Naar het hoge noorden

Maar snel beginnen met mijn verslag, want de week vliegt voorbij. Zaterdag ben ik om 06.30 opgestaan en om 07.30 gingen we naar ' greenpark', een plek waar je voor een redelijke prijs je auto kan stallen. We kwamen daar om 08.00 uur aan en toen was er net een bus richting Schiphol vertrokken. Maar een kwartier later kwam de bus weer en werden we naar Schiphol gebracht. De reisorganisatie had ons aangeraden om 3 uur van te voren aanwezig te zijn ivm drukte bij de douane, nou dat heeft weinig zin als je bij Finnair staat en die beginnen na drie kwartier pas in te checken! Nou ja we stonden wel lekker vooraan. Ook bij de bagagecheck ging het erg vlotjes. Ook de andere 4 waren inmiddels al gearriveerd en toen werd het echt wel tijd voor koffie. Uiteindelijk gingen we met een half uur vertraging de lucht in, maar we hadden 3 uur overstaptijd in Helsinki, dus dat was geen probleem. Afstand tot Helsinki zo'n 1525 km, 2 uurtjes vliegen. In Helsinki was het inmiddels al een uur later en hebben we geluncht en wat rondgewandeld, het was er best druk. Het is blijkbaar best een drukke overstapplek, oa richting Azië. De tweede vlucht ging naar Kuusamo en dat ligt 664 km verderop, een uurtje vliegen. Deze vlucht ging erg vlot, en we zaten businessclass, meer ruimte voor de benen! Vervolgens was het nog 60 km, een uurtje met de bus, naar ons hotel in Taivalkoski. Eerste indruk goed hotel en lekker eten, er stond nog een warme hap voor ons klaar om 22.00 uur. Het was een lange hangerige dag, dus na en hapje snel naar bed. De volgende dag was onze eerste activiteit. Bij het ontbijt kreeg Marianne de eerste oorkonde, een dombo, omdat ze met haar kofferweegschaal een koffer had van ruim 12 kilo en totaal gewicht van 38 kilo???????Wie krijgt zo 'n koffer nog omhoog?? Uiteidelijk bleek ze 12 kilo mee te hebben ( koffer en inhoud!)Hahaha. Het weegschaaltje verdween in een afval bak op Schiphol! Eerst een korte wandeling in de buurt rondom het hotel ter verkenning, daarna was het om 11.00 verzamelen in de lobby van het hotel. Daar kregen we een overall, handschoenen en laarzen die we de rest van de week konden gebruiken bij de verschillende activiteiten. Na 3 overalls had ik dan eindelijk de goede maat, loeiheet had ik het ondertussen gekregen. Want zoals de meeste hotels is het hier prima geïsoleerd! Daarna met de sneeuwscooter op pad, eerst de uitleg van het ding en dan beginnen. Ik zat alleen want de rest was allemaal met z'n tweeën. Ik vond het best een beetje eng (vind een quat ook niks) maar goed, een beetje stoer wijf laat zich niet kennen! En het was prachtig weer, zon en mooie sneeuw, zoals sneeuw moet zijn! Onderweg werd er een paar keer gestopt en dat was wel fijn, want je moet steeds met je duim de gashendel indrukken en dat vergt toch wel wat kracht. Het was een tocht van ongeveer 30km, na 20 km hadden we een stop bij wat hutten in het bos, daar werd een kampvuur gemaakt, water gekookt voor thee en koffie en vervolgens konden wij een worstje en een broodje boven het vuur grillen. We waren met 7 sneeuwscooter, 11 mensen en twee begeleiders. Daarna kon er van bestuurder gewisseld worden, maar ja dat is lastig als je er alleen opzit. Hahaha. Overigens er waren er maar twee die dit gedaan hebben en dat voor korte duur! Hahaha Trees had het na een valpartij na 10 minuten gehad en Elly na 2 meter! Uiteindelijk waren Marianne en ik de enige twee vrouwen die de hele rit hebben gereden! Best wel stoer, maar nooit meer. Overigens is het me ook nog gelukt om ondersteboven te gaan met dat ding, smalle track en stuurfoutje of zoiets, geen idee, maar ik lag ineens in de diepe sneeuw. Begeleider kreeg me weer op het goede spoor en toen bleek, dat Trees en Marianne ook in de diepe sneeuw waren belandt. Maar de rit ging door, ik had inmiddels bijna kramp in mijn duim, omdat ik best wel kracht moest zetten en ik vermoeider raakte. Op een steil stukje ging de eerste begeleider stoppen omdat we een vervelend stukje moesten oversteken, nou daar ging het mis. Ik liet mij gashendel los, normaal stopte de sneeuwscooter op vlak terrein, maar nu bleef hij schuiven, de rem erop, maar die deed niks toen ik er in kneep. Toen een lichte paniek, ook omdat ik moe was, en zo ontstond er een kleine kettingbotsing, met licht plaatschade. (gelukkig een extra verzekering afgesloten!)Hahaha. Dit was 500 meter voor het hotel. Bij terugkeer, heerlijk een choco/rum gedronken en even bijkomen van dit avontuur. Daarna even gezwommen en de sauna ingedoken, die overigens in Zweden strikt gescheiden zijn. Men is hier behoorlijk preuts en een Finse vrouw die bij ons in de sauna zat was stomverbaasd, dat we in Nederland naakt en gemengd in de sauna zaten. Hier doet men dan een badpak aan als je gemengd de sauna ingaat. Ook in de avond is er buffet, nadeel, je bent gauw klaar met eten. Omdat we allemaal wel een fles drank hebben meegenomen, gingen we daarna bij Elly en René op de kamer nog even na borrelen en een spelletje doen, kakkerlakken salade! Een hilarisch maar erg leuk spel. Ben benieuwd wat mijn duim gaat doen, verder heerlijk rozig na zo'n dag buiten. Laat is het niet geworden. Dag drie startte ons programma weer om 11.00. Vandaag stond de huskytocht op ons programma. We waren nu alleen met ons eigen clubje (7 man en vrouw), dus dat was erg leuk. Het sneeuwde vandaag, dus weer totaal ander weer dan gisteren. Overigens kreeg ik vandaag een oorkonde, dit was de pechvogel, vanwege de door mij veroorzaakte schade! Hahaha Het was 20 minuten rijden naar de hondenfarm, waar ze zo'n 100 honden verzorgden en trainden. De honden verbleven in grote buitenverblijven. Ook hier kregen we eerst uitleg van Mina over de bediening van de slee en hoe om te gaan met de honden. Het was ook hier de bedoeling , dat de één de slee 'bestuurde' en de ander in de slee kon gaan zitten. Ik had geen zin om weer de hele dag in mijn eentje het werk te doen, dus nu ging René alleen en was ik samen met Elly in een slee. Elly wilde wel sturen en ik zat heerlijk comfortabel in de slee, op een rendiervacht en een wollen deken om me heen. Was ook wel nodig, want het sneeuwde en ik zat stil. Wat een verschil met gisteren zeg, de rust nu en ik kon nu meer genieten van de omgeving. Het besturen van de slee houdt voornamelijk in, remmen en meebewegen in een bocht, tempo in de gaten houden en eventueel meesteppen als we heuveltje opwaarts gaan. En wat hadden de honden het naar hun zin, wij hadden echt een lief koppel, het waren er 6. René had 4 honden en ze liepen achter de begeleiders aan, die op een sneeuwscooter zaten en ook regelmatig stilstonden om te kijken hoe het ging. Zij wisselden soms een hond als een span te langzaam ging en achterbleef. Het was zó mooi, met de sneeuw en tussen de bomen en de rust! Echt 100% genieten! Zodra we even stilstonden, begonnen sommige honden te blaffen en wij hadden een hond, die steeds achterom keek als Elly op de rem stond met zo'n blik van wat flik je me nou, zo leuk! Ook bij deze tocht hadden we weer een stop bij een boshutje, met kampvuur en dit keer warme bessensap, soep, koffie, thee, worstjes en een tosti dit keer. Alles verwarmd door het kampvuur. Het seizoen voor de honden loopt van oktober/november tot eind april, vervolgens hebben ze rust tot september en dan begint de training weer voor het volgende seizoen. De zomers zijn te heet voor ze. De jongste honden die meelopen zijn 1,5 - 2 jaar oud en de oudste die met ons meeliep, was 11 jaar oud. Rond 16.00 waren we weer terug in het hotel, weer een heerlijke dag. Middagritueel bestond uit choco/rum bij terugkomst, zwembad, sauna even een uurtje voor jezelf, dan het avondeten en borrelenen een spelletje, dit keer keezen, ook een leuk spel. Zo dit was het eerste gedeelte van een drukke, maar erg gezellige vakantie