Forten!

Ik ga maar gauw verder met de volgende drie dagen, anders schiet het niet op.
Vanmorgen het noodnummer van de ING gebeld een aardige mevrouw aan de lijn (het was natuurlijk midden in de nacht in Nederland). Zij wist ook niet precies wat er was, want ik stond inderdaad op 'buiten Europa', ze benoemde wat mogelijke opties, maar ook, ik zet je rekeningnummer nog een keer op 'buiten Europa' kijk maar of je dan wel kunt pinnen.
Vandaag zijn we naar Jaisalmer gereden, zo'n 350 km, ons meest westelijke plek van deze reis door Rajasthan, zo'n 100 km voor de Pakistaanse grens.
Onderweg kwamen aan de kant heel veel schoenen/slippers tegen die daar weggegooid waren. Dit was naar aanleiding van een festival dat net was afgelopen in het plaatsje Ramdeora, bij de tempel van 'Baba Ramdev'. Mensen komen van ver om dit feest te vieren. Wij kwamen onderweg een groepje tegen, zij hadden 120 km gelopen, achter een pick-up truck met flinke boxen erop en daaruit dan luide muziek. Al dansend ging het naar de tempel, ook al was het feest officieel al afgelopen. Wij zijn even gestopt en hebben genoten van de muziek, een lekkere beat, en het dansen, één vrouw geraakte helemaal in trance. Dit zijn toch altijd weer de krenten in de pap, als er verder niet zoveel te beleven valt onderweg.
Vlak bij Jaisalmer een hele grote luchtmachtbasis voorbij gereden.
Na aankomst in Jaisalmer ben ik met Annalien, Leen en Betty nog naar het 'Tilon-ki-Pol gelopen, een uitzichtpunt aan het 'Gadi Sugar' meer. Het was er een drukte van jewelste, daar voerden de Indiërs vissen, het leken wel meervallen, de vissen weten het blijkbaar ook en kwamen er met velen op af! Makkelijk eten toch? Hoef je zelf niet op jacht!
Voor het eten weer retour en daarna met taxiriksja's het fort in om te eten. En joepie ik kreeg zomaar geld uit de flappentap, wat een opluchting zeg! Niks voor mij om anders afhankelijk te zijn van reisgenoten, waar ik dan weer geld naar toe moet overmaken. Als een kind zo blij!
Jaisalmer wordt ook wel de 'gele stad' genoemd ivm het gele zandsteen waaruit het fort is opgebouwd.
's Morgens op stap met Annalien, maar al snel sloten Leen en Betty aan. We zijn begonnen bij de Jaïntempels, want deze gingen om 13.00 uur dicht. Deze drie tempels waren weer heel anders dan de vorige, wel veel beelden en ornamenten, maar dit keer niet gekleurd, dus vrij eenvoudig!
Wel stonden er twee erotische beelden, althans een pronte naakte vrouw en een naakte man, waarvan de penis toch wel regelmatig aangeraakt was! Hahaha, hij glom! Van trots? Verder probeerde iedereen een slaatje te slaan uit de toeristen, ook al staat duidelijk beschreven geen donaties te geven en deze alleen in de daarvoor bestemde box te doen. Een aantal priesters waren het daar duidelijk niet mee eens en lieten dat ook goed merken! Soms hadden ze de box ook verstopt! (kleedje erover!)
In de laatste tempel waren veel vrouwen, die begonnen met het zingen van gebeden, wij moesten daarna met hen op de foto. Het mobiele tijdperk is ook hier doorgedrongen en zij maken net zo hard foto's van ons als wij van hen, dat is soms wel hilarisch, maar ook wel erg leuk.
Na een stop op een dakterras met een schitterend uitzicht en een beetje verkoeling door een windje bij 38 graden nog verder door het fort gelopen. Dit fort wordt nog steeds bewoond, er wonen zo'n 3000 mensen en er zijn allerlei restaurantjes en winkeltjes. Na de lunch nog het paleis bezocht, ja het wordt nu al saai, maar ook hier weer heel veel mooie ornamenten in steen en hout en beschilderde muren.
Ook werd alles opgebouwd voor het 'Navrati' festival, het festival van de 9 nachten, waarbij de God Durgha in al haar reïncarnaties wordt herdacht.
Aan het eind van de middag heb ik met Wendy, Annalien, Leen en Betty en Hans, de kamelensafari gedaan in de 'Sam Sand Dunes', evengoed nog 40 km verderop richting Pakistaanse grens. Hier ligt een smalle strook zand, dit verbaasde mij, want we rijden toch al een tijd door woestijngebied maar dat bestaat hier toch veelal uit stenen, rotsen en wat stug grasland. Ik had echt meer zand verwacht. Helaas ging de zon niet zo erg mooi onder, zoals ook vaak aan het strand verdween hij in een wolk.
Overigens schijnt er weer wat gebeurd te zijn in Kashjmir, er zijn hier veel troepenbewegingen zo dicht bij de grens, ook komen er regelmatig straaljagers over!
Vandaag 2 oktober is de geboortedag van Ghandi (een vrije dag hier).
We zijn naar Jodhpur gereden, ongeveer 286 km. Onderweg een flinke staart van de moesson, het regende er behoorlijk op los. Vlak voor de eerste stop reed de chauffeur met flinke snelheid door een kuil, ik zat op mijn lievelingsplek rechts helemaal achterin de bus. Ik werd gelanceerd, met mijn hoofd tegen de airco en daarna hard terug op de stoel, het schoot me daarna gigantisch in mijn rug, alsof er twee wervels in elkaar werden gedrukt door de klap! Heel veel pijn.
Vroeg of het wat rustiger kon, maar alleen Annalien en Gert, die vlak bij mij zaten hadden het gehoord. Tot de stop gaan liggen, dat voelde wel wat beter.
Tijdens de stop ging ik nog even naar het toilet, kom ik terug, iedereen weg en ook de bus. Crap! Gelukkig kwam hij al weer achteruit terugrijden maar toch! Daarna toch maar het telefoonnummer van Hans in mijn mobiel gezet, want als de papieren met telefoonnummer nog in de bus liggen heb ik er nog niet veel aan! Door het slechte weer waren ze vergeten de koppen te tellen, gelukkig hadden Annalien en Gert het al gauw door dat ik er niet was. Door het slechte weer waren ze allemaal de bus in gerend en zowel Hans als de bijrijder hadden nagelaten om te controleren of iedereen er was. Werd ik dan wel weer heel verdrietig van! Hahaha.
Besloten om maar niet meer achterin te gaan zitten. Gelukkig werd het alweer snel droog, tijdens deze rit veel militaire voertuigen richting Jaisalmer.
Tijdens de lunch werden we bediend door personeel in militair uniform inclusief rode baret! Bizar!
Onderweg veel steengroeves, vanwege de vrije dag waren de meesten niet in bedrijf, wel jammer, maar we hebben toch even een kijkje kunnen nemen, het blijft indrukwekkend die grote zaagmachines en vrachtwagens die het steen vervoeren. Ik heb toch een stukje rode zandsteen meegenomen! Ik had ze daar wel graag aan het werk gezien, nou ja kan niet alles hebben toch?
Bij aankomst in Jodhpur zijn we eerst naar de graven van de maharadja's gegaan, 'Jaswant Thada'. een prachtige tombe, helemaal opgetrokken uit marmer, met daar om heen nog meer graven en kleinere tombes. Vervolgens zijn we naar het 'Mehrangarh' fort gegaan, boven op een heuvel, waarbij je een mooi uitzicht had op Jodhpur, ook wel de 'blauwe stad' genoemd ivm de van blauwe kleur waarin veel huizen zijn geverfd.
In verband met een 'public holiday' dag was het er gigantisch druk en ook nog een beste klim naar boven. Vanwege mijn rug niet nog heel veel trappen op geklommen, ik hoop wat foto's te krijgen van groepsgenoten, want de blauwe stad was van daar uit nog mooier! Ook hier weer veel npracht en praal, alhoewel er toch ook achterstallig onderhoud is, maar wie moet en kan dit betalen het zijn zulke gigantische gebouwen!
Via een steil pad naar het stadje gewandeld, nog kort over de markt gewandeld en daarna uitleg over kruiden gekregen bij een kruidenzaak die door 3 vrouwen (van de 7 zussen) wordt gerund nadat hun vader was overleden. Later nog een documentaire over deze dames gezien, die uiteindelijk na heel veel tegenwerking uiteraard van mannen, in deze Indiase mannenmaatschappij, het bedrijf van hun vader hebben doorgezet! Zij gelden als goed voorbeeld voor andere vrouwen, die ook een eigen bedrijfje wilden starten. CHAPEAUX!
Zo weer genoeg voor vandaag
Groetjes Marjo