Nieuwe avonturen!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
10 Januari 2008 | Botswana, Kasane
Ja mensen daar ben ik weer! Nog bedankt voor alle meeleefreacties, ik vind het leuk, dat er zoveel vrienden en bekenden genieten van mijn verhalen.
We zitten inmiddels al vlakbij de Victoria Watervallen, maar ik ga verder bij waar ik was gebleven.
Oudejaarsdag kon dus voor mij al niet meer stuk. Leuke anecdote is nog wel, dat in het busje waarmee we naar het vliegveld gingen de chauffeur AC/DC had aangezet, niet echt mijn favoriete band, maar ze zongen op dat monent net een lied over ' the best day in your life', erg toepasselijk dus, temeer daar de jongere generatie meer angst had dan ik. Affijn de Nieuwjaarsmorgen begon dus met een vroegertje, alhoewel, alles is relatief, want er had iemand wat in de kluis gelegd en er was op dit onmogelijke tijdstip niemand aanwezig die erin mocht. Dat werd dus bellen of er iemand kon komen en wachten. Ja dat half uurtje had nu ook in bed doorgebracht kunnen worden. Maar goed. we reden via 'Spitzkoppe', voor Australiegangers, dit zijn de 'Olga's' van Namibie. Mooi maar 'bloody hot' en er waren ook grottekeningen, voor mij was het net een flashback met zo'n 24 jaar geleden in Australie. De nacht hebben we doorgebracht op een 'cheetahfarm' tussen de hekken dus. Om 18.00 uur mochten we mee, om de cheetah's te voeren. Nou dat vond ik toch wel heftig hoor! Vechten om een stuk ezelvlees! Maar wel boeiend, en terwijl de cheetah's aan het knabbelen waren, konden wij foto's maken met de cheetah's op de achtergrond. de andere ochtend konden wij ook twee jongere cheetah's aaien en krabbelen, net zoals bij een kat. Verder had dit stel nog een giraffe geadopteerd, ongeveer 4 maanden oud, deze was alleen maar jaloers toen we bij de cheetah's waren. Deze man vangt dus de cheetah's op, waar anders de boeren ze afschieten, omdat ze hun vee opeten. Ze lopen er in een redelijk groot gebied vrij rond, er waren er 11 en de twee kleinere dan, nou ja zo klein waren ze ook weer niet, maar wel met de fles grootgebracht. Bleek deze man ook nog een jonge python te hebben, deze zou deze week dat wij er waren weer in de natuur worden uitgezet. Dit alles gesteund door vrijwillige bijdragen en met de intentie de cheetah niet te laten uitsterven. Boeiende en gedreven man. Daarna een stop in Outjo, alwaar heerlijke koffie en gebak in een 'Baeckerei', duitser kan het niet en toch al een eind in Namibie hoor. Het blijft apart om zoveel duits en nederlands te zien en horen spreken.
De dag erna waren we in 'Etosha National Park'. We waren om 06.00 uur al bij de 'gate' en onze 'gamedrive' begon goed, met een paar giraffen en een jonge leeuwin, die wel voor ons wilde poseren. Verder veel van hetzelfde, springbokken, kudu's, zebra's, struisvogels, impala's, flamingo's en wildebeest. 's Middags reden we bijna tegen een grote mannetjes-olifant aan, dat was wel weer indrukwekkend, want meneer ging rustig door met knabbelen en wilde niet echt opzij. Wij konden er dus niet langs en het werd zo'n kwartier lang een machtspelletje tussen de Bul en onze chauffeur, met wat imponeergedrag van de olifant, maar ook van Alois natuurlijk. Op het kamp was een mooie waterpoel, maar ik had keukendienst, dus helaas geen mooie zonsondergang voor mij, het was schitterend, want er kwamen allerlei dieren waaronder olifanten naar de poel rond die tijd.
De andere ochtend bij het verlaten van het park nog kort rondgereden en bij een poel waren wel 17 giraffes, wat zijn dat toch prachtige dieren, komisch is te zien, hoe ze gaan drinken. Ze spreiden hun voorpoten en gaan dan door de knieen. Die avond hebben we heerlijk aan de rivier gezeten, wel hoog ivm de krokodillen, en zaten we al vlak voor de grens met Botswana.
Dit is weer anders dan Namibie, veel groen, waarbij Namibie erg veel woestijngebied heeft. En ipv erg veel hekwerk, wat door heel Namibie loopt, kilometers lang ook in de 'middle of nowhere', loopt hier alles over de weg heen, vooral heel veel ezels, maar ook geiten, koeien en paarden, omdat er geen hekwerk is. We hadden kamp in de buurt van Maun.
De andere dag zijn we met 15 man van de groep de Okavanga delta ingegaan. Eerst een stuk met een open truck, daarna werd alles overgeladen in 'mokoro's', dit zijn uit een booomstam gekapte bootjes, waar een 'poler' een man met een lange stok de boot bestuurt. We konden er met zijn tweeen in, met onze bagage. Ik vond dit enger dan de parachutesprong, het bootje was stabiel, maar voelde niet zo. Ikv vond het een beetje eng, maar het gigng allemaal erg goed. We zaten midden in de delta, alles moesten we meenemen en ook weer mee terug nemen. De behoefte werd in een gat in de grond gedaan en wassen deed je in de rivier, lekker zwemmen dus. Daar ook twee keer met een gids gewandeld, wel veel sporen gezien, maar niet zo heel veel wild, alleen bij de ochtendwandeling vond hij een vers spoor van een olifant en die hebben we dus ook gevonden. We bleven op veilige afstand van zo'n 50 meter.
's Avonds hadden we een zonsondergang, die weer eens in de wolken verdween en na het eten veel lol met de polers, zingen dansen en spelletjes bij het kampvuur. Ieder moest een liedjes uit het land van herkomst zingen. Als rotterdamse het lied 'aan de oever van de Rotte' gezongen. De andere dag terug zijn we nog in het dorp geweest, waar de meeste 'polers' wonen en kregen daar een rondleiding. Leuk hoor. Veel lemen hutjes, erg klein en het wordt met blikjes bij elkaar gehouden! Schijnt te werken volgens hen. 's Middags een rondvlucht over de hele Delta gedaan in een kleine Cessna. Dit was echt te gek, hij vloog op 300 voet, soms vlak over de bomen en soms twee meter boven de grond tussen de bomen, kicken hoor! Ook veel dieren gespot, met name een grote troep olifanten, fantastisch. Het is een immens groot gebied en vanuit de lucht zie je pas hoe het zit, ik denk met de regentijd, als er nog meer water in staat, nog indrukwekkender is, nu leek het in sommige gebieden erg droog. Nou mijn tijd zit er weer op. Groetjes en tot de volgende keer maar weer. Marjo
We zitten inmiddels al vlakbij de Victoria Watervallen, maar ik ga verder bij waar ik was gebleven.
Oudejaarsdag kon dus voor mij al niet meer stuk. Leuke anecdote is nog wel, dat in het busje waarmee we naar het vliegveld gingen de chauffeur AC/DC had aangezet, niet echt mijn favoriete band, maar ze zongen op dat monent net een lied over ' the best day in your life', erg toepasselijk dus, temeer daar de jongere generatie meer angst had dan ik. Affijn de Nieuwjaarsmorgen begon dus met een vroegertje, alhoewel, alles is relatief, want er had iemand wat in de kluis gelegd en er was op dit onmogelijke tijdstip niemand aanwezig die erin mocht. Dat werd dus bellen of er iemand kon komen en wachten. Ja dat half uurtje had nu ook in bed doorgebracht kunnen worden. Maar goed. we reden via 'Spitzkoppe', voor Australiegangers, dit zijn de 'Olga's' van Namibie. Mooi maar 'bloody hot' en er waren ook grottekeningen, voor mij was het net een flashback met zo'n 24 jaar geleden in Australie. De nacht hebben we doorgebracht op een 'cheetahfarm' tussen de hekken dus. Om 18.00 uur mochten we mee, om de cheetah's te voeren. Nou dat vond ik toch wel heftig hoor! Vechten om een stuk ezelvlees! Maar wel boeiend, en terwijl de cheetah's aan het knabbelen waren, konden wij foto's maken met de cheetah's op de achtergrond. de andere ochtend konden wij ook twee jongere cheetah's aaien en krabbelen, net zoals bij een kat. Verder had dit stel nog een giraffe geadopteerd, ongeveer 4 maanden oud, deze was alleen maar jaloers toen we bij de cheetah's waren. Deze man vangt dus de cheetah's op, waar anders de boeren ze afschieten, omdat ze hun vee opeten. Ze lopen er in een redelijk groot gebied vrij rond, er waren er 11 en de twee kleinere dan, nou ja zo klein waren ze ook weer niet, maar wel met de fles grootgebracht. Bleek deze man ook nog een jonge python te hebben, deze zou deze week dat wij er waren weer in de natuur worden uitgezet. Dit alles gesteund door vrijwillige bijdragen en met de intentie de cheetah niet te laten uitsterven. Boeiende en gedreven man. Daarna een stop in Outjo, alwaar heerlijke koffie en gebak in een 'Baeckerei', duitser kan het niet en toch al een eind in Namibie hoor. Het blijft apart om zoveel duits en nederlands te zien en horen spreken.
De dag erna waren we in 'Etosha National Park'. We waren om 06.00 uur al bij de 'gate' en onze 'gamedrive' begon goed, met een paar giraffen en een jonge leeuwin, die wel voor ons wilde poseren. Verder veel van hetzelfde, springbokken, kudu's, zebra's, struisvogels, impala's, flamingo's en wildebeest. 's Middags reden we bijna tegen een grote mannetjes-olifant aan, dat was wel weer indrukwekkend, want meneer ging rustig door met knabbelen en wilde niet echt opzij. Wij konden er dus niet langs en het werd zo'n kwartier lang een machtspelletje tussen de Bul en onze chauffeur, met wat imponeergedrag van de olifant, maar ook van Alois natuurlijk. Op het kamp was een mooie waterpoel, maar ik had keukendienst, dus helaas geen mooie zonsondergang voor mij, het was schitterend, want er kwamen allerlei dieren waaronder olifanten naar de poel rond die tijd.
De andere ochtend bij het verlaten van het park nog kort rondgereden en bij een poel waren wel 17 giraffes, wat zijn dat toch prachtige dieren, komisch is te zien, hoe ze gaan drinken. Ze spreiden hun voorpoten en gaan dan door de knieen. Die avond hebben we heerlijk aan de rivier gezeten, wel hoog ivm de krokodillen, en zaten we al vlak voor de grens met Botswana.
Dit is weer anders dan Namibie, veel groen, waarbij Namibie erg veel woestijngebied heeft. En ipv erg veel hekwerk, wat door heel Namibie loopt, kilometers lang ook in de 'middle of nowhere', loopt hier alles over de weg heen, vooral heel veel ezels, maar ook geiten, koeien en paarden, omdat er geen hekwerk is. We hadden kamp in de buurt van Maun.
De andere dag zijn we met 15 man van de groep de Okavanga delta ingegaan. Eerst een stuk met een open truck, daarna werd alles overgeladen in 'mokoro's', dit zijn uit een booomstam gekapte bootjes, waar een 'poler' een man met een lange stok de boot bestuurt. We konden er met zijn tweeen in, met onze bagage. Ik vond dit enger dan de parachutesprong, het bootje was stabiel, maar voelde niet zo. Ikv vond het een beetje eng, maar het gigng allemaal erg goed. We zaten midden in de delta, alles moesten we meenemen en ook weer mee terug nemen. De behoefte werd in een gat in de grond gedaan en wassen deed je in de rivier, lekker zwemmen dus. Daar ook twee keer met een gids gewandeld, wel veel sporen gezien, maar niet zo heel veel wild, alleen bij de ochtendwandeling vond hij een vers spoor van een olifant en die hebben we dus ook gevonden. We bleven op veilige afstand van zo'n 50 meter.
's Avonds hadden we een zonsondergang, die weer eens in de wolken verdween en na het eten veel lol met de polers, zingen dansen en spelletjes bij het kampvuur. Ieder moest een liedjes uit het land van herkomst zingen. Als rotterdamse het lied 'aan de oever van de Rotte' gezongen. De andere dag terug zijn we nog in het dorp geweest, waar de meeste 'polers' wonen en kregen daar een rondleiding. Leuk hoor. Veel lemen hutjes, erg klein en het wordt met blikjes bij elkaar gehouden! Schijnt te werken volgens hen. 's Middags een rondvlucht over de hele Delta gedaan in een kleine Cessna. Dit was echt te gek, hij vloog op 300 voet, soms vlak over de bomen en soms twee meter boven de grond tussen de bomen, kicken hoor! Ook veel dieren gespot, met name een grote troep olifanten, fantastisch. Het is een immens groot gebied en vanuit de lucht zie je pas hoe het zit, ik denk met de regentijd, als er nog meer water in staat, nog indrukwekkender is, nu leek het in sommige gebieden erg droog. Nou mijn tijd zit er weer op. Groetjes en tot de volgende keer maar weer. Marjo
-
10 Januari 2008 - 11:29
Nique:
Hallo Marjo, wat een geweldig, enerverend verhaal weer. We genieten er elke keer van. Tenminste: als de harde schijf niet compleet crasht. Dat heeft ie nl. nog even gedaan voor de jaarwisseling.Vandaar dat er tijdelijk geen reacties vanuit Almelo kwamen. Alsnog de allerbeste wensen en heel veel reisplezier voor 2008!
Ben je nog in staat om te realiseren dat er ook mensen zijn die in Nederland wonen? Geniet lekker verder van je reis, tot de volgende keer! -
10 Januari 2008 - 18:12
Riet Keizer:
Hallo Marjo, Hier is je tantetje weer eens een keer. Geweldige berichten vanuit dat prachtige land. Ik schrijf wel niet iedere keer, maar ik lees je berichten altijd. Heel veel liefs, Riet. -
10 Januari 2008 - 21:11
Jos:
Al die herinneringen komen door jouw verhalen weer terug. Ik wil ook weer naar Afrika.
-
11 Januari 2008 - 08:34
Albert En Cora:
Hoi Marjo,
Vanmorgen, op mijn verjaardag, weer je avonturen zitten lezen.Twee jaar geleden vierde ik mijn verjaardag in Gambia, was veel leuker en warmer dan hier!
Jij hebt daar,in zuid-Afrika weer geweldige avonturen meegemaakt, je zou er een boek over kunnen schrijven!
We blijven je volgen en wensen je nog veel plezier en avontuur toe de komende weken!
Groet'n oet Drenthe! -
11 Januari 2008 - 08:55
Pleunie:
Heuuuu marjo,lees dat je het nog goed naar je zin hebt en dat het nog allerminst saai is,lekker primitief en dicht bij de natuur, zal wel weer wennen zijn aan alle luxe in Nederland straks, het is hier regenachtig en 8 gr.Maar voorlopig ben je nog daar.veel plezier en groeten -
11 Januari 2008 - 09:01
Corry En Leo:
hoi marjo, even bij een bakkie koffie je verhaal lezen. t is hier saai, regenachtig weer. we zijn jaloers op je. wij vinden ook dat je er maar een boek over moet schrijven. krijgen we nog een beroemde nicht! mijn vakantie begint volgende week. lekker een weekje skieen. daar ben jij dan misschien weer jaloers op. geniet van al het moois daar en de groetjes van ons. -
11 Januari 2008 - 17:28
Det En Ruud:
Lekker hoor dat je zo geniet. Groetjes van ons. -
12 Januari 2008 - 15:07
Krijna:
ha Marjo,
Bedankt voor je gezellige lange brief uit een ver vreemd land waar ze toch een duitse bakkerij hebben en dialect Nedelands spreken of het om de hoek is.Allen die pytons dat hoeft voor mij niet.
Je zal al wel poepie bruin zijn inmiddels ik hoor je nu minder over regen.Wat bizonder om in z,on klein vliegtuigje te zitten.
Je had dus een verjaardag om nooit meer te vergeten.
Marjo veel plezier en tot horens maar weer. hr gr Krijna/
-
13 Januari 2008 - 13:20
Marja:
Hoi Marjo, sinds vorige week jou verhalen 'ontdekt' Leuk hoor! Vooral dat gedeelte over Namibie, ook al is het ruim 6 jaar geleden dat wij er waren, zie je alles weer voor je (door jouw ervaringen) alsof het gister was. Zeker die kleine dingetjes (zoals naast de bus plassen als er geen struiken zijn) Hou die er in!! Ik zal Harry en Daan (onze jongste zoon) ook es wijzen op jouw reiservaringen. Zij willen samen ook een reis door Zuid Afrika maken, maar dan op de fiets. Geniet ervan! en ik blijf je volgen. Groetjes uit Oss.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
