Seniorenmomentje!

Zo, daar ben ik weer

Bedankt voor de gezellige reacties

Na de verschillende stammen, gaat het nu toch wel einde van deze reis.

We rijden vandaag via Sibsagar naar Dibrughar, om vandaaruit weer terug te vliegen naar Kolkata.

We vertrokken al om 07.30 uur uit Mon, te beginnen met 2.5 uur 'bumpie road', wat na gistermiddag eigenlijk niks meer voorstelde. Hahaha

Sibsagar, dit was ooit de hoofdstad van het Ahom koninkrijk van 1699 - 1788. Andere namen van deze stad zijn: Sivasagar of Sivsagar. Ze hebben in een groot deel van het huidige Assam geregeerd van 1228 -1821, zij verdwenen door aanvallen vanuit Birma(Myanmar) en later (1824-1826, de eerste Anglo-Birmese oorlog) werden de Birmezen door de Britten verslagen, die ze daarna inlijfde bij 'East India Company'.

Voor het eerst deze reis, dat we oude stenen hebben gezien! Als eerste bezochten we het ´Garhgaon's Kareng Ghar', 'Ahom's Raja Palace', één van de grootste voorbeelden van de 'Ahom' architectuur, gemaakt van hout en steen, nadat het vernietigd was, van 1751 - 1769 weer herbouwd in een 7 verdiepingen structuur.

Vervolgens naar de ' Rang Ghar', bouw gestart in 1746. Een twee verdiepingen hoog gebouw, wat door de 'Ahom' koningen gebruikt werd als sportpaviljoen, er vonden oa worstelwedstrijden en buffelgevechten plaats.

En als laatste de 'Shivadol', een Hindoeïstische tempel, gebouwd voor de Lord Shiva, in 1734. De tempel is van steen, de toren is 32 meter hoog, de basis heeft een cirkel van 59 meter.

Achter deze tempel ligt een grote watertank (vijver), de 'Borphukhun tank' gebouwd van 1731 - 1738. Het water schijnt hier altijd op hetzelfde peil te staan, zowel in de moesson als bij droge tijden!?

Rond 17.30 uur waren we in Dibrugarh. Eén van de betere hotels, die we hebben gehad deze reis! Haha. Het lijkt wel een leuke stad, maar we zijn meestal zo moe dat we geen energie meer hebben om 's avonds nog op pad te gaan, dat vind ik soms wel jammer.

Ongeveer 175 km gereden vandaag.

De volgende dag om 09.00 uur alweer naar de luchthaven (ongeveer 18 km verderop) om terug te vliegen naar Kolkata voor de laatste dagen van onze rondreis.

Afscheid genomen van onze chauffeurs; Sailo, Ratun, Dhamendra, Ranjit en Dipankar onze Indiase reisbegeleider. Zij brengen de auto's weer terug naar Guwahati, 1000 km verderop met één tussenstop.

Zij hebben ons echt in de chaos wat India heet, veilig door dit land geloodst! Een goede tip en een groot applaus waard!!!

Op de luchthaven was er een dame die erg veel haast had om haar vlucht te halen, zij wilde dus voordringen, is niet handig als je net met een groepsticket de groep staat in te checken om de luchthaven op te mogen! Dus ging ze naar een andere beveiliger, om vervolgens chagrijnig tegenover ons te zitten in de wachtruimte, want ze zat op dezelfde vlucht!! Lachen toch.

Op de luchthaven hoorde ik, dat er een schaartje was gevonden in mijn kamer, daar rij ik niet voor terug dacht en zei Hans(reisbegeleider) en terecht zei ik!

Na een voorspoedige vlucht toch in mijn koffer gekeken en nu bleek dat ik mijn appelgroene etui kwijt was, dus niet alleen een schaartje! Dat is wel balen. Eigenlijk wil ik het toch wel terug. Ik weet ook wel hoe dit waarschijnlijk is gekomen, Ik lag steeds in minimaal een tweepersoonsbed en soms nog groter, Ik had wat spulletjes gebruikt uit mijn etui en dus op bed laten liggen en de volgende ochtend enthousiast mijn dekbed eroverheen gegooid! En niet meer in mijn koffer gekeken of mijn etui erin zat!

Nou ja, eerst maar eens een echte koffie bij een echte Barista gedronken met een blauwe bes muffin, nou ja er zat één besje in en het tweede besje was er overheen gevlogen! [e-1f602][e-1f602] Maar toch lekker.

's Avonds met een paar mensen, Anke en Jan Willem, Joke, Nelly, Philippe, Hans en ik gaan borrelen op een dakterras, temperatuur erg lekker, maar met de smog wat minder. Ook denken de Indiërs dat harde muziek erg fijn is als je op een terras zit, maar ja met 7 mensen kun je elkaar dus niet meer verstaan. Toch nog maar even een mail gestuurd naar het hotel in Dibrughar.

Kolkata komt de volgende keer aan de beurt

Groetjes

Marjo