Onwel!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
23 Oktober 2013 | Marokko, Ouarzazate
Vanuit Fès zijn we vertrokken naar Midelt. Er is daar niet zoveel, maar anders worden de afstanden te groot en de reistijden wel erg lang. Gelukkig voel ik me al weer een stuk beter en ik moet zeggen, dat ik erg geniet van dit mooie land. De landschappen zijn soms adembenemend. De groep is erg punctueel. Onderweg veel cederbomen ( er wordt hier ook veel gemaakt van cederhout). We zijn gestopt bij een plek, waar makaken worden gevoederd worden, voordeel; je kunt ze goed benaderen en ze zijn niet agressief en verder lopen ze vrij rond, wat op zich natuurlijk wel weer ok is. Via Ifrane, een luxe skioord in de Midden Atlas en wat erg lijkt op skioorden in Europa en ligt op 1650 meter. Er zijn nog steeds veel winkeltjes gesloten en daardoor besloten we om in het volgende dorp inkopen te doen en zelf weer een lunch te maken. Dit hebben we vervolgens bij een klein stroompje met wat banken, die we als tafels hebben gebruikt opgegeten.
Onderweg nog een fotostop bij een nomaden familie, onze chauffeur Brahim kende deze mensen en we mochten foto's maken. Daarna uiteraard wel een fooi uit de pot, maar dat hoort er hier bij.
Ongeveer 10 minuten voordat we bij het hotel aan zouden komen werd een medereiziger onwel, weggedraaide ogen, niet aanspreekbaar. Na ongeveer 2 minuten kwam hij weer een beetje bij, daarna moest hij erg overgeven en had hij dezelfde verschijnselen als ik de dag ervoor. Zijn vrouw zei, dat hij ook veel te weinig dronk, dat ze dat telkens tegen hem zei, maar hij is een beetje eigenwijs. Hij is in de zeventig en het was best wel warm in het busje. We hadden afgesproken de airco zo min mogelijk aan te zetten en zoveel mogelijk gewoon de ramen van het busje open te zetten onderweg. Afijn na een kwartier gingen we weer verder, de airco op de hoogste stand en spuugzakjes bij de hand. Brahim reed in een noodvaart naar het hotel iedereen eruit, de koffers eruit. De groep werd opgevangen door collega Laura. Suzan, het echtpaar en ik met weer dezelfde noodvaart door naar het stadje waar een dokter was, die inmiddels was gewaarschuwd. Er werd een buik echo gemaakt, een ECG gedraaid en hij kreeg een infuus met zout. Het was inderdaad vochttekort. Hij kreeg ook nog recepten mee en bij de plaatselijke apotheek vervolgens een zak met pillen.
Na een uur waren we weer terug in het hotel.
Ik vond het erg leuk om te zien, hoe zorgzaam beide chauffeurs waren tijdens dit ongemak, zij waren erg behulpzaam. En Tariq zei, dat Brahim als een gek had gereden, hij had moeite gehad om hem bij te houden.
De andere dag zette de reis zich voort naar de Todrakloof. Suzan weet de mooie plekjes wel te vinden, weer een heerlijke stop in een tuin, met een rode peper boom in de tuin. We zijn onder meer door de Zizkloof geleden, prachtig. Ook vandaag weer een aantal prachtige fotostops, onder ander bij een familie, die met schapen en kamelen onderweg was.
' s Middags 'omelet berber' besteld, maar na 5 happen heb ik ( en meerdere mensen)het laten staan, hij was zooooo niet lekker en zoooo vet! Brrrrr.
's Avonds het maar weer bij mariakaakjes gelaten.
De andere dag zijn we de kloof ingegaan, met aan beide zijde soms wel 300 meter hoge rotsen prachtig rood gekleurd. We konden kiezen, het hele stuk lopen ongeveer 6 km naar de plek waar we zouden gaan dineren of een stukje lopen en verder met het busje, toch maar voor het laatste gekozen.
Die avond hebben we bij een vriend van Suzan gegeten, ergens halverwege de kloof. Hij had daar een hotelletje, met ook een aantal grot kamers, verder was alles gebouwd met materiaal uit de directe omgeving, geweldig! Suzan vertelde, dat Koning Aap reizen hier vroeger ook wel logeerde, jammer dat ze dit adres eruit hebben gehaald. Ik vond het er een geweldige omgeving.
Na een heerlijke maaltijd buiten, zijn we naar binnen gegaan voor het toetje en muziek, gespeeld door Brahim en de eigenaar en medewerkers van het restaurant. Het was een hele gezellige avond.
Brahim is echt een multitasker, klimt met een paar eenvoudige schoenen de steile wand naar boven, speelt verschillende muziekinstrumenten, erg leuk, hij kan goed de sfeer aanvoelen en sfeer maken. Onze stille Tariq danste zich uit zijn djellaba, zoals een groepsgenoot dat verwoordde.
Nou hier laat ik het weer even bij, ik loop wel wat achter, maar inmiddels hebben de tablet en ik vrede gesloten.
Liefs uit Marokko.
Onderweg nog een fotostop bij een nomaden familie, onze chauffeur Brahim kende deze mensen en we mochten foto's maken. Daarna uiteraard wel een fooi uit de pot, maar dat hoort er hier bij.
Ongeveer 10 minuten voordat we bij het hotel aan zouden komen werd een medereiziger onwel, weggedraaide ogen, niet aanspreekbaar. Na ongeveer 2 minuten kwam hij weer een beetje bij, daarna moest hij erg overgeven en had hij dezelfde verschijnselen als ik de dag ervoor. Zijn vrouw zei, dat hij ook veel te weinig dronk, dat ze dat telkens tegen hem zei, maar hij is een beetje eigenwijs. Hij is in de zeventig en het was best wel warm in het busje. We hadden afgesproken de airco zo min mogelijk aan te zetten en zoveel mogelijk gewoon de ramen van het busje open te zetten onderweg. Afijn na een kwartier gingen we weer verder, de airco op de hoogste stand en spuugzakjes bij de hand. Brahim reed in een noodvaart naar het hotel iedereen eruit, de koffers eruit. De groep werd opgevangen door collega Laura. Suzan, het echtpaar en ik met weer dezelfde noodvaart door naar het stadje waar een dokter was, die inmiddels was gewaarschuwd. Er werd een buik echo gemaakt, een ECG gedraaid en hij kreeg een infuus met zout. Het was inderdaad vochttekort. Hij kreeg ook nog recepten mee en bij de plaatselijke apotheek vervolgens een zak met pillen.
Na een uur waren we weer terug in het hotel.
Ik vond het erg leuk om te zien, hoe zorgzaam beide chauffeurs waren tijdens dit ongemak, zij waren erg behulpzaam. En Tariq zei, dat Brahim als een gek had gereden, hij had moeite gehad om hem bij te houden.
De andere dag zette de reis zich voort naar de Todrakloof. Suzan weet de mooie plekjes wel te vinden, weer een heerlijke stop in een tuin, met een rode peper boom in de tuin. We zijn onder meer door de Zizkloof geleden, prachtig. Ook vandaag weer een aantal prachtige fotostops, onder ander bij een familie, die met schapen en kamelen onderweg was.
' s Middags 'omelet berber' besteld, maar na 5 happen heb ik ( en meerdere mensen)het laten staan, hij was zooooo niet lekker en zoooo vet! Brrrrr.
's Avonds het maar weer bij mariakaakjes gelaten.
De andere dag zijn we de kloof ingegaan, met aan beide zijde soms wel 300 meter hoge rotsen prachtig rood gekleurd. We konden kiezen, het hele stuk lopen ongeveer 6 km naar de plek waar we zouden gaan dineren of een stukje lopen en verder met het busje, toch maar voor het laatste gekozen.
Die avond hebben we bij een vriend van Suzan gegeten, ergens halverwege de kloof. Hij had daar een hotelletje, met ook een aantal grot kamers, verder was alles gebouwd met materiaal uit de directe omgeving, geweldig! Suzan vertelde, dat Koning Aap reizen hier vroeger ook wel logeerde, jammer dat ze dit adres eruit hebben gehaald. Ik vond het er een geweldige omgeving.
Na een heerlijke maaltijd buiten, zijn we naar binnen gegaan voor het toetje en muziek, gespeeld door Brahim en de eigenaar en medewerkers van het restaurant. Het was een hele gezellige avond.
Brahim is echt een multitasker, klimt met een paar eenvoudige schoenen de steile wand naar boven, speelt verschillende muziekinstrumenten, erg leuk, hij kan goed de sfeer aanvoelen en sfeer maken. Onze stille Tariq danste zich uit zijn djellaba, zoals een groepsgenoot dat verwoordde.
Nou hier laat ik het weer even bij, ik loop wel wat achter, maar inmiddels hebben de tablet en ik vrede gesloten.
Liefs uit Marokko.
-
23 Oktober 2013 - 19:43
Petra:
Hoi Marjo. Fijn te horen dat het wat beter gaat. Wat is het er mooi he. Je bent al op aardig wat plekjes geweest die we ook bezocht hebben. Leuk die herkenning. Jammer van de Berber omelet, want die kan zo heerlijk zijn! Groetjes en tot later. -
24 Oktober 2013 - 06:48
Ulrich:
En dat willen wij lezen; alles is weer ok , en verdere mooie verhalen vanaf je tabblet!
Groeten uit de Brijdernacht -
24 Oktober 2013 - 08:57
Oa.oaleertouwer:
Hoi marjo,
Gelukkig voel je je wel weer goed, lees ik. Leuk hoor, om zo je verslag te lezen. Je kan wel lezen dat je
Je erg geniet van je vakantie. Hoop je gauw weer eens te zien. Bij Piet's jubileum misschien.
Geniet er maar goed van.
Groetjes -
24 Oktober 2013 - 19:54
Albert:
Hoi Marjo
Goed te lezen dat het weer wat beter gaat met je.
Geniet maar van de reis.
Hier mis je verder het mooie weer (20 graden) en de zwarte piet discussie.
Die is veel heftiger als normaal en zelfs de VN bemoeit zich er nu mee.
Het gaat helemaal nergens over maar iedereen is er wel druk mee.
Tot snel en veel plezier. -
25 Oktober 2013 - 07:18
Agnes Wauters:
Hallo !
Leuk te lezen, dat je weer op trek bent ! Geniet ervan, zeker nu je je beter voelt. Hier gaan we van een paar mooie herstdagen genieten, maar, met name, gister was het weer knudde.
Lieve groeten, Agnes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
