Carol!

Deze week stond toch wel in het teken van Carol.
Ik logeer nu bij Ruth en haar gezin en de dinsdag zijn we naar de plek gegaan, waar Carol, haar man Hendrik en haar dochter Gypsy liggen begraven. De plek waar zij de laatste 20 jaar min of meer heeft doorgebracht, met ups, maar ook met heel veel downs, vertelde Ruth mij. Het was vroeg opstaan die dag, want het was een eind rijden. Kate was die nacht ook gekomen en ik vond het vreemd om haar zo volwassen te zien. 24 jaar is zij nu.
We vertrokken rond 05.30 en na een paar stops, kwamen we rond 09.30 aan in Ceres, nadat we ook voorbij de plaats van het ongeluk waren gereden. Daar hebben we inkopen gedaan voor de lunch en hebben we Jasmine opgehaald, die ook met ons meeging naar ' die plaas'. Had ik eerst een paar engelssprekende vrouwen in mijn auto, nu had ik ineens drie afrikaanssprekende dames in mijn auto. Grappig hoor, om naar deze taal te luisteren en het proberen te volgen.
Na een half uurtje kwam de gravelweg, waar we overheen moesten, nou ik kan jullie zeggen, het was zwaar. Een uur lang alleen maar gravel en stenen, het had wel wat weg van het paardrij-avontuur. Maar het had er ook mee te maken, dat ik toch wel zuinig op mijn autootje wilde zijn en deze was niet zo geschikt voor dit terrein (mocht volgens mijn contract helemaal niet op dit soort wegen komen). Maar we hebben het gered, vraag alleen niet hoe. De boerderij lag inderdaad in de 'middle of nowhere', maar wel een prachtge plek, alleen de rit van Kaapstad ernaartoe was al fantastisch. We hebben eerst een lunch gemaakt en daarna zijn we naar de graven gewandeld, zij liggen er op een fantastische plek. Ik kan mij voorstellen, dat Carol zich daar erg fijn heeft gevoeld. Ik heb er alleen maar gezeten, terwijl Ruth en Kate de bloemen op de graven verzorgden, daarna nog een tijd met Ruth zitten praten. Het was goed om er te zijn.
De rit terug leek ineens veel sneller te gaan, we namen een andere route om Kate bij haar man af te zetten. Ik genoot weer volop, maar was aan het eind van die dag wel bekaf, zo'n stuk rijden en op de kaart leek het niks! ' s Avonds met zijn drieen ( Ruth, Derek en ik) een wijntje op Carol gedronken.

De andere dag ben ik weer naar Kaap de Goede Hoop gegaan. Ik heb er meer dan 6 uur doorgebracht, wat een prachtig gebied met mooie begroeing, het zogeheten fijnbos, wat betekent dat er vooral laaggroei is. Leuk om te ontdekken is, dat ik zelfs in staat ben om rijdend dieren te spotten, het is al een tweede natuur geworden. Op een gegeven moment, zat ik helemaal alleen op het strand, in mijn dagboekje te schrijven, kwamen er ineens toch wel veel bavianen over het duintje heenkijken, ik heb mijn spulletjes gepakt en ik ben gauw vertrokken. Het kunnen erg agressieve dieren zijn, zeker als er eten in de buurt is. Ik zag dat een baviaan een groepje bijna aanviel toen ik van het strand afging.
Het was een heerlijke voldane dag, en het was minder druk dan toen ik er vorige week met de groep was. Ook kun je met de auto op meerdere plekken komen, wat maakt dat het daar rustiger is. Nou ik ga mijn auto halen, als het goed is, is hij klaar bij de wasstraat, dan ga ik hem terugbrengen. Groetjes maar weer Marjo. En blijf vooral reageren, dat vind ik erg gezellig!