Stad van de dichters!

Zo, daar ben ik weer!

Na ons avontuur van gisteren met een kapotte bus op de snelweg, stond er alweer een nieuwe bus voor ons klaar! Deze twee chauffeurs hadden er ruim 900 km opzitten vanuit Teheran, maar gingen met af en toe een 'slaapje' weer met ons op pad, zij heten Abas en David.

We zijn nu in Shiraz, deze stad werd in de 17e eeuw een handelspost van de VOC, maar al in 641 verovert het Arabische rijk deze stad en wordt de islam als godsdienst geïntroduceerd. Twee hele beroemde dichters zijn in deze stad geboren, de dichter Saadi (1207-1291) en Hafez (1324-1389). de laatste heeft een prachtige tombe in de stad, waar vooral in de avond veel Iraniërs komen, die graag gedichten van Perziërs en met name van Hafez declameren. Maar hierover later meer.

Vanmorgen zijn we om 08.15 uur op pad gegaan, als eerste naar de 'Masjed-eNasir al Molk' oftewel de Roze(n) Moskee. Een prachtige moskee, met heel erg verfijnde schilderingen, heel veel met roze! en blauw. Helaas was mijn batterij van mijn camera leeg en de volle zat niet in mijn cameratas, en ook mijn mobiel lag nog in de bus. CRAP! dus weinig foto's kunnen maken hier. Maar de reden dat wij zo vroeg waren, is een glazen wand, waar in de ochtend de zon op schijnt, waardoor er prachtig gekleurde motieven op de vloer en de pilaren valt. Uiteraard waren we niet alleen en mensen doen rare dingen om op een bijzondere manier met deze kleuren op de foto te komen! Zoals op de grond liggen, een pilaar omarmen en nog meer gekkigheid. Er was hier ook een redelijke winkel en een 'Gav Cha', een 'Cow Well' dit was een plek waar koeien middels een touw en een rad water uit de 'qanat' haalden. Deze moskee is uit de 19e eeuw, uit de Qadjar periode.

De volgende stop was het mausoleum van 'Aramgah Shah-e Cheragh', hier moesten we weer een chador en sokken aan. Ook mochten er alleen kleine camera's of mobielen mee naar binnen, nou ja, dat is tegenwoordig geen probleem meer! Het was weer een gigantisch groot complex en ook hier mochten we voornamelijk op de immense binnenplaatsen komen. Er schijnt hier een relikwie te liggen van ene 'Ahmed ibn Musa', overleden in Shiraz in 835. Wij mochten als niet moslims niet in de Shrine komen, wel werden we naar een speciale ruimte gebracht, waar we naar binnen konden kijken. Het waren ruimtes met alleen maar spiegeltjes en deze dan ook weer in mozaïekvorm gelegd, heel bijzonder! Alhoewel we dat in Teheran nog een keer zouden zien. ook hier mocht onze Nasser niet gidsen, we kregen een vrouwelijke gids mee dit keer, ook zij was vrij open, ik heb begrepen dat dit ook wel anders kan zijn en dan sta je met 10 minuten weer buiten!

Daarna zijn we naar de 'Masjed-e Vakil' gereden, weer een prachtige Moskee met een grote binnentuin met vijver. De gebedshal is 75 x 36 meter, waarin 48 zuilen staan, qua kleur is deze moskee zeer sober, maar daardoor ook erg mooi!

Na dit bezoek hadden we vrije tijd om over de 'Vakil Bazaar' te struinen voor eventueel koopjes en souvenirs, koffie te drinken en te lunchen, er lag een heel mooi plein met terrasjes in de buurt.

Om 14.45 uur reden we naar de 'Bagh-e Eram', de botanische tuin van Shiraz, met in het midden een prachtig gebouw met prachtige schilderingen uit de Qadjar periode. Het is een oase van rust zo midden in de stad. Heerlijk om door deze tuin te dwalen, ik denk dat hij in het voorjaar echt schitterend is.

Daarna gingen we weer terug naar het hotel, want daar stond taart en thee op ons te wachten. Aangeboden door de hoteleigenaar ivm de verjaardag van Marieke op 12 mei!? Dit was hij niet vergeten, dus vandaar dit verlate cadeautje! Nou wij hebben er van genoten! Hahaha

Na deze lekkernij zijn we naar de 'Aramgah-e Hafez' gegaan, de tombe van de beroemde dichter die in deze stad is geboren. Marieke ging helaas niet mee, er was een zieke in de groep en de dokter was besteld. Maar zowel Nasser als ook Paul zouden een gedicht gaan voordragen. Nasser in Farsi en een gedicht van Hafez en Paul een gedicht in het Nederlands, dichter weet ik niet meer.

Het was een belevenis om daar rond te lopen, op de tombe staan gedichtregels van eigen hand (Hafez) en mensen raken het marmer ook liefdevol aan. Verder staan er mensen te declameren en de anderen luisteren! Er was een oudere heer, waar een groepje mensen omheen stond en ik ging er even bij staan. Op een gegeven moment ging zijn mobiele telefoon, hij pakt hem onder het declameren uit zijn zak, kijkt, neemt op en declameert verder, hilarisch! iedereen lag in een deuk. Het is een mooie en sfeervolle tuin en er liggen nog meer dichters begraven. Ik heb in het winkeltje een mooi bundeltje gekocht in het Nederlands en Farsi van Hafez.

Daarna met z'n zessen gaan eten, een vegapizza dit keer, weer eens wat anders dan al die kebabs. Erg lekker, Marieke kwam ook nog even, maar toen waren we bijna klaar. Zij heeft toen maar een 'take away pizza' genomen.

De volgende dag gingen we op weg naar Isafahan, via 'Persepolis'.

Deze ochtend gingen we ook weer vroeg op pad, 08.15 uur en weer een lange rit voor de boeg.

We reden eerst naar 'Persepolis', een paleiscomplex wat tussen 518-338 voor Christus is gebouwd, Koning Darius 1 (550-485) was de initiatiefnemer. Het is een gigantisch groot complex, uitgebreid door een aantal van zijn opvolgers. Uiteindelijk heeft Alexander de Grote, ongeveer 330 voor Christus de hele boel in de fik gestoken, maar niet voordat hij met honderden lastdieren de waardevolle spullen had 'veilig gesteld'. Het is een indrukwekkende plek, met name de vele reliëfs, die de verschillende bevolkingsgroepen (herkenbaar aan hun kleding en hun hoofdtooien) aanduiden, die de koning geschenken komt aanbieden, zij werden ontvangen in de audiëntiezaal, bijv. de Meden en de Perzen. De traptreden naar deze zaal zijn erg laag, 10cm en breed. Enkele stukken zijn te vinden in het Louvre, het British Museum en het Koninklijk Museum in Brussel.

Het was er erg heet, ik moet er niet aan denken hier in juli/augustus rond te lopen!

Daarna gingen we door naar 'Naqsh-e Rostam & Naqsh-e Rajab', dit ligt hier niet ver vandaan en hier zijn een viertal Achaemenidische koningsgraven te vinden. Deze graven zijn op 65 meter hoogte zijn uitgegraven in de rotsen, onder de graven een aantal heftige taferelen in reliëfvorm en een verhaal in spijkerschrift. Deze graven zijn ook allemaal van de 5e eeuw voor Christus.

Na de lunch kwamen we nog langs onze oude bus, Rachman was nog steeds druk bezig en Eman was naar de stad voor onderdelen. Wij hebben hem nogmaals heel hartelijk bedankt voor zijn diensten en hem zijn fooi overhandigt. Het doet pijn, als je ziet hoe de 'gewone' hardwerkende man lijdt onder de sancties! Want kapotte bus = niet rijden = niet werken = geen salaris!

Vervolgens was het de lange rit naar Esfahan, met nog een korte stop. We waren er om 19.15 uur.

Onderweg veel steengroeves, maar helaas geen permissie van de politie om te stoppen!

Tot de volgende keer.