Na de vertraging

Hallo iedereen,

Nou verslagen schrijven is weer een dingetje hoor! Slecht internet, geen internet of maar 500 mb te gebruiken, dus dat schiet niet op.

Na dus weer een korte nacht, zijn we om 09.00 uur van Teheran naar Rasht vertrokken, een rit van zo'n 500 km. Na het ontbijt kennis gemaakt met de drie Belgen in de groep, die wel op tijd in Teheran waren aangekomen. Zij hadden de dag ervoor een excursie door Teheran gedaan en wij gingen nu een dag inhalen.

Onderweg een korte koffiestop en we zijn direct doorgereden naar het dorpje Masuleh.

We reden door vruchtbaar gebied, richting Kaspische Zee. Hier valt de meeste regen en het is er erg groen. Er wordt hier graan, olijven en rijst verbouwd. Onderweg in Fuman de specialiteit gegeten, koloocheh koeken, soort gevulde koek met spijs van pistachenoten, erg lekker maar machtig!

We kwamen om 14.30 uur aan in Masuleh, een dorp dat tegen een berghelling is gebouwd, waarbij je min of meer op de daken van de onderliggende huizen loopt! Eerst een hapje gegeten en vervolgens door het dorpje gedwaald. Veel huisvlijt van de oudere vrouwen, die zich bezig houden met sokken en poppetjes breien. Tegen 18.00 uur reden we richting Rasht, waarbij we in een dikke file terecht kwamen. Uiteindelijk waren we tegen 20.00 uur in ons hotel. Snel de koffers weggezet en gaan eten. Tapas op zijn Iraans, allemaal lekkere dingen uit de Gilan streek, de streek waar we nu verbleven. Om 22.30 uur naar bed en helemaal van de wereld!

De volgende dag richting Takab gereden, het werd weer een lange reisdag. Probleem is, dat er van te voren afspraken met de politie gemaakt worden, hoe je moet rijden, ook al is er een kortere weg en de politie zegt nee, dan mag je daar niet langs. Regelmatig moest de chauffeur zich melden bij een politiepost onderweg. Dat maakt ook dat er niet van de route mag en kan worden afgeweken! Onze chauffeur heet Rahman en zijn hulp Emad.

Onderweg veel fruitbomen, maïs en thee.

Wij zijn via Soltaniyeh gereden, alwaar we een mausoleum bezochten. Dit was ooit een stad van de sultans, gebouwd in 1302 en toen de hoofdstad van Perzië.

De tombe is 48 meter hoog en heeft een prachtige blauwe koepel, het is een achthoek vormig gebouw, gebouwd voor een Mongoolse sultan. Hij stond binnen helemaal in de steigers, maar ook rond de koepel, van binnen prachtig tegelwerk met turquoise tegeltjes van keramiek.

Daarna een buffetlunch in een mooie tuin in de schaduw, waar sommige jonge Iraanse dames met een pleister op hun neus rondliepen! Zij laten het 'knobbeltje' van hun neus corrigeren! En lopen dus maar wat trots rond met een grote pleister of verbandje op hun neus??!!

Vervolgens nog een lange rit voor de boeg, er werd een andere route gereden dan die Marieke kende en dus ook een stuk om!

In een plaspauze, waarbij een man in het vrouwentoilet voor dood lag. Hij lag namelijk met zijn hoofd in het gat van een sta toilet (Frans toilet) en hij bewoog en reageerde niet!!! Ontstond er een lichte paniek. Want een man in het vrouwentoilet is 'not done', maar omdat hij ook niet reageerde wilde Marieke hulp inschakelen, maar de enige man die buiten liep, wilde onder geen voorwaarde het vrouwentoilet in! Inmiddels reageerde de man wel en bleek hij bezig met het ontstoppen van het toilet of zo! Het was zowel hilarisch als erg vreemd!

Uiteindelijk kwamen we ook vandaag pas om 20.00 uur aan in Takht-e Soleyman.

Na een maaltijd op zijn Iraans, zittend op de grond, rijst, salade en twee soorten stoofschotel weer lekker naar bed.

We zitten op hoogte, 1500 meter, dus het is frisjes.

Zo'n 650 kilometers gereden vandaag!

Tijd voor weer wat nachtrust

Groetjes en tot de volgende keer