Achterstallig onderhoud

Hallo allemaal;

Zo na 3 weken ben ik dan nu een weekje alleen op pad, er is de afgelopen tijd veel gebeurd, vooral veel indrukken en regelmatig geen tot slechte internetverbindingen.

Verder een bomvol programma, dus ga ik weer wat manipuleren met de data en proberen alles wat ik tot op heden heb meegemaakt te verwoorden.

Nadat Albert en Maria me hadden weggebracht, kwam ik direct een filmploegje tegen, Beau van Erven Dorens en twee cameramannen waren iemand aan het interviewen, zij leek erg op Ellen ten Damme, maar ik weet niet zeker of zij het was. Ik loop waarschijnlijk achter haar in beeld! Jaja zo wordt ik dan toch nog een bekende Nederlander, LOL.

Mijn check-in balie was de één na laatste in hal C, was even een stukje lopen dus. Erg blij met mij rolkoffer!

Het verliep allemaal lekker snel en zoals gebruikelijk bij mijn start van de vakantie, bij Starbucks cappuccino en wat lekkers erbij. Verder is het wel de bedoeling om deze reis weer wat af te vallen, we gaan het zien in het land van de zoetekauwen.

Ik heb twee raamplekken, maar moet in Mumbai wel zelf mijn koffer van de band halen en weer afgeven voor de verdere vlucht naar Delhi. Vervolgens duurde het erg lang voordat het boarden was afgerond, ik zat tussen een groep Chinezen en een groep Indiërs. Maar goed om 12.00 uur gingen we dan toch de lucht in. Eerst vlogen we over Noord-Holland de Afsluitdijk en later over Noord-Duitsland. Naast me een oudere Chinees, die me vol afschuw mij schoenen zag uittrekken, maar geen Engels sprak dus er niks van zei, ik vond het wel komisch, juist omdat Chinezen toch soms echte smeerkezen zijn(rochelen, boeren en kwatten).

De vlucht verliep voorspoedig, 2 filmpjes gekeken. Gelukkig konden we er ook aan de achterkant uit, dit probeerde ik ook de Chinezen duidelijk te maken, maar nee hoor we moeten er voor uit en zij bleven stug naar de kop van het vliegtuig kijken/staan, terwijl er toch echt een roltrap tegen het vliegtuig werd gezet. Toen ze eenmaal doorhadden dat het inderdaad kon, wilden ze allemaal tegelijk, hilarisch! Doet me zo aan China denken.

In Mumbai ging het ook snel, paspoortcontrole, koffer oppikken en weer afgeven en dat binnen 20 minuten! Tijd voor een bakkie.

Nog 2 uur wachten voor ik verder zou vliegen, een medewerker (waarom komen behulpzame mannen er soms zo slecht vanaf?) van de luchthaven probeerde me voor 20 US dollar een 'luxe' wachtruimte aan te smeren, maar dat zag ik niet zitten voor die korte tijd. Bleek dat na de controle er heel veel winkeltjes en koffieplekken te zijn, terwijl hij had gezegd dat er niks meer was. Oké dat weten we dan ook weer.

Op mijn ' flighttracker' kon ik zien dat Hannah en Michelle al geland waren vanuit Londen en dat Morgan een half uur vertraging had. Dat is mooi, hoeft ze niet zo lang op mij te wachten in Delhi. Ook deze 'gate' was weer ver lopen en ook bij de controles was het erg druk? Een vlucht van slechts 2 uur en ook deze verliep voorspoedig. Ik was snel door de formaliteiten heen en Morgan stond mij buiten op te wachten, ze stond er net 5 minuten! Toen uitkijken naar de ophaalservice van ons 'guesthouse', niemand te zien. Na een half uur toch maar eens gaan zoeken, stond hij bij de verkeerde uitgang??? Buitenlandse vluchten, terwijl ik toch echt een binnenlandse vlucht had en de taxi stond op mij naam??? En dit alles ook doorgegeven, inclusief de vluchtgegevens!

Nou ja we zij in India, dus kunnen we vast wennen aan de Indiase logica. Om 05.30 uur waren we in ons hotelletje. Michelle en Karen werden wakker gemaakt en ik ben nog wat gaan slapen.

Om 11.30 uur werd ik wakker, toen hadden de anderen al de nodige appjes verstuurd, hahaha, ik heb ze niet gehoord, ook liggen we in een kamer zonder ramen, dus geen daglicht.

Toen maar met een lunch begonnen als ontbijt, vervolgens de buurt gaan verkennen en geld gepind. Verder vroeg naar bed en rustig aan gedaan, morgen gaan we meer plannen.

De andere dag naar 'Old Delhi' gegaan met de metro, goed te doen. Begonnen bij de 'Jaja Masjid Moskee' , de grootste moskee van India. Er kunnen 25.000 mensen in, het is een open moskee, dit had ik niet verwacht, ik vond hem dan ook tegenvallen. Ik heb wel mooiere Moskeeën gezien tijdens mijn reizen. We kregen wel een kleurrijke 'jurk' aan, daarentegen was er geen hoofdbedekking nodig. Vanwege de smog was er van het uitzicht rondom ook weinig te zien.

Vervolgens richting ' Rode Fort' , maar daar wilden we naar de lichtshow gaan, die 's avonds plaatsvindt. Heerlijk door het wijkje gewandeld, één levende puinhoop, maar wel gezellig, we kwamen weer bij de moskee uit. Omdat we geen lunchplek konden vinden teruggegaan naar ons eigen wijkje 'Parharganj', daar in een lokaal eethuisje heerlijk gegeten. Verder weinig gedaan.

De volgende dag is zo'n dag, die je het liefst wil skippen, hahaha. Ik ging samen met Michelle op pad om mijn ticket Agra - Delhi te regelen, werden we meegenomen door een ronselaar, die ons waarschijnlijk tegen provisie meenam naar een ticketbureautje. Ze waren erg aardig, maar wel ver uit de route die ik in de 'lonely planet' had gelezen. Nou ja, zaten we daar kon ik nog geen ticket bestellen, ik was één dag te vroeg! Het kan pas vanaf twee maanden ervoor. Dus wij weer weg zonder ticket. De terugweg is altijd korter!

We hadden afgesproken om tijdens de lunch terug te zijn in het hotel om op Liz te wachten, zij was er om 13.00 uur. Na het avondeten, zijn we naar de 'sound and lightshow' in het Rode Fort vertrokken, maar helaas er was niks te beleven. De agent die we vroegen waar we de kaartjes konden kopen, vertelde ons dat we dat voor 17.00 uur hadden moeten doen, dus helaas pindakaas, nog wel een foto kunnen maken van een verlicht Fort. Later kwam dezelfde agent ons nog melden dat hij zich had vergist, er was helemaal geen ' sound and lightshow' in het Fort. Toen maar weer terug gegaan en een biertje gaan drinken, kijken we vanuit het café daar naar buiten, ineens dikke mist, rijdt er een tankwagen met muggenverdelging voorbij. Het verdelgt dan wel de muggen, maar ook voor de mens kan dit niet gezond zijn! Ze liepen allemaal met een doek voor hun mond en neus! Gelukkig zaten we binnen.

Vlak voordat we weg wilden gaan een opstootje in de straat, een aanrijding, wat niet verwonderlijk is met het chaotische, toeterende en vervolgens gewoon doorrijdende verkeer. Er was een auto tegen een fietsriksja aangereden en die had nu een krom voorwiel, iedereen bemoeide zich er tegenaan. Maar zoals altijd, elk nadeel heb zijn voordeel, wij konden zonder veel hinder van verkeer lekker door de straat lopen, want het stond even muurvast, wel zo rustig! Hahaha.

De donderdag was onze laatste dag met z'n zessen, de volgende dag zou onze groepsreis beginnen. Liza was niet lekker en ging weer terug naar bed. Met z'n vijven gingen we op pad, eerst naar de Lotus tempel, maar het was het eind van het 'Durghafestival' en heel erg druk (later begrepen, dat het daar altijd heel erg druk is!).

De dames hebben eerst nog flink lopen shoppen in een winkelcentrum. Ach wat heb ik daar toch en hekel aan, maar goed, geduld is een schone zaak. Bij de tempel was het heel erg druk, er stond wel een rij van 500 meter. Wij hebben een foto buiten het hek genomen en zijn weer weggegaan.

Vervolgens zij we naar de ' Gudwara Banda Sahib', de Sikhtempel, gegaan. Eigenlijk waren we toe aan een lunch, maar er waren geen restaurantjes in de buurt. Bij binnenkomst, liep er gelijk al een vrouw met ons mee, zij legde uit waar we onze schoenen konden uittrekken en dat we ons hoofd moesten bedekken, vervolgens liep ze de hele tijd met ons mee. Zij heette Padsmashin, dit betekent Laksmi in de Lotus, zij was 67 jaar en kwam hier een paar keer in de week om vrijwilligerswerk te doen. Nu nam ze ons onder haar hoede en vertelde alle 'ins en outs' van het leven in een sikhtempel. Ze begon bij de keuken, we kregen allemaal een plateau in ons handen gedrukt, werden op een bankje gezet en we kregen eten, rijst, dahl, curry en een chapati (kwam dat mooi uit). Vervolgens liepen we met haar door de hele tempel, zowel voor als achter de schermen. En af en toe kregen we weer een kop thee in onze handen gedrukt, het was geweldig! Padsmashin had ook erg veel humor en ze bleef onze aandacht maar trekken, later zei ze ook heel eerlijk, anders had ik in de afwaskeuken gestaan en nu heb door jullie mee te nemen toch mij goede daad aan de tempel en de mensheid verricht, mooi hè? Uiteindelijk ging ze gelijk met ons weer weg, zij met drie bussen overstappen naar Oost-Delhi en wij weer naar de metro. Wat een mooie ervaring! en wat een humor had deze vrouw! In het hotel aangekomen bleek Liz weer opgeknapt, gelukkig. Iedereen ging de spullen alvast klaarmaken voor de andere dag, ik besloot om toch nog voor mijn treinticket te gaan. Ben op de goede plek terecht gekomen, volgnummer getrokken, toen ik me ineens bedacht, paspoort vergeten! Chips, dus maar weer vertrokken.

Gaat lekker zo!!!! Nou ja morgen zien we de rest van de groep en moeten vroeg op. Dit was het voor nu, probeer morgen weer wat te schrijven.

Lieve groet Marjo