktuk laten brengen en had min of meer de hele dag met hem afgesproken om haar op vaste tijden op te halen en weg te brengen. Samen met Tine nog een kopje koffie gedronken en toen de zee ingedoken --> HEERLIJK! Soms flinke golven waardoor ik het strand werd opgeslingerd. In het water een tijdje met een Engelse vrouw gekletst. Daarna een heerlijke massage gehad, maar ik moest wel eerst douchen, ik had nogal veel zand op mijn lijf en in mijn zwempak, hahaha, en dan zou het meer een scrubpartij worden.

Daarna met Annemie daar ook weer geluncht en nog een keer het water in om een beetje het vet van mij lijf te krijgen. Maar dit lukte pas echt met warm water en shampoo in het hotel.

De volgende dag met Annemie naar het strand gereden met de tuktuk, ze had hem al heel vroeg besteld, maar goed ik was wakker. Zwempak mee, maar uiteindelijk niet in zee geweest, geen zin in weer zo'n zanderige toestand, we hadden alleen maar een omkleedkamer, omdat we aan het eind van de middag met de nachttrein naar Mumbai zouden gaan. Eigenlijk de hele dag bij 'Willy's' gezeten, gelezen, gegeten, wat gedronken en gekletst met de halve groep, die daar uiteindelijk ook belandde.

Nog een heerlijke chocolade, bananen, kokos pannenkoek laten maken en die meegenomen om in de trein op te eten, als avondeten. Nog even door het stadje gewandeld en met de tuktuk weer terug naar het hotel, daar heb ik me een beetje opgefrist en toen wachten tot we weg konden! De trein was keurig op tijd, maar we hadden maar twee minuten om in te stappen! En dat met 17 man en bagage! Maar gelukkig zaten we verspreid in verschillende wagons, dus het lukte prima en iedereen zat aan boord! Ik zat helaas alleen en er zaten vier jongens in mijn slaapcoupé, zij vertelden dat zij er in Goa uit zouden gaan. Maar de volgende halte kwam er een man in, die ook een ticket had voor deze slaapcoupé en waarschijnlijk een hogere kaste, want de jongens werden weggestuurd en voor meneer werd zijn bedje opgemaakt en na twee zeer luidruchtige telefoongesprekken, hij hield op geen enkele manier rekening met anderen, werden er ook nog twee boxjes met eten gebracht en ging hij uitgebreid zitten eten. Toen heb ik ook mijn bedje maar opgemaakt, mij pannenkoek had ik toen allang op. Om 20.00 uur al vlak! Maar lekker gaan lezen. Toen ik wilde gaan slapen, lag mijn medereiziger allang te snurken en te boeren! Ik heb vrijwel geen oog dicht gedaan, hij heeft heel Zuid - India van zijn bomen beroofd! Ondanks mij ohropax, was er niks tegen zijn gesnurk opgewassen. De twee ander heren waren vrij rustig! Om 05.00 uur was hij ineens weg, maar ja toen had ik nog maar 1,5 uur over wat te slapen, want om 06.35 uur kwamen we aan in Mumbai. De man boven mij moest ik wakker maken, want het was het eindstation van deze trein.

In het hotel mochten we direct gaan ontbijten, want onze kamers waren nog niet klaar. Uiteindelijk hadden we om 11.00 uur een kamer, normaal pas na 12.00 dus we mogen nog niet mopperen. Daarna de stad ingewandeld met Annemie, zij wilde nog wat souvenirs scoren. Niet mijn favoriete bezigheid, maar vooruit. Daarna een heerlijk broodje en een koffie bij 'Starbucks' maakte mijn dag weer goed.

Vervolgens via een paar leuke straten met stalletjes waar ze van alles verkopen, van plastic speelgoed, pennen tot dildo's kwamen we aan bij de 'Gateway of India', de plek waar uiteindelijk de Engelsen het land verlieten in 1948. Het was warm en we zijn op een dakterras een biertje gaan drinken, waarbij we met een volle kaart aan bieren uitkwamen op een Budweiser omdat ze veel bieren niet in huis hadden! Hahaha. Toen maar met de taxi terug (er rijden in dit deel van Mumbai geen tuktuks) want ons laatste avondmaal met de groep stond op de planning, René en Claudine vertrekken de andere dag al om 16.30 uur naar de luchthaven om naar België terug te vliegen. Mij was gevraagd om een woordje te doen voor Tine, onze reisbegeleidster. Het was gezellig, maar ook weer chaotisch. Het is erg lastig voor het personeel in een restaurant,, als je zegt zelf een rekening te willen en niet samen met soms een willekeurig iemand in de groep, leidt dit steevast tot hilariteit en gedoe! Het lukt ze op de één of andere manier niet om dat voor elkaar te boxen!

De volgende dag met de stadstoer meegegaan, die begon bij het ' 'Victoriastation' tegenwoordig 'Chatapatri Shivaji Terminus' genoemd. Een monumentaal en extravagant/gotisch gebouw, een echt Engels koloniaal gebouw, gebouwd van 1881 - 1887, 34 jaar nadat de eerste trein het station verliet. Vervolgens zijn we naar 'Malabar hill' gereden, oa naar de 'Banganga Tank' een dorp in de stad, waaromheen weer veel tempeltjes staan en veel rituelen plaatsvinden. Deze vijver is ooit ontstaan omdat 'Lord Ram' met zijn pijl een gat in de aarde schoot!

Daarna naar het ' Kamala Nauru Park' en de hangende tuinen gereden. De laatste zijn aangelegd in 1881, bovenop de grootste ondergrondse watervoorraad van Mumbai, vandaar de naam hangende tuinen. Niet ver van hier ligt de toren van stilte, door de bomen zie je hier niks van, maar hier worden de dode lichamen neergelegd van het zoaristische geloof. Deze ontbinden door de zon en worden dan opgegeten door de gieren, die je hier ook in grote getale ziet vliegen. Het geloof komt oorspronkelijk uit Perzië (9e/10e eeuw) zij zijn ooit voor de moslims gevlucht en nu leeft er nog een kleine groep in Mumbai. Freddy Mercury hing dit geloof aan.

Vervolgens naar de 'Mahalaxmi Tempel' , de God van de weelde, het is één van de drukste en kleurrijkste tempel in 'geldgek' Mumbai van daaruit naar de boulevard gewandeld, met zicht op de ' Haji Ali Dargah', een Indiaas/Islamitische tombe, die alleen bij laag water is te bezoeken.

En toen naar het 'Mahalaxmi Dhobi Ghat' een plek die al 40 jaar bestaat en inmiddels helemaal is ingesloten door hoogbouw, maar dit is de menselijke wasmachine! Hier worden dagelijks duizenden stukken wasgoed gewassen, kleding lakens enz. enz. Als laatste naar het huis waar Ghandi woonde als hij in Mumbai was, dit is inmiddels een museum. Volgend jaar wordt zijn 150e geboortedag groots gevierd! De tour eindigde bij de 'Gateway of India', maar onze Indiase gids vertelde al die tijd erg weinig, zij had het drukker met telefoneren en wilde het liefst overal alleen maar langsrijden! Gelukkig kon Tine haar overigens met veel moeite overtuigen dat het ook anders kon binnen de tijd. Hahaha

Daarna gauw een bak koffie gedronken en had Annemie door een rekenfoutje (een nul te weinig) bijna een hele mooie, maar wel een hele dure Ganesh gekocht, gelukkig kon de koop nog ontbonden worden! Hij was al wel afgestoft en ingepakt! Hahaha Na toch nog wat souvenirs en een galerie met een leuke tentoonstelling met appeltjes, waar je ook je fantasie op los kon laten, lol. weer een biertje gaan drinken, dichter bij het hotel dit keer en samen met Arjen en Irene ons afscheidsetentje gegeten.

Uiteindelijk gewacht tot 22.30 uur en afscheid genomen van de groep, groep twee alweer, het blijft apart hoor na ruim vier weken met elkaar optrekken. En dat zelfs zonder problemen.

Zo dit was het voor nu, ik ga douchen en eten.

Vertrek zelf vanavond om 23.00 uur naar de luchthaven.