Het verkeer en koopjes!

Ok, daar ben ik dan weer.
Het is op dit moment onmogelijk om mijn email te bekijken, erg vervelend, maar na een half uur heb ik het opgegeven, morgen weer een dag.
Wat betreft het verkeer. De (regels) zijn als volgt: Je rijdt op een tweebaansweg, met aan allebei de kanten nog wat ruimte. Wat voor voertuig je ook bestuurd, je rijdt in het midden van de weg. Als er meerdere weggebruikers zijn of aankomen, dan wordt er heftig getoeterd en dan ga je pas op opzij. Als er ingehaald moet worden, dan toeter je nog wat harder en langer,om de noodzaak van je actie te onderstrepen, zodat de fietsers en scooters opzij gaan en ook de auto/vrachtwagen die je moet gaan inhalen. In de bergen inhalen, vlak voor de bocht, geen probleem, je gebruikt je claxon nog even wat meer. Als er dan een tegenligger aankomt, dan meld je je al claxonnerend en je tegen ligger gaat ook opzij en zorgt ervoor, dat alles wat naast hem rijdt de berm in gaat en zo kun je door het oog van de naald tussendoor. Dit is niet zo erg, zolang het droog is, maar met de regen van de afgelopen dagen, is dit minder comfortabel, want aan de zijkant liggen de plassen, en dan valt het niet mee als je op een brommer of scooter rijdt. Nou zo werkt dat een beetje hier in Vietnam. Een beetje het recht van het sterkste en het grootste voertuig. Wij hadden een goede chauffeur, maar toch hield je af en toe je hart vast. Ik snap wel, dat de meeste reisorganisaties aanraden om hier niet zelfstandig te rijden.
En dan Hoi An. Wij zijn daar begonnen met een fietsexcursie met een Nederlander, die al 6 jaar in Vietnam woont en een Vietnamese vrouw heeft. Dit was erg leuk en leerzaam, omdat hij veel over het Vietnamese leven kon vertellen. Wel had het die nacht en ochtend heel erg geregend en eigenlijk zagen we het niet zo zitten. Maar ja, het is hier nat, maar niet koud, dus toch maar op de fiets gestapt, poncho mee. Het was nog wat modderig en er lagen nog veel bomen en boomstammen, allemaal aangespoeld na de orkaan van vijf weken geleden, maar uiteindelijk hadden we erg mooi weer.
In Hoi An heeft het water toen 3 meter hoog in de straten gestaan. Ook nog even lekker geluncht in Hans zijn restaurant, zijn vrouw geeft hier ook Vietnamese kooklessen, maar daar hadden wij niet zo'n zin in, want dan ben je de hele middag weer kwijt.
's Middags zijn we gaan shoppen. Want Hoi An is de plek, waar je kleding en schoenen op maat kunt laten maken. Nou ik en Nique hebben een winterjasje laten maken en Carla een sjiek jasje van zijde.
De andere dag zijn we op excursie geweest naar 'My Son',Chamtempels in de buurt. 's Nachts had erg veel geregend en het zag er niet naar uit dat dit zou veranderen deze dag. Bij de ruines was het nog redelijk droog, maar aan het eind ervan ging het heel hard regenen. Waaien deed het al de hele tijd, we zaten duidelijk in het buitengebied van de tyfoon.
In de winkelstraat werden weer afgezet, en het is die dag niet meer droog geweest, het kwam echt met bakken naar beneden! Maar goed, je kunt maar een keer nat worden, dus we zijn er toch lekker stoer doorheen gegaan.
Jasje gepast en dit was goed. Carla haar jasje was ook goed en van Nique moest het nog een beetje veranderd worden. Wij zijn met een stel bij de haven gaan eten en toen stond het water al bij sommige stukken op de kade. We leken wel een stel kleine kinderen, maar genoten er wel van, want het water en de luchttemperatuur was niet koud, dus lekker
We hebben geluncht in hetzelfde restaurant als eergisteravond, heerlijk. En toen zagen we, dat van het restaurantje waar wij de avond ervoor hadden gegeten, het dak van het terras weg was gewaaid, het ging dus aardig tekeer!
Later die middag ben ik met Carla nog over de markt gelopen en daar kwam het water van drie kanten. Heel veel van boven, vanuit de stad stroomde het dwars over de markt naar de rivier en de rivier steeg en kwam over de kade ook de markt op. Maar de handel ging gewoon door en de mensen blijven er stoicijns onder. Het gebeurd gewoon een aantal keer per jaar, dat ze alles naar de eerste verdieping brengen en wachten tot de orkaan over is en het water weer zakt. De rotzooi ruimen ze met elkaar weer op en het is wachten op de volgende overstroming. Bijzonder om mee te maken hoor. Hier gebeurd het een paar keer in het seizoen van de tyfonen.
De andere dag zijn we naar Hue vertrokken, ivm de storm zijn we niet langs de kust gereden, maar door de tunnel het was te gevaarlijk. We hebben een bezoek gebracht aan de Marmerbergen en dat was voor mij een paradijsje, veel beelden van traditioneel tot modern. Ik heb hier twee stukken marmer kunnen scoren, dus Albert en Maria als jullie me kunnen ophalen volgende week vrijdag zou dat wel fijn zijn.
Verder onderweg veel schade van de orkanen gezien ( de vorige en de huidige). Score een vergaan schip en twee schepen op het strand. Verder veel kapotgewaaide zaken, zoals de reclame annex propagandaborden langs de weg en delen van een stenen muur, dat moet voorkomen, dat het zeewater zo de straat inloopt die zijn weggeslagen.
s' Middags in Hue nog de Citadel bezocht en weer heel erg nat geregend. Daarna weer bijtijds naar bed, het zijn hier lange dagen en elke dag toch wel vroeg op!
Nog wat antwoorden op vragen die mij gesteld zijn. Nee er zit geen lekkere vrucht in de groep, het is wel een leuke groep. En nee ik heb geen slangenleren oorbellen gekocht, volgens mij krijg ik die ook de grens niet over. En ja de foto's houden jullie nog tegoed, die komen erop als ik weer thuis ben, zonde van mijn tijd. Zo hier laat ik bij voor deze keer. De volgende keer meer vanuit Hanoi. Lieve groet Marjo