'King of the jungle'!

Hallo allemaal;
Dit bericht komt wel erg snel na het vorige, maar als je een paar dagen niet in staat bent om te schrijven loop je al gauw achter.
Maar goed ik ben blij dat iedereen nog geniet van mijn verhalen, want ga er maar goed voor zitten de 'grande finale' komt er aan!
Maar eerst Kabale, deze plaats ligt op 2000 meter en het was er heel erg koud, mijn thermospulletjes kwamen goed van pas. Toen wij opstonden voor de rit terug naar Kampala, hield de plaatselijke disco het net voor gezien met zijn muziek. Je raad het al, bijna niet geslapen. De rit was erg leuk, we hadden lunch bij de evenaar en daar kon je de proef zien met het water wat ten noorden ervan rechtsom draait en ten zuiden ervan linksom. Op de evenaar zelf, liep het water in een recht lijn het putje in. Ook die nacht niet zoveel geslapen, want er was nogal veel herrie in de bar en toen het daar rustig werd, werden we wakker gehouden door een bok en een geitje en een paar honden die op deze twee reageerden. Nou ja het kon niet zoveel kwaad.
De andere dag ben ik naar Jinja gegaan en daar heb ik meegeholpen in een 'communityproject'. Opgezet door een engelse toerleider van de overlandtrucks.
Er was daar van alles te doen, maar vooral richtte ze zich op het onderwijs aan de kinderen. We hebben daar met negen man in een uur tijd, drie klaslokalen geschilderd inclusief de schoolborden. Leuk om te doen, ik was alleen een beetje blauw van de verf. Ze hadden een felblauwe kleur gekozen en het moest water voorstellen (de zee).
's Middags weinig gedaan. Daarna gingen we de 'rafters' ophalen, die waren een stuk de Nijl afgegaan. Hier hoefde je geen steile klif omhoog te lopen, je kon zo vanaf de oever de bus in.
De andere dag al om 03.30 uur ons bed uit ivm de terugvlucht naar Nairobi, deze was om 07.00 uur. In Nairobi stond Alois( de eerste chauffeur,die ik van Kaapstad tot Nairobi had) weer voor ons.
We gingen naar het Nakuru National Park, want we wilden nog wel wat luipaarden zien en die zouden daar moeten zijn! De weg erheen was weer eens erbarmelijk, een en al hobbel en heel veel stof. We sliepen weer midden in de jungle op een 'campsite'. Na het opzetten van de tent zijn we naar het meer gereden, alwaar duizenden flamingo's het water roze kleurden. Er waren daar ook veel pelikanen, maar die zie je hier overal, zelfs in de steden zitten ze op daken van huizen.
Omdat ik de laatste nachten niet al te best had geslapen, lag ik er na het eten al vroeg in. Weer moesten we voorzichtig zijn bij de nachtelijke toiletgang. Net na middernacht moest ik natuurlijk weer eens, maar ik had niet zo'n zin om te gaan. Alhoewel ik op nog geen 8 meter van toilet afstond.
Iedereen kent het lied wel van: 'in the jungle, the mighty jungle the lion sleeps tonight'. Nou niet deze nacht!
Ik ben toch weer in slaap gevallen en om ongeveer 02.00 uur werd ik wakker van luide dierengeluiden en het was erg dichtbij. Ik dacht aan buffalo's, die ons kamp waren binnengekomen. Maar de andere ochtend hoorde ik dat het leeuwen waren geweest. Het waren er drie een vrouwtje en twee mannetjes, die met hun gebrul een luipaard op afstand hielden. Alois, die een beetje aan de zijkant stond met zijn tent, heeft ze de hele tijd geobserveerd en in de gaten gehouden en hoopte maar, dat er niemand zijn tent uit zou komen. Het gebrul was zo heftig, dat ik de grond voelde trillen alsof er een aardbevig was. Ik vond het best wel eng en durfde me ook bijna niet verroeren in mijn tent.
Maar ook moest ik nog steeds naar de WC. Om ongeveer 03.00 uur, het was toen alweer een tijdje rustig geweest, dacht ik, ik waag het erop. Ik had gelukkig dit keer een tent, waarvan ik de ramen aan de binnenkant kon opendoen, dus eerst gekeken, en geschrokken, van wat later mijn eigen schaduw was. Haha, je wordt echt paranoia in de jungle. Uiteindelijk mijn tent opengeritst, weer links en rechts gekeken, de afstand naar het toilet gepeild en voor mij een nieuw wereldrecord gelopen. Terug van het toilet hetzelfde, ik had mijn tent opengelaten, zodat ik er zo weer in kon duiken. En zodoende lag ik een paar minuten later weer in mijn tent. Later hoorde ik meer mensen naar het toilet gaan. De andere ochtend hoorde ik van Alois, dat de leeuwen er toen nog steeds waren, zij lagen achter het toiletgebouw, ik kon ze dus niet zien en reageerden wel op het doortrekken en het geklap van de deur, maar ze bleven liggen. Alois hield zijn hart vast en lag te bedenken wat te doen als de leeuwen wel waren opgestaan. Als ik geweten had, dat het leeuwen waren geweest weet ik niet of ik naar het toilet was gegaan, maar aan de andere kant ik ben daarna wel weer lekker in slaap gevallen en blijkbaar is het mijn tijd nog niet.
Nou het was in ieder geval wel het gesprek van de dag tijdens het onbijt, want iedereen was toch wel bang geweest.
Tijdens het ontbijt, werden we omringt door bavianen, die op ons eten uit waren. Nou het is er een gelukt, om mijn halve pak yogurt van de tafel te grissen, hij zat het even verder lekker op te peuzelen.
Die dag een 'gamedrive' door het park. Veel gezien, oa een luipaard, maar dat verdween net tussen de struiken helaas. Maar wel een witte en een zwarte neushoorn, verder veel van wat ik al eerder had gezien. Aan het eind van de dag zijn we naar 'Lake Naivasha' gegaan. Daar zaten wel nijlpaarden, maar die konden niet op de camping komen, maar we moesten bij het water wel op onze hoede zijn!
Eindelijk weer eens een rustige nacht!Afgezien van zo'n 12 gakkende ganzen, die zo af en toe een snaveltje opendeden.
De andere dag niet zoveel gedaan, maar aan het eind van de middag genoten ven een 'high tea' in het huis van Joy Adamson, zij werd bekend met het grootbrengen van een leeuwenjong en zij heeft daar een boek over geschreven: 'born free', ik denk dat velen het wel kennen, er is ook een film en een tv serie ooit van geweest in de jaren zestig. Een prachtig huis, aan het meer en ik kan me voorstellen dat ze zich daar erg prettig voelde. De hapjes bij de thee waren heerljk.
En sinds gisteren weer terug in Nairobi, we waren al erg vroeg hier. We hebben een kamer met zijn drieen en verder heb ik vooral in de zon bij het zwembad gelegen.
Ik denk dat dit mijn laatste bericht is uit Afrika, zodra ik thuis ben, zal ik zo snel mogelijk proberen wat foto's erbij te zetten, zodat jullie een indruk krijgen van deze prachtige trip. Ik vond het bijzonder, maar ik merk ook, dat het nu genoeg is. Ik had niet zoveel puf meer om nog energie te steken in de nieuwe groep en het voelt goed om deze week weer naar huis te gaan. Jullie horen nog van me. Marjo