Onderweg!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
01 November 2009 | Vietnam, Hoi An
Hallo lieve mensen;
Bedankt weer voor de leuke reacties.
Ik ben de vorige keer gestopt met mijn verhaal, omdat de computer gekke dingen deed met mijn aanslagen, het zag er ineens een beetje Zweeds uit of zo. Ik zag ook dat er nogal wat fouten in mijn verslag stonden, maar die haal ik er dan thuis wel weer uit.
Maar om verder te gaan met mijn verhaal. Tot nu toe is mijn indruk van Vietnam positief, Het is hier in vergelijk met andere Aziatische landen erg schoon, weinig gebedel, als er al iemand staat, zit of hangt dan zijn het vooral ouderen en invaliden.
In Nha Trang hebben we een leuke dag gehad. Fietsen gehuurd voor 0,80 eurocent voor een halve dag en de stad onveilig gemaakt. Nou ja in hoeverre kun je met dit verkeer iets onveilig maken? Het is gaan met die banaan, alhoewel Nha Trang al een stuk rustiger is dan Saigon. Onderweg draaide er een zadelpen dol, dus ja wat nu. Maar gelukkig kwamen er een paar Vietnamezen ons te hulp. Ook zij constateerden, dat de zadelpen was dol gedraaid en één van hen haalde op zijn brommertje een nieuwe pen voor ons. Na een colaatje op kinderstoeltjes, zijn we weer verder gegaan. We hebben een paar mooie dingen bezocht, oa de Nha Trangkathedraal, de Long Songpagode met een giga boeddhabeeld en de haven met fel blauw gekleurde vissersboten. Het fietsen ging goed, verder geen problemen meer gehad, want de fietsen waren verder goed onderhouden.
's Middags hebben we aan de boulevard gezeten en hebben we ons alledrie laten verleiden tot twee kekke Ray Ban zonnebrillen, echte neppers voor in totaal 150000 dong, ongeveer 10 Euro voor 6 stuks. Ik heb een paarse en een witte gekocht.
Om 17.00 uur zijn we naar onze afspraak voor een massage gegaan. Nique en ik een 'hotstone' en Carla een Vietnamese massage. We gingen eerst door de wasstraat, een douche, een stoombad van ongeveer vijf minuten en daarna door naar de massagetafels, nou ik kan het aanraden hoor het is heerlijk. De dames moeten wel vuurvaste vingers hebben want die stenen zijn echt heet. Carla had de andere dag nog last van haar hoofd, vanwege de hoofdmassage!
De andere dag een rit naar Qui Nhon, dit was alleen een tussenstop, omdat de rit naar Hoi An anders te ver is.
In Nha Trang hebben we nog een paar torens bekeken van de Champeriode en daarna door richting noorden. Dit keer een lange lunchstop aan het strand en ben ik voor het eerst lekker de zee ingeweest. Vlak nadat we waren vertrokken na de lunch, begon het ineens heftig te regenen, maar toen zaten we gelukkig alweer in de bus. Het was ook maar een kort buitje. Eigenlijk is het weer wel goed de afgelopen dagen, minder vochtig en daardoor is de warmte ook beter te hebben, inmiddels zijn we natuurlijk ook wel wat gewend aan de warmte.
Onderweg nog een fotostop bij de rijstvelden en we hebben een vissausfabriekje bezocht. Ja of je daar nou zo vrolijk van wordt en meer zin krijgt in vis met een sausje, is te betwijfelen. In Qui Nhon nog een kerkhof bezocht, waar veel oorlogsslachtoffers liggen. Verder staan de graven overal, op het land in de rijstvelden. Mensen mogen hier gewoon een stuk grond kopen en daar hun doden begraven, hoe groter de opbouw, hoe rijker de familie! Het blijft een apart gezicht, dat je overal deze graven ziet staan.
In ons hotel aangekomen, voor het eerst met uitzicht op zee hebben we niet zoveel meer gedaan.
Gisteren was het weer een vroegertje, om 07.00 uur in de bus richting Hoi An, onderweg had de Vietnamese gids een paar flessen rijstwijn gekocht en we zaten om 08.00 uur al aan een dopje rijstwijn van zo'n 50%, nou ja moet kunnen voor een keertje. Na een koffiestop, kwamen we rond het middaguur aan in My Lai een beladen dorpje uit de oorlog. Hier zijn 5054 onschuldige mensen door de Amerikanen vermoord. We kregen een film te zien van de KRO, Fons de Poel met Netwerk die hier in 1993 een documentaire heeft opgenomen. Onze gids ging weg. Het is onmogelijk, ook voor onze jonge gids, 21 jaar, om over deze gebeurtenis te praten. Ik vond het erg heftig ook al kende ik de foto's wel vanuit de krant. Ook het gebied lijkt wel een sacrale plek, het voelde erg zwaar om hier te zijn. Indrukwekkend waren de blote voetstappen in beton en de legerkisten in beton in de straatjes van het dorp. De restanten van afgebrande huizen en bij elk huis een bord hoeveel personen er zijn omgekomen en hoe oud deze waren! Ik vond het zeer indrukwekkend en ook zeer schokkend en zo voelbaar.
's Avonds met een groepje heerlijk gegeten in Hoi An, een leuke tent aan het water, daar was ook van alles te doen. Vooral voor de kinderen, een soort verhalenvertellers en dit begeleid en afgewisseld door muziek.
Ik moet nu stoppen, want ik ga naar het ontbijt, we hebben zo een excursie. De volgende keer vertel ik meer over het verkeer in Vietnam. Lieve groeten Marjo en natuurlijk ook van Nique en Carla.
Bedankt weer voor de leuke reacties.
Ik ben de vorige keer gestopt met mijn verhaal, omdat de computer gekke dingen deed met mijn aanslagen, het zag er ineens een beetje Zweeds uit of zo. Ik zag ook dat er nogal wat fouten in mijn verslag stonden, maar die haal ik er dan thuis wel weer uit.
Maar om verder te gaan met mijn verhaal. Tot nu toe is mijn indruk van Vietnam positief, Het is hier in vergelijk met andere Aziatische landen erg schoon, weinig gebedel, als er al iemand staat, zit of hangt dan zijn het vooral ouderen en invaliden.
In Nha Trang hebben we een leuke dag gehad. Fietsen gehuurd voor 0,80 eurocent voor een halve dag en de stad onveilig gemaakt. Nou ja in hoeverre kun je met dit verkeer iets onveilig maken? Het is gaan met die banaan, alhoewel Nha Trang al een stuk rustiger is dan Saigon. Onderweg draaide er een zadelpen dol, dus ja wat nu. Maar gelukkig kwamen er een paar Vietnamezen ons te hulp. Ook zij constateerden, dat de zadelpen was dol gedraaid en één van hen haalde op zijn brommertje een nieuwe pen voor ons. Na een colaatje op kinderstoeltjes, zijn we weer verder gegaan. We hebben een paar mooie dingen bezocht, oa de Nha Trangkathedraal, de Long Songpagode met een giga boeddhabeeld en de haven met fel blauw gekleurde vissersboten. Het fietsen ging goed, verder geen problemen meer gehad, want de fietsen waren verder goed onderhouden.
's Middags hebben we aan de boulevard gezeten en hebben we ons alledrie laten verleiden tot twee kekke Ray Ban zonnebrillen, echte neppers voor in totaal 150000 dong, ongeveer 10 Euro voor 6 stuks. Ik heb een paarse en een witte gekocht.
Om 17.00 uur zijn we naar onze afspraak voor een massage gegaan. Nique en ik een 'hotstone' en Carla een Vietnamese massage. We gingen eerst door de wasstraat, een douche, een stoombad van ongeveer vijf minuten en daarna door naar de massagetafels, nou ik kan het aanraden hoor het is heerlijk. De dames moeten wel vuurvaste vingers hebben want die stenen zijn echt heet. Carla had de andere dag nog last van haar hoofd, vanwege de hoofdmassage!
De andere dag een rit naar Qui Nhon, dit was alleen een tussenstop, omdat de rit naar Hoi An anders te ver is.
In Nha Trang hebben we nog een paar torens bekeken van de Champeriode en daarna door richting noorden. Dit keer een lange lunchstop aan het strand en ben ik voor het eerst lekker de zee ingeweest. Vlak nadat we waren vertrokken na de lunch, begon het ineens heftig te regenen, maar toen zaten we gelukkig alweer in de bus. Het was ook maar een kort buitje. Eigenlijk is het weer wel goed de afgelopen dagen, minder vochtig en daardoor is de warmte ook beter te hebben, inmiddels zijn we natuurlijk ook wel wat gewend aan de warmte.
Onderweg nog een fotostop bij de rijstvelden en we hebben een vissausfabriekje bezocht. Ja of je daar nou zo vrolijk van wordt en meer zin krijgt in vis met een sausje, is te betwijfelen. In Qui Nhon nog een kerkhof bezocht, waar veel oorlogsslachtoffers liggen. Verder staan de graven overal, op het land in de rijstvelden. Mensen mogen hier gewoon een stuk grond kopen en daar hun doden begraven, hoe groter de opbouw, hoe rijker de familie! Het blijft een apart gezicht, dat je overal deze graven ziet staan.
In ons hotel aangekomen, voor het eerst met uitzicht op zee hebben we niet zoveel meer gedaan.
Gisteren was het weer een vroegertje, om 07.00 uur in de bus richting Hoi An, onderweg had de Vietnamese gids een paar flessen rijstwijn gekocht en we zaten om 08.00 uur al aan een dopje rijstwijn van zo'n 50%, nou ja moet kunnen voor een keertje. Na een koffiestop, kwamen we rond het middaguur aan in My Lai een beladen dorpje uit de oorlog. Hier zijn 5054 onschuldige mensen door de Amerikanen vermoord. We kregen een film te zien van de KRO, Fons de Poel met Netwerk die hier in 1993 een documentaire heeft opgenomen. Onze gids ging weg. Het is onmogelijk, ook voor onze jonge gids, 21 jaar, om over deze gebeurtenis te praten. Ik vond het erg heftig ook al kende ik de foto's wel vanuit de krant. Ook het gebied lijkt wel een sacrale plek, het voelde erg zwaar om hier te zijn. Indrukwekkend waren de blote voetstappen in beton en de legerkisten in beton in de straatjes van het dorp. De restanten van afgebrande huizen en bij elk huis een bord hoeveel personen er zijn omgekomen en hoe oud deze waren! Ik vond het zeer indrukwekkend en ook zeer schokkend en zo voelbaar.
's Avonds met een groepje heerlijk gegeten in Hoi An, een leuke tent aan het water, daar was ook van alles te doen. Vooral voor de kinderen, een soort verhalenvertellers en dit begeleid en afgewisseld door muziek.
Ik moet nu stoppen, want ik ga naar het ontbijt, we hebben zo een excursie. De volgende keer vertel ik meer over het verkeer in Vietnam. Lieve groeten Marjo en natuurlijk ook van Nique en Carla.
-
01 November 2009 - 09:13
Tante Riet:
Hallo Marjo, Wat een verhaal weer.Je kunt er wat van. Hier alles oke M'n kleindochter groeit als kool en met Tanaquil gaat het gelukkig ook goed. Straks ga ik naar Eveline. Peter viert z'n verjaardag.Nog heel veel plezier en tot de volgende keer.tante Riet. -
01 November 2009 - 10:42
Maria:
Nou, het wordt steeds heftiger, zeker met plaatsen als My Lai.
Fijn dat je ervan geniet. Ik ben benieuwd naar de verhalen.
Groetjes Maria
PS: Lees je mail -
01 November 2009 - 10:45
An:
Hoi Marjo (en Carla, en Nique, al ken ik laatste van slechts één keer zien),
Ik geniet van je uitgebreide verhalen en kan me zo ook een beetje een voorstelling van Vietnam maken. Zou nog wel meer over de natuur, het landschap willen horen, maar daar heb je vast heel mooie foto's van gemaakt. Die kom ik dan tzt kijken. groetjes, An -
01 November 2009 - 11:34
Jos:
Indrukwekkend al die indrukken die jij beschrijft, van geinig tot heftig. Wat een afwisselingen !
Beleef nog vele mooie dingen en laat het ons weten.
-
01 November 2009 - 14:31
Corry En Leo:
Hoi Mar, Heerlijk om je belevenissen te lezen. We zijn jaloers op het warme weer want hier stormt het en de regen valt met bakken uit de lucht. We vinden dat je maar reisboeken moet gaan schrijven als je niet tot je 67ste in de zorg wilt werken, dat zal vast een succes worden. Tussen haakjes, wij hebben ook een nieuwtje: arlo en vivian krijgen in maart een baby, dus eindelijk worden we opa en oma, leuk he? Cora en Albert, als jullie dit lezen, ook van harte!!!
Marjo, nog veel plezier en wachten op je volgende mail, groetjes Corry en Leo. -
02 November 2009 - 15:45
Jan En Sonja:
Worden steeds nieuwsgieriger naar jullie reis en volgen alles met de kaart op tafel.
Groetjes ook aan Nique -
03 November 2009 - 22:27
Petra:
Hoi Marjo, lekker leesvoer allemaal hoor! Mooie ervaringen en fijn dat je die met ons deelt. Ik weet hoe lastig het kan zijn om steeds maar weer een gelegenheid te vinden om even wat uitgebreider achter de pc te kunnen zitten. Een goede tijd verder en we lezen je wel weer!
groetjes van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
