deel 2 van de vorige titel

Hallo lieve allemaal;
Wat ik nog even kwijt wil, is het volgende. In de taxi naar mijn hostel, hadden we een donkere taxichauffeur, hoe het ter sprake kwam weet ik niet meer, maar hij vond de democratie maar niks en de ´apartheid´ was zo slecht nog niet. Wij stil van verbazing, want wat moet je daar nu op zeggen! Dus maar gevraagd:´waarom?´. 'Iedereen had zijn eigen plek, je wist waar je aan toe was, zowel blank als zwart en er was minder criminalitiet, je kon alles openlaten, er werd niet gestolen', aldus het antwoord van deze man. Ja, hij woont hier dus zal het wel weten denk ik dan, maar shocking vond ik het wel.
Het was even wennen met het slapen in mijn hostel, een kamer met 6 bedden, maar na de eerste nacht geen probleem meer. Wat heb ik de afgelopen week gedaan, Omdat het woensdag regende, ben ik naar het Joods museum en het Slavenmuseum geweest, geen vrolijke materie, maar wel interessant. In de Kompanjiestuinen, waren ze bezig met filmopnames, geen idee waarvan, maar zeker niet de serie over Stellenbosch, die momenteel in Nederland te zien is. Wat ik zag was, veel wachten, veel sminken en haren reviseren, wel leuk om even naar te kijken.
De andere dag via de boulevard naar het ´Waterfront´gelopen. Eigenlijk is het de bedoeling, dat je daar fietst, jogt met of zonder gewichten of wandelt met of zonder gewichten. Ik heb er lekker gewandeld, schelpen gezocht en foto´s genomen. ´s Middags naar Robbeneiland, nadat ik eerst onder het genot van de zon en kerstliedjes bij een combootje mijn broodjes had genuttigd.
Nou dit werd een leuke ervaring, we vertrokken ongeveer 25 minuten te laat, met een grote catamaran. Ik raakte aan boord aan de praat met een Nederlandse vrouw, die naar Afrika was gegaan nadat haar relatie op de klippen was gelopen, ging op bezoek bij een oude bekende, nou ja 3x raden wat er gebeurde. Tijdens de tour met elkaar opgetrokken, ondertussen werd de wind heftiger en ik kreeg de indruk, dat we moesten opschieten. Uiteindelijk gingen we de normale tijd aan boord, maar het werd erg heftig eenmaal op zee. Voor de verandering weer eens een nat pak gehaald, kon het niet laten om op het dek te gaan zitten. Daarna was het bijna niet meer mogelijk om van je stoel/bank af te komen, dit vanwege de deining en de wind. Ik had niet de indruk dat de kapitein zijn snelheid aanpaste, dus het ging lekker te keer. Ja ik vind het wel kicken hoor! even naast de kapiteinshut gestaan en daar kreeg je een gratis gezichtspeeling, alles wat maar een beetje slap hing, werd tot achter je oren getrokken! Gelukkig was het aan de wal wat aangenamer, ook wel winderig, maar mijn broek was al weer snel droog. Verder nog een auto geregeld voor as zondag en een ekskursie voor morgen. Jawel, Jaco en Tom ik ga naar de haaien!
Dit was echt fantastisch, ik werd om 04.50 al opgepikt, moest dus nu wel heel erg vroeg mijn bed uit! Ik ben naar Gansbaai geweest en na het ontbijt gingen we met zo´n 21 man aan boord van niet zo´n groot schip, weer het tempo erin, maar alles ging goed. na een korte vaart, werd de kooi, een soort hondenbench met een open bovenkant het water ingehesen. Er konden zo´n 6 man tegelijk in. We hesen ons in een wetsuit en kregen een onderwaterbril, verder moest je wachten tot kapitien Frank ´down´ brulde en vertelde welke kant je op moest kijken. Er werd lokmateriaal uitgegooid, dooie vissenkoppen oa. Ik zat in de tweede groep en er kwamen erg veel haaien, ik moest zo vaak ´down´, dat ik amper tijd had om adem te halen. Maar het is erg indrukwekkend hoe dichtbij je ze kunt zien. Ook vanaf de boot had je een mooi zicht op de haaien, het zijn werkelijke grote beesten. Toen we weer richting de haven gingen, voeren we dicht onder de kustlijn en de branding daar hebben we er één gespot zo´n 30 meter uit de kust. Dit is toch wel dichtbij hoor als je daar aan het zwemmen bent.
Tijdens de terugrit met het busje nog een walvissenmoeder met kalf gespot. Die dag alleen nog maar aan zee gezeten en gegeten.
Geprobeerd Ruth te pakken te krijgen, maar het lukte me niet. De andere dag heb ik een stadstoer gedaan, de blauwe route. Eerst de stad in en daarna naar Kirstenbosch, een prachtige botanische tuin. In de stad viel het me op, dat blank en zwart hun eigen winkels hebben waar ze hun spullen kopen, behalve dan de supermarkt, daar zie je iedereen door elkaar lopen.
Gisteren was het zondag en ik ben nu in Scarborough bij Ruth en Derek. Ik vond het onwijs spannend om hier auto te rijden, maar het ging erg goed, wel ben ik geneigd om rechts te schakelen. Ik heb een leuk opel corsaatje.
Het kostte me wat moeite om ze te vinden, maar uiteindelijk trof ik iemand, die hen kende en me de weg wees hoe te rijden, anders had ik het nooit gevonden.
Verder was het een rustige dag, Er is ook nog een zuster van Derek met haar vriend, wel druk dus voor hen. Kennis gemaakt met hun drie kinderen, San van 6, Sya van ruim 3, Ayo van bijna anderhalf. Het was vreemd Ruth te zien als volwassen vrouw, haar oudste zoon vind ik sprekend op haar lijken zoals ik haar in herinnering heb.
De avond doorgebracht met foto´s kijken en herinneringen ophalen. Toch weer vroeg naar bed, ik ben er aan gewend vroeg te gaan slapen en vroeg er weer uit te komen.
En vandaag mijn verjaardag, iedereen bedankt voor de felicitaties en telefoontjes. Ik heb de familie uitgenodigt om pannenkoeken te gaan eten, dus na een bezoek aan een tuincentrum, zijn we richting Simonstown gegaan en hebben we pannenkoeken gegeten, heerlijk. Nou het verhaal is wel weer lang genoeg en ik ben weer helemaal bij, dit is ook wel weer een lekker gevoel. Tevens is het leuk, dat er veel mensen zijn, die dit lezen en erop reageren. Groetjes van Marjo