Terug in de Hoge Atlas

Hallo allemaal, daar ben ik weer.
Ik kon dus de andere ochtend mee met een 4wheeldrive mee naar het startpunt van de kamelenroute, er gingen nog drie mensen uit de groep mee die ook niet gelukkig waren geworden op de rug van een dromedaris. Onderweg nog langs een ander kamp, waar we nog twee Nederlandse meiden ophaalden, die doordat twee dromedarissen mot kregen met elkaar waren afgeworpen. Beiden hadden behoorlijke rugklachten. Jaja, ik ben toch niet helemaal voor niks bang! Verder veel spierpijn in mijn armen vanwege het verkrampte vasthouden. We waren evengoed nog drie kwartier onderweg voor we bij het beginpunt waren, daar hebben we nog zo'n drie kwartier gewacht tot de rest terug kwam.
Op de weg terug in Tamegroutte een koran bibliotheek bezocht, met oa een boek uit de 11e eeuw, gebonden in gazellenleer. Ook daar nog een pottenbakkerij bezocht, het keramiek uit deze regio is bekend vanwege de speciale kleur groen, die ze hier gebruiken.
Onderweg hadden Suzan en de chauffeur ruzie, onze traditionele chauffeur wil zijn eigen gang gaan, zonder overleg met Suzan en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hij bleef er maar over door gaan, erg vervelend!
De middag hebben we helemaal niks gedaan, heerlijk een beetje chillen in de tuin van een buurt restaurant. We hebben daar tot 22.00 uur gezeten, gegeten en gedronken en gelezen.
De andere dag op pad naar Ait Benhaddou, het hele stuk weer terug door de Draavallei, ook vanaf deze kant was het weer een prachtige rit. Vele fotostops. Na de koffie stop nog over een markt gelopen en in Ouarzazate hebben we geluncht.
Daarna ging een deel van de groep naar de Atlasstudio's. Het is er erg vervallen, maar daardoor had het ook wel wat, zand, wind en losse decorstukken maakten dat er soms een spookachtige sfeer hing. Er zijn in Marokko verschillende films opgenomen, oa;7 Years in Tibet, the Gladiator, Asterix en Obelix en Cleopatra en Kundun. Ik vond het in ieder geval erg leuk om gezien te hebben.
Onderweg weer prachtige vergezichten, bergen in verschillende kleuren, die verschillende soorten mineralen bevatten.oa zout, koper en ijzer. We gaan richting Hoge Atlas.
In Ait Benhaddou ben ik naar de graanschuur op de top gelopen,samen met een paar mensen uit de groep alwaar een prachtig uitzicht over de omgeving. In het dorpje zelf wonen nog maar een paar families, het is tegen een rode zandstenen berg aangebouwd en delen van de Gladiator zijn hier opgenomen.
We hebben bij een mevrouw thee gedronken en we mohten foto's maken, maar ze was toen wij weggingen niet tevreden met haar fooi. Wij vonden het bijna gênant dat zij nog meer wilde, want ze had echt een beste fooi gehad, zeker voor wat de gemiddelde Marokkaan hier verdiend. Het geeft dan toch een erg vervelend gevoel!
De andere dag ging het richting Marrakesh. Deze weg gaat over de hoogste pas in Afrika, nl de op 2260 meter liggende Tizi n-Tichkapas. Het was fris en winderig boven, maar weer met fantastische vergezichten. Ik vind het heerlijk om over die bergpassen te rijden, na elke bocht is het uitzicht weer anders en hoe hoger je komt hoe adembenemender het uitzicht. Volgens mij verval ik in herhalingen, sorry daarvoor, maar ik geniet hier zooo ontzettend van!
Onderweg worden er ook veel mineralen aangeboden, sommige zijn echt, andere zijn nagemaakt, overigens wel redelijk goed gedaan, maar de kleuren kloppen niet, ze zijn te fel en de achterkant van het mineraal is glad en geen ruwe steen, dus het zou wel heel erg knap zijn als je het mineraal zo uit de berg kon delven. Hahaha. Maar goed mensen die geen idee hebben kopen het grif denk ik.
Verder nog geen wietplantage gezien, dus waar ze die verstopt hebben weet ik niet. Suzan vertelde, toen ik vroeg dat deze meer in het noorden liggen, het Rifgebied.
Om 15.00 uur waren we in Marrakesh, met z'n drieën lekker een biertje gaan drinken in de 'nieuwe sstad'. De buik doet tenminste weer normaal, dus het kan weer leien.
Vervolgens hebben we onze avondmaaltijd met de hele groep op het plein, Place Djema el-Fna, gegeten, daar staat het hele plein vol met karren, waar ze eten koken en zo kun je aan de grootste openlucht maaltijd meedoen die ik ooit gezien heb. Het is één en al spektakel. Erg gezellig. Er staan ook stalletjes met verse sinaasappelsap en allerlei zoete lekkernijen.
Er is onwijs veel volk op de been en er is allerlei entertainment op het plein, maar niks is voor niks, dus je moet uitkijken met het nemen van foto's want je moet voor alles en soms veel betalen. De handlangers kunnen erg vervelend worden.
Zo, ik moet er morgen weer vroeg uit dus ik stop er mee, van de week weer verder.
Groetjes allemaal vanuit een warm Marokko