kicken!!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
05 Januari 2008 | Botswana, Maun
Na veel gedoe eindelijk een internetcafe gevonden met een verbinding die het doet en redelijk snel is.
Allemaal nog de beste wensen voor 2008. We zijn 28 december in Swakopmund aangekomen. En dat betekende 4 nachten slapen weliswaar in een dorm, maar wel in een bed en geen tent opzetten en weer afbreken. Het is een lekker relaxed stadje, waar je veel duits en afrikaans hoort praten. Waar je prima koffie met het lekkkerste gebak kan eten. Er was daar een mooi mineralen museum, met gigagrote mineralen, prachtig. En de avond zelf nog naar de disco gegaan, het werd wel middernacht, nou dat was lang geleden hoor! De andere dag naar het slangenmuseum geweest, daar kregen de slangen muizen te eten om 10.00 uur, het zijn niet mijn lievelingsdieren, maar ze zijn wel indrukwekkend en soms dus echt heel erg gevaarlijk, zoals de ' black mambo', er ging een levend muisje in, maar na amper 2 minuten was het muisje dood.
Nog doorgelopen naar het kerkhof, waar je veel duitse en hollandse namen ziet terugkomen. Bizar in de geschiedenis,als je leest bij iemand die 1931 is overleden dat hij zo'n vreselijk goede duitser was!
's Middags met en ekskursie meegeweest naar het township van Swakopmund, daar wonen veel mensen uit de noordelijk regio van Namibie. De Damara en de Hererostam, die naar het stadje komen voor werk. We hebben daar uiteraard veel kinderen gezien, maar ook met de stamoudste gesproken, een vrouw van ongeveer 85 jaar, maar erg bij de tijd. Zij beslecht alle ruzie's in de stam en men komt voor raad bij haar. Wij kregen daar ook het traditionele eten te eten, wat bestond uit niet gaar brood, waar je een balletje van moest draaien en dat weer door een spinazieprutje halen en in je mond stoppen. De spinazie ging nog wel, maar dat rauwe brood was wat minder. Wat ook apart was, waren de wormen, ik heb er twee op. Ze smaken een beetje zout en ze zijn wat knapperig, het lijkt wel of je garnalen met huid en haar zit op te eten. Maar goed, je bent op visite, dus je moet het toch proberen. Eigenlijk smaakte het kippeboutje en het brood uit de supermarkt nog het beste. O ja er was ook nog iets van een granendrankje, iets van noten en als toetje een vrucht, waar je veel werk aan had om hem te kunnen eten en hij was erg droog.
Daarna naar de Hererostam, naar de 'Klazien uut Zalk', maar dan in Namibie, zij deed veel met kruiden, maar ook met poep! Nou ja als het maar helpt!
Daarna werd ons nog de verschillende 'klik' tonen bijgebracht, maar dat wilde niet zo lukken bij ons. Een verkeerde klik en er gebeuren rare dingen, dus het komt nogal nauw.
's Avonds naar de plaatselijke chinees gegaan, geen chinees te bekennen, wel een nederlander die het restaurant runde en het eten smaakte goed. Zondag maar een rustdag gehouden, er was weinig open ik ben maar lekker gaan wandelen. Naar een scheepswrak, onderweg nog een dode jonge zeehond en een jonge dode haai op het strand gezien.
Oudejaarsdag was grandioos, nadat ik eerst een tapijt had gekocht, werden we opgehaald voor een parachutesprong vanaf 3000 voet. Ik kan er lang en kort over doen, maar het was wel kicken! Ik ging er als eerste uit met mijn duo, ik zat op de rand van het vliegtuigje en ineens hing ik in de lucht, nou ja, hangen, eerst een vrije val van zo'n 30 seconden. Wauw dat was pas gaaf zeg. Daarna gaat de parachute open en wordt je weer een stuk mee omhoog geezogen, dat was wat minder. Ik had wel een erg droge mond, maar ik vond het fantastisch.
Echt een aanrader!
's Avonds zijn we met de groep gaan eten en ben ik naar bed gegaan, een aantal gingen nog naar het strand, maar ik was te moe. Temeer omdat we de andere dag alweer om 06.00 zouden gaan rijden, tja, ik word toch een daggie ouder he! Voor deze keer laat ik het hierbij, mijn tijd in dit stadje is om. Waarschijnlijk ben ik pas bij de Vic falls weer in de lucht en de foto's komen thuis wel, de computers zijn en te traag en ik weet nog steeds niet hoe het moet. Lieve groeten van Marjo
Allemaal nog de beste wensen voor 2008. We zijn 28 december in Swakopmund aangekomen. En dat betekende 4 nachten slapen weliswaar in een dorm, maar wel in een bed en geen tent opzetten en weer afbreken. Het is een lekker relaxed stadje, waar je veel duits en afrikaans hoort praten. Waar je prima koffie met het lekkkerste gebak kan eten. Er was daar een mooi mineralen museum, met gigagrote mineralen, prachtig. En de avond zelf nog naar de disco gegaan, het werd wel middernacht, nou dat was lang geleden hoor! De andere dag naar het slangenmuseum geweest, daar kregen de slangen muizen te eten om 10.00 uur, het zijn niet mijn lievelingsdieren, maar ze zijn wel indrukwekkend en soms dus echt heel erg gevaarlijk, zoals de ' black mambo', er ging een levend muisje in, maar na amper 2 minuten was het muisje dood.
Nog doorgelopen naar het kerkhof, waar je veel duitse en hollandse namen ziet terugkomen. Bizar in de geschiedenis,als je leest bij iemand die 1931 is overleden dat hij zo'n vreselijk goede duitser was!
's Middags met en ekskursie meegeweest naar het township van Swakopmund, daar wonen veel mensen uit de noordelijk regio van Namibie. De Damara en de Hererostam, die naar het stadje komen voor werk. We hebben daar uiteraard veel kinderen gezien, maar ook met de stamoudste gesproken, een vrouw van ongeveer 85 jaar, maar erg bij de tijd. Zij beslecht alle ruzie's in de stam en men komt voor raad bij haar. Wij kregen daar ook het traditionele eten te eten, wat bestond uit niet gaar brood, waar je een balletje van moest draaien en dat weer door een spinazieprutje halen en in je mond stoppen. De spinazie ging nog wel, maar dat rauwe brood was wat minder. Wat ook apart was, waren de wormen, ik heb er twee op. Ze smaken een beetje zout en ze zijn wat knapperig, het lijkt wel of je garnalen met huid en haar zit op te eten. Maar goed, je bent op visite, dus je moet het toch proberen. Eigenlijk smaakte het kippeboutje en het brood uit de supermarkt nog het beste. O ja er was ook nog iets van een granendrankje, iets van noten en als toetje een vrucht, waar je veel werk aan had om hem te kunnen eten en hij was erg droog.
Daarna naar de Hererostam, naar de 'Klazien uut Zalk', maar dan in Namibie, zij deed veel met kruiden, maar ook met poep! Nou ja als het maar helpt!
Daarna werd ons nog de verschillende 'klik' tonen bijgebracht, maar dat wilde niet zo lukken bij ons. Een verkeerde klik en er gebeuren rare dingen, dus het komt nogal nauw.
's Avonds naar de plaatselijke chinees gegaan, geen chinees te bekennen, wel een nederlander die het restaurant runde en het eten smaakte goed. Zondag maar een rustdag gehouden, er was weinig open ik ben maar lekker gaan wandelen. Naar een scheepswrak, onderweg nog een dode jonge zeehond en een jonge dode haai op het strand gezien.
Oudejaarsdag was grandioos, nadat ik eerst een tapijt had gekocht, werden we opgehaald voor een parachutesprong vanaf 3000 voet. Ik kan er lang en kort over doen, maar het was wel kicken! Ik ging er als eerste uit met mijn duo, ik zat op de rand van het vliegtuigje en ineens hing ik in de lucht, nou ja, hangen, eerst een vrije val van zo'n 30 seconden. Wauw dat was pas gaaf zeg. Daarna gaat de parachute open en wordt je weer een stuk mee omhoog geezogen, dat was wat minder. Ik had wel een erg droge mond, maar ik vond het fantastisch.
Echt een aanrader!
's Avonds zijn we met de groep gaan eten en ben ik naar bed gegaan, een aantal gingen nog naar het strand, maar ik was te moe. Temeer omdat we de andere dag alweer om 06.00 zouden gaan rijden, tja, ik word toch een daggie ouder he! Voor deze keer laat ik het hierbij, mijn tijd in dit stadje is om. Waarschijnlijk ben ik pas bij de Vic falls weer in de lucht en de foto's komen thuis wel, de computers zijn en te traag en ik weet nog steeds niet hoe het moet. Lieve groeten van Marjo
-
05 Januari 2008 - 11:31
Hans & Margriet:
Jij ook de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar Marjo. Dat alles maar uit mag komen wat je jezelf toewenst. Volgens mij ben jij daar al hard mee bezig.
Doen ze daar bij Daktari ook nog iets aan Oud & Nieuw? Hier in dit landje schijnt dit keer voor meer dan ooit aan vuurwerk te zijn uitgegeven. Zoveel zelfs dat de afsteektijden waren verruimd. Erg jammer dat het om 22.00 uur al potdicht zat van de mist en de vuurwerkdampen. Tussen de een en de tien meter zicht (eerder een dan tien). Harde knallen waren er genoeg maar van het siervuurwerk viel absoluut niets te zien. Zonde van al dat geld. Jij hebt hier dus niets aan gemist. Het kruit hing letterlijk in de lucht wat erg slecht was voor landgenoten met korte lontjes. Ik zal je de details besparen.
Anyway, de kop is er weer af. Enjoy jouw verdere avonturen, dan doen wij dat ook.
See ya..! -
05 Januari 2008 - 12:11
Ellen Broug:
Hai die Marjo,
Ik wens je alle goeds voor het nieuwe jaar.Prachtig al je verhalen,wel even wat anders dan vorig jaar he,toen waren we nog druk in de weer bij Jacueline.Geniet van al de avonturen en je grensverleggende aktiviteiten.Parachutte springen lijkt me wel wat,maar het eten van wormen....
Groetjes Ellen -
05 Januari 2008 - 14:33
Jos:
De "goede" Duitsers en Hollanders zijn voor 1931 naar Namibie gegaan. De andere zijn hier in Europa gebleven.
Kicken !! Wormen eten, parachute springen enz. enz.
Wat kunnen we nog meer van jou verwachten ? Een olifant schieten ? Met een Himba trouwen ?
Ik blijf jouw verhalen met steeds meer verbazing volgen. -
05 Januari 2008 - 14:53
Annemiek:
Hoi Marjo,
Jouw nieuwe jaar is in ieder geval goed begonnen! Wij wensen dat heel 2008 voor jou gezond en gelukkig mag zijn. Dat parachutespringen lijkt mij ook gaaf, alleen het moment dat je neerkomt. (Tenzij je op je duospringer mag landen) Wij blijven genieten van je verhalen. De beelden komen daardoor spontaan op en hou als je thuis bent maar een fotolezing! Zorgen wij voor de wormen.
Groetjes Annemiek -
05 Januari 2008 - 16:10
Maria:
Na de telefonische nu ook maar per mail de beste wensen voor 2008.
Zo te lezen heb je het oude jaar goed uitgeluid met je parachutesprong en de wormen. Nou hopen dat de reis zo leuk blijft, maar dat zal vast wel.
Wij hebben wel van het vuurwerk kunnen genieten en er was veel mooi siervuurwerk.
Nou, wij houden het nog maar even op kou, nattigheid en meer van dat soort dingen.
Tot de volgende nieuwsbrief maar weer.
-
05 Januari 2008 - 19:15
Pleunie:
Hallo, daar ben ik weer, allereerst een super goed en avontuurlijk 2008 gewenst!T is weer eens heel wat anders om kerst en oud en nieuw in de warmte te vieren ,en dan al dat lekkere eten ,wormen enzo heel bijzonder hum hum moet je thuis ook maar eens klaarmaken, heb je het recept???Lees dat je weer van alles beleeft vooral dat parachutespringen lijkt me echt geweldig,nou Marjo heel veel plezier en lekker genieten van alles,ga nu n lekker bakje koffie nemen. groeten en liefs -
06 Januari 2008 - 11:13
Marianne:
Mijn God, parachutespringen!! Het moet niet veel gekker worden. Oud en nieuw is hier heel gezellig verlopen. Met 10 flessen champagne is het toch nog half 5 geworden met een aantal slechte vrienden, die jij helaas ook allemaal kent.Die mist hing hier ook in hevige mate. Een heel aparte sfeer geeft dat toch. Nou, ga jij maar weer lekker wormen eten, dan storten wij ons wel op allerlei hollandse stampotten. Ben benieuwd wat je de volgende keer weer allemaal hebt meegemaakt. Wij gaan eind deze maand weer op de lange latten in Italie. Dat moet voor jou nu even de ver van m'n bed show wezen. Heel veel groetjes van Marianne en Jaap. -
06 Januari 2008 - 12:06
Shirley En Jan:
Hoi Marjo
Wat een trip helemaal te gek!!!!!
Groetjes tot in nederland
Shir en jan -
08 Januari 2008 - 13:23
Ton En Joséphine:
Nog de beste wensen voor het nieuwe jaar. Het begon bij jou in ieder geval superspannend met parachutespringen, wormen en deeg eten, klinkt goed hoor. Wat saai is Nederland dan, en ook Turkije waar we met de kerst waren, maar... we hebben weer mooie stenen en beelden gezien en dat maakt veel goed. Geniet van de rest van je reis en tot ziens op beeldhouwen.
Groeten Ton en Joséphine -
08 Januari 2008 - 13:51
Meelever:
Dag Marjo,
dat 2008 maar een goed en gezond jaar voor je mag worden. En voor al jouw vrienden natuurlijk ook.
Tussen (haakjes), heb jij nog interesse voor brokken marmer? Kun je mooi na terugkomst jouw herinneringen met hamer en beitel vastleggen.
Bij een wandeling in Duitsland lagen enkele brokken voor het oprapen. Ik ben zo vrij geweest alvast een paar voor jou in de auto te gooien. Het grootste stuk was te zwaar om te tillen en bovendien waarschijnlijk al door iemand anders geclaimd want er stond al een naam in gebeiteld (hoewel de houdbaarheidsdatum al ruim verstreken was).
We spreken wel een keer iets af als je weer terug bent.
Zolang jij smult van jouw wormen smul ik van jouw verhalen.
Tot gauw maar weer! -
09 Januari 2008 - 16:53
Judith:
Hoi Marjo,
In reactie op je kaartje (zo vroeg was ie nog nooit): zo laat was ik nog nooit! De beste wensen voor 2008.
Leuk om je verhalen te lezen, ik was al benieuwd waar je naar toe zou gaan. 3 maanden Afrika dus!
Groetjes, Judith -
09 Januari 2008 - 19:35
Sandra:
Jij bent je nieuwe jaar goed begonnen zeg met fat springen uit een vliegtuig en wormen eten. Dat je dat durft zeg!
Enig om al je verhalen te lezen.
Wij (Daphne % ik) zijn vanavond bezig om een ski-bestemming uit te zoeken, zodra we meer weten hoor je het!
Het wordt wel begin maart zo ongeveer, en er gaan misschien 2 extra collegas mee als we het rooster technisch voor elkaar krijgen.
Tot hoors!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
