Naar de film!

Inmiddels al weer over de helft van deze reis, het gaat snel en we zien ontzettend veel.
Het is vrijdag 07 oktober en het is de dag van de lach las ik! Deze dag reden we we van Udaipur naar Bundi (ruim 300 km). Het blijft me verwonderen wat er hier op de snelwegen allemaal gebeurd, koeien die er languit liggen, geiten en schapenhoeders die er met hun kudde overheen lopen, tractoren, groepen mensen die naar één of ander festival of tempeltje lopen, met of zonder geluidswagen!
Onderweg maar één stop voor een kopje chai.
Ook treurig was het landschap over een lengte van zo'n 25 km voor Bundi. Hele bergen worden hier afgegraven voor speksteen en zandsteen en dat maakt het landschap er niet aantrekkelijker op! Maar ja, ik kan er dan weer wel iets moois van maken, maar dubbel is het wel!
Daardoor waren we rond het middaguur in Bundi, na de lunch ben ik het stadje ingegaan. Er is ook hier een paleis en een fort, maar die waren alleen bereikbaar via een steil pad, dat zag ik niet zo zitten met mijn rug.
Verder ging het verhaal dat met name het fort geterroriseerd wordt door agressieve makaken. Ook geen zin in!
Het is een fotogeniek plaatsje, maar wel met heel veel achterstallig onderhoud aan de huizen. De straatjes waren smal en met een open riolering stonk het er verschrikkelijk, verder uitkijken voor poep! Zowel van de koeien als ook de honden. Er worden hier zaken gedaan via een soort van 'lounchebed', men ligt lekker relaxed languit op een matras, voorkant van de winkel is open en als er een klant komt gaat men even rechtop zitten!
Na twee grote poorten de markt gevonden, daar werd ik prompt aangereden door een meneer op een brommertje, gelukkig reed hij niet snel, maar ondanks zijn bril zag hij me niet staan. Hij keek naar links en stuurde naar rechts, Dombo. Gelukkig bleef de schade beperkt, maar een excuus of zo, nou nee, dat kennen ze hier niet. Je moet als voetganger blijkbaar maar niet op zo'n domme plek gaan staan!
Het was er erg druk en er was een hele grote markt, waar ze van alles verkochten, maar ook heel veel groente en fruit. Ook hier verbaasde ik mij weer, dat de mensen vlak naast een stinkende urinoir hun verse waar kunnen verkopen en daar dan ook de hele dag zitten. En dat er dan weer andere mensen zijn die dat kopen! Brrrr het stonk er zo verschrikkelijk.
Ik ben verder gelopen naar de 'Nagar Sagar Kund' en de 'Raniji-ki-Baori'. Het zijn beiden trappenbronnen, maar door het verlagen van het grondwater staat er niet veel water meer in. Met name de 2e bron is 400 jaar oud en ook weer mooi gedecoreerd, wel stonk het er een beetje naar duiven- en vleermuizenpoep!
Daarna ben ik nog naar de andere kant van het meer gelopen om nog foto's te maken van het paleis en het fort.
's Avonds erg veel lol gehad met filmpjes van Arjan Ederveen, creatief met kurk, via You Tube. Het was leuk, hilarisch en soms erg goor! Maar gelachen hebben we op de dag van de lach.
De volgende dag ging de reis al weer verder, van Bundi naar Jaipur, ook wel de roze stad genaamd (ongeveer 220 km).
Onderweg weer veel steenhouwerijen, maar we zagen ook grote poppen, die gemaakt worden van papier maché en aan het eind van het 'Divali festival' in brand worden gestoken.
In Jaipur één grote chaos in het verkeer ivm het aanleggen van een metro, het duurde dus even voor we in het hotel aankwamen. Het hotel staat in een moslimbuurt en was er ook één van de vergane glorie. Ik had samen met Wendy een achteraf kamer, wel groot! en een platje waar een moederpoes met haar twee kittens kwartier hadden gemaakt, zij was duidelijk niet blij met ons!
's Avonds zijn we met z'n zevenen naar de 'Raj Mandir Cinema' geweest, het is de grootste bioscoop van India. In mooi roze, het lijkt wel een taart! We zijn er met taxiriksja's heen gegaan, bij binnenkomst, de dames links en de heren rechts om vervolgens elkaar weer in de achterliggende hal weer te treffen. Oenk, wat is het nut van dit? De film begon om 18.30 uur, dus je kon daar nog van alles kopen om te snacken, oa popcorn, brrrr, maar ook een sandwich.
De film duurde drie uur en ging over het leven als speler van de huidige coach van het nationale cricketteam in India ene Dhoni. Het was niet echt een Bollywood verhaal, maar wel interessant, jammer dat je de grapjes niet begrijpt want de film was in Hindi en niet ondertiteld. Overigens begon men in de hal al te juichen toen de grote verlichting aanging, hahaha. Later in de zaal begon men ook te joelen toen ze Dhoni zagen, ook waren er stukjes van wedstrijden te zien en bij punten die hij scoorde werd er ook gejuicht. Het was zeker niet vol en er zaten veel buitenlanders, want het is natuurlijk ook gewoon een toeristische attractie. Wij hebben de hele film uitgezeten. Voordeel van de bioscoop hier, vrijwel geen reclames!
De andere ochtend de excursie naar onder meer het 'Amber Fort', een stop bij het 'Jal Mahal', het waterpaleis en het 'Hawa Mahal', Paleis der Winden.
De laatste is alleen maar een gevel, wel een hele mooie overigens, hij staat eigenlijk wel in elk boekje als de plaats Jaipur onder de aandacht komt. Het is een gevel met 953 ramen, balkons en nissen verspreid over 5 verdiepingen.
Hier ook weer een staaltje van niet voorbereid naar India reizen gezien. Een oudere vrouw, laten we zeggen toch ietsje pietsje ouder dan ik, met een korte broek en gigantische rimpelbenen eronder, het is een kledingstijl die hier in India niet zo wordt gewaardeerd, dus houdt daar dan rekening mee! Maar buiten dat, ik schatte in Amerikaans, je komt ooit op een leeftijd dat dit echt alleen nog maar in je eigen achtertuin kan en zeker niet in het openbaar! Maar goed ik moest er erg om grinniken en ik was niet de enige.
Vervolgens door naar het Amber Fort, het was weer een 'public Holiday' dag, dus het was er retedruk. De bus kon er amper stoppen.
Dit Fort is opgebouwd uit geel en roze zandsteen en wit marmer. Normaal kun je hier op een olifant naar boven gebracht worden, maar door de vrije dag en de verwachte drukte stonden deze op stal! Hier komt ook steeds meer kritiek op, dus er wordt nu meer gekeken naar het welzijn van de olifanten. We hadden een gids mee. Ook in dit Fort weer heel veel gangetjes en trapjes en ik ben er bijna verdwaalt. Veel inlegwerk met spiegeltjes, volgens mij waren al die Maharadja's daar gek op! Ook verder weer veel decoraties in het steenwerk. ook een paar mooie binnentuinen. En her en der ook veel vleermuizen aan het plafond of aan de muur!
Als laatste een fotostop bij het waterpaleis, een zomerverblijf voor de 'royals' midden in een meer gelegen. Daarna zijn we afgezet bij het 'City Palace´, daar wilden ze ons alleen de duurste kaartjes verkopen, maar daar hadden we geen zin in. Wij hebben dus alleen het museum gezien en vanuit de tuin het Paleis.
Daarna wilde ik nog even ´pink city´ in om naar het straatje te gaan waar de steenbewerkers zitten, maar het stratenplan wat we hadden was niet echt duidelijk, we hebben ze na lang lopen helaas niet gevonden. Misschien ook omdat het een zondag was.
Uiteindelijk waren we wel moe van het sjouwen en zijn we per riksja terug gegaan naar het hotel en hebben nog even een verkoelende duik genomen in het zwembad. Jammer dat we ver van het centrum zaten, ik had voor de stad zelf nog wel een dag langer willen blijven, er was hier nog genoeg te zien.
Wordt vervolgd!