Ratten! Ratten? Waar? Nou daar!

Hallo allemaal;
Inmiddels ben ik weer thuis, maar begin nu toch met mijn verhaal op deze site. Ik ga wel wat manipuleren met de data, dan zijn jullie daar alvast van op de hoogte.
Ja na een vliegende start in Delhi vertrokken we naar Shekhawati, een afstand van ongeveer 261 km, maar ja dat zegt in India niks!
We moesten eerst nog Delhi uit zien te komen en dat was al een gedoe op zich in de dinsdagochtendspits.
We gingen al voor 08.00 uur op pad, maar na korte tijd stonden we zomaar 20 minuten stil! Op zich wel logisch als je de rijstijl van de Indiers ziet, ze vliegen van links naar rechts over de 'snelweg' en als er dan een op-/afrit is, die niet zo groot is maar waar beide verkeersstromen doorheen moeten kun je je wel voorstellen hoe dat gaat. De weg rondom Delhi wordt door iedereen die maar iets heeft met wielen eronder gebruikt, behalve koeien die heeft men gelukkig uit Delhi verbannen. Ook de breedte van de weg en de belijning is relatief, bij een weg met vier stroken, rijdt men met evenveel gemak met z'n zessen naast elkaar! ook zijn verkeersdrempels op de snelwegen een 'normale' zaak.
Kortom het duurde even voordat we Delhi uit waren. Ook onderweg bezochten we allerlei bezienswaardigheden. We begonnen bij de 'Mangal Mahadev Tempel', hier stonden een aantal grote beelden oa van de Goden Rama en Sita.
Met nog een 'chai' stop onderweg, zijn we vervolgens uitgestapt in Narnaul, om er even de benen te strekken, we zijn er langs wat marktkraampjes gelopen en hebben hier het eerste contact met de Indiërs en hun koopwaar. We liepen over een fruitmarkt en de meeste mensen wilden graag met je op de foto, ze zijn erg nieuwsgierig en vriendelijk.
De volgende stop was de 'Hanuman tempel', de God van het apenleger. Een tempel in de categorie, mooi roze is niet lelijk, maar wel met hele mooi fresco's, zowel aan de binnenkant als ook aan de buitenkant van de Tempel. We kregen daar onze eerste 'tika' (een stip op het voorhoofd).
Aan het eind van de middag kwamen we aan in Shekhawathi, ook daar kregen we een 'tika' met een rijstkorrel dit keer en een krans van afrikaantjes (mag dit nog wel zo gezegd worden? klinkt erg discriminerend, nou ja, zo heten die bloemetjes nou eenmaal).
Voor de avondmaaltijd nog een marionettenvoorstelling gezien, ach omdat het moet! Het is anders zo sneu voor de hotelmedewerkers die het hadden voorbereid.
De andere dag hadden we een jeeptocht rondom Shekhawati, we bezochten onder andere een plek waar stoffen werden geverfd en afgebonden, waardoor er allerlei motieven ontstonden, mooie sjaals, maar ik heb er al zoveel en heel vaak draag ik ze toch niet, dus wat moet ik er mee? Het deed me erg denken aan de batiktechniek (ooit in Zwitserland een cursus gedaan!)
Daarna gingen we naar een pottenbakker, die zijn schijf aandreef met een stok, ik blijf het knap vinden, hoe ze dan toch een mooie en dunne vorm kunnen maken op zo'n draaischijf, vooral het zitten op de grond en de hele tijd op die manier werken. Petje af! Gaat mij niet meer lukken met mijn heup (kon altijd slecht op de grond zitten!).
Daarna was het platteland aan de beurt, eerst naar een paardenfokkerij, waar ze Marwani of ook wel Malani paarden fokken. Paarden met erg grappige oren, er zitten namelijk pluimpjes op en als ze die naar elkaar toe bewegen ontstaat er een hartje! Ach zo romantisch! Hahaha. ook kunnen ze de oren onafhankelijk van elkaar bewegen een grappig gezicht. Er was ook een paard met helblauwe ogen, dit vond ik wel heel erg bijzonder.
Vervolgens nog naar een boerenechtpaar, die kleinschalig boeren, de helft gaat naar de landeigenaar en de andere helft is voor henzelf om bijvoorbeeld op de markt te verkopen. De koeien, geiten en honden waren hun eigen bezit. Zij waren erg vriendelijk en konden volgens mij de fooi die ze van ons kregen om hun bedrijfje te kunnen bezoeken goed gebruiken. Ze leven zeer primitief, erg 'basic'.
Terug in Shekhawati hebben we diverse 'Haveli's' bezocht, dit zijn koopmanshuizen uit de 18e eeuw. Zij zijn erg groot en er woonden vaak familie 's in tot wel 40 personen. Ze zijn zeer rijk gedecoreerd met prachtig houtsnijwerk, bewerkt marmer of zandsteen en prachtig geschilderde taferelen op de binnenmuren. Pareltjes om te zien! Helaas bij sommigen wel achterstallig onderhoud, maar ja ze zijn dan ook zo groot! Het moet een vermogen kosten om zo'n gebouw te onderhouden!
Er waren verschillende ruimtes in, want de vrouwen mochten wel luisteren naar wat de mannen bespraken, maar ze mochten niet gezien worden! We hebben de volgende 'Haveli's' bezocht:
* Dundhlod Haveli, hier zat een vrouw ook te koken, we mochten even proeven, was lekker maar met een hete nasmaak!
* Bhagton Ki Choti Haveli, deze is nog in de oorspronkelijke staat
* dr. Ramnath Podar Haveli Museum, deze is gerestaureerd.
Ik keek er m'n ogen uit, wat een pracht en praal of dat is het in ieder geval geweest, dat kon je nog wel zien.
Terug gewandeld naar het hotel, via de markt, daar een lokale snack en een 'chai' genuttigd. 's Middags nog met Gert, Wendy, Leen en Betty terug gewandeld en nog wat foto's genomen.
's Avonds met riksjataxi's naar een eetadresje, op weg erheen zou een ATM staan, hoera, want ik heb nog steeds geen geld, ja ik heb wat Euro's gewisseld voor roepies maar zoveel Euro's heb ik nou ook weer niet mee!
Maar helaas geen flappen! Dit is al de 4e bank en ik ben er aardig gefrustreerd van. Ggggrrrrr.
De dag erna vroeg vertrokken, al om 07.30 uur naar Bikaner, een afstand van ongeveer 215 km. Maar het eerste uur was de weg heel erg slecht, veel kuilen en drempels, dit wordt er zo na de regentijd niet beter van.
Na een 'chai'stop waren we rond het middaguur in Deshnok, vlakbij Bikaner.
Hier staat de 'Karni Mata Tempel' oftewel de 'rattentempel'.
Het blijft bijzonder wat de Indiërs allemaal aanbidden als 'goden', we zullen nog een paar bijzondere 'heiligen/goden', aanbeden in de daarvoor bestemde tempels tegenkomen de komende weken.
Ja de rattentempel, uiteraard betreed je de tempel op blote voeten, ik heb lang getwijfeld, maar gelukkig voor de toeristen boden ze een soort slofjes aan om aan te trekken. Dit toch maar gedaan (ook al boden ze niet heel veel bescherming), geen zin om door de uitwerpselen van de ratten te lopen.
De buitenkant was erg mooi, maar in verband met een aankomend festival waren er allerlei versieringen aangebracht, waardoor je de voorkant niet meer goed zag, jammer! Binnen waren ze ook bezig om alles op te poetsen voor het festival. Binnen liepen, sliepen of luierden honderden ratten. Het stonk er wel, maar blijkbaar ben ik wat gewend na de half miljoen pinguïns! Maar fris is anders, wel was het een kleine soort rat. We hebben later buiten wel grotere formaat ratten gezien.
Kreeg ook hier weer geen geld uit de flappentap, Hans is zelfs meegelopen, maar ook zijn hulp hielp niet. Het apparaat rammelde niet!
In Bikaner zijn we direct naar het 'Junagarh Fort' gereden, dat nu dienst doet als museum. Gebouwd tussen 1589 en 1593, knap staaltje werk! Ook hier weer mooi bewerkte houten en stenen ornamenten. Onderin stond zelfs nog een vliegtuigje van de Maharadja. Ook hier veel pracht en praal, helaas konden we niet door de tuinen wandelen want die zagen er van bovenaf ook erg mooi uit.
Vervolgens zijn we nog door de 'oude stad' gelopen. Al lopend werden we onderweg bij toeval uitgenodigd in een gebouw, waar vrouwen van het Jaingeloof woonden, zoals bij ons de nonnen in een klooster wonen, de oudste dame was in de 90.
Bij dit geloof respecteren ze elk levend wezen, dus ze liepen met een plastic mondkapje voor en een bezempje om de grond voor hun voeten schoon te vegen van elk levend wezen, want je zal toch een vliegje in je mond krijgen of een miertje doodtrappen. Dit gaat mij echt te ver, maar ja ieder zijn ding! Ze eten ook geen voedsel wat uit de grond komt! Ook zijn ze geheel in het wit gekleed. Het was er dan ook spik en span.
Hier in de oude stad zijn nog grotere Haveli's, we zijn er bij geen één naar binnen geweest, maar de buitenkant alleen al is zo imposant! En ook weer prachtig bewerkt, lastig op de foto te zetten omdat de straatjes zo smal zijn en de elektrische bedrading ervoor hangt.
Door een winkelstraatje naar een 'Jain Tempel' gewandeld, waar we werden ontvangen door een Brahmaan! Aardige kerel, hij vertelde ook over de tempel. Een mooie tempel, met veel gekleurde beelden.
Vervolgens met taxiriksja's naar het hotel gereden.
In het hotel had ik een kamer met een bed op hele hoge poten en een opstap tussen de twee bedden, niet vergeten als ik er vannacht uit moet om naar het toilet te gaan! De bedden zijn heerlijk breed. (twijfelaar)
Deze avond 2 x 5 minuten in de wacht gestaan bij de ING om te vragen waarom ik geen geld kan pinnen, maar helaas geen contact. Morgen maar weer verder kijken.
Zo, dit was het voor nu, er volgt nu snel meer