Op naar Andalusië

Wat een gekke start van mijn reis, ik lag 's middags even in bed, een poging om toch nog wat te slapen, wordt er een aantal keren indringend gebeld. Uiteindelijk toch maar opgestaan, staat er een echtpaar voor de deur, die mijn huis wilde bekijken. Zij vertelden een afspraak te hebben met de makelaar?! Ik zei dat er vanmorgen om 11.00 uur wel mensen werden verwacht, maar die waren niet gekomen! Makelaar was inmiddels druk met andere zaken, dus heb ik de mensen zelf maar rondgeleid! Begreep van hen dat de afspraak al 2x was uitgesteld, oké, niet zo'n goede beurt van de makelaar dus!

Nou ja daarna nog 's avonds geprobeerd te slapen, maar dat lukte me niet.

Om 01.30 uur naar Limmen gereden om Annalien op te halen en we zijn samen naar het parkeer terrein gereden.

Daar kwam er al vrij snel een bus aan en werden we naar Schiphol gebracht, ware het niet dat ik ineens mijn mobiele telefoon kwijt was. Tja, dat is wel een dingetje tegenwoordig, want alles staat daar in, van tickets tot adressen! Zoeken, zoeken, zoeken, op het parkeerterrein en in en rondom de auto, helemaal niks. Maar het was raar want ik had ook niks horen vallen en Annalien liep achter mij en die had ook niks gezien! Rarara. Zelfs een stel dat naar Faro zou vliegen en de chauffeur zochten mee, hartstikke lief, maar op een gegeven moment zei ik laten we maar gaan, dit heeft geen zin, ook mijn nummer bellen werkte niet hij ging direct op de voicemail. Ik wist ook zeker dat ik hem ivm de navigatie boven in mijn rugzak had gestopt bij de auto, dus ik vond het echt heel raar, nou ja, in de bus keek Annalien toevallig in haar fototas, bijna dezelfde kleur als mijn rugtas(zeker in een donkere auto) zat hij bij haar in de tas! Nou ja wat een opluchting zeg! De chauffeur had al opdracht gegeven, dat er iemand zou gaan kijken op het terrein, rondom mijn auto met een grote zaklamp, die werd ook weer afgebeld.

Nou ja, een flitsende start zullen we maar zeggen! Hahaha. Ruim op tijd waren we op Schiphol, Theo was er daarna ook snel, hij werd door zijn partner weggebracht. We zijn direct gaan inchecken en door de security, bij elkaar een half uurtje of zo. Daarna maar eerst een bak koffie, want we hebben nog even tot het luchtruim gekozen wordt.

Uiteindelijk vertrokken we met drie kwartier vertraging, er moesten nog cabinekoffertjes het ruim in omdat er in de cabine geen plek meer was! Dus stonden mensen na de laatste check hun elektrisch apparatuur en batterijen er uit te halen en daarna moest het spul nog naar het ruim worden gebracht, wanneer stoppen ze met die onzin, zo'n verspilling van tijd! Uiteindelijk moesten we ook weer wachten op een karretje dat ons van de slurf zou afduwen. Kortom .... veel gedoe!

Tijdens de vlucht hebben we nog een beetje tijd goed gemaakt en kwamen we om 10.10 uur aan in Malaga.

Daar werden we opgewacht door Aleksandra, onze reisbegeleidster. Na een korte rit konden we onze koffer in het hotel achterlaten, want we kunnen pas vanaf 14.00 uur op de kamer. Een korte 'briefing' bij het zwembad van het hotel en toen de stad verkennen. Via de boulevard zijn we naar het 'Alcazaba' gewandeld, Dit is een Moors fort, Daar hadden we een mooi uitzicht over Malaga, wel een beste klim zo in de zon. Het fort is rond de negende eeuw gebouwd. We zijn niet in het kasteel geweest. Daarna nog door de stad gewandeld, waar Aleksandra nog wat bekende punten liet zien in de oude stad, oa de Kathedraal, ook hier zijn we niet binnen geweest. het was inmiddels 15.00 uur en ik viel bijna flauw van de trek, sinds 06.00 uur niks meer gegeten. Op het pleintje bij de Kathedraal wat gegeten en daarna terug naar het hotel.

Om 20.00 uur gingen we eten, het restaurant ging ook dan pas open. Na gedoe over de rekening, alles in het Spaans en niemand kon daarop achterhalen wat we hadden gegeten na ruim een kwartier besloten om alles bij elkaar op te tellen en te delen door het aantal van de groep. Om 23.00 uur lag ik eindelijk in bed, totaal kapot, 12 km gewandeld en na 40 uur eindelijk een bed!

Na een nacht in totale bewusteloosheid te hebben doorgebracht, was er een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Om 09.00 uur vertrokken we naar het dorp 'Zahara de la Sierra', onderweg nog een korte stop bij een wegrestaurant waar wel 50 motoren stonden, binnen zat het bomvol met al die motormuizen.

'Zahara de la Sierra' bestaat uit allemaal witte huizen en hoe kan het anders in deze streek een Moors kasteel, het is een UNESCO heritage site. Ik ben wel naar de toren geklommen, weer in de zon en soms behoorlijk stijl! Deze toren is onderdeel van het Nasrid-kasteel. 'Torre del Homenaje', met een prachtig uitzicht over de omgeving en een het prachtige meer( het Zahara-El gastor Reservoir), waar het water overigens erg laag staat!

Deze toren werd gebruikt ter bescherming van Malaga en omgeving, toen de Moren tegen de Christenen vochten, deze strijd verloren ze in de 15 eeuw.

Na een heerlijke lunch zijn we verder gereden naar 'Montecorto' naar een Andalusische boerderij, die in het natuurgebied van 'Grazalama' ligt. De middag verder doorgebracht bij het zwembad.

Daar ook heerlijk gegeten en met elkaar, de groep is 13 personen(1 persoon heeft moeten afhaken), erg veel lol gehad!

De volgende dag stond er een wandeling

in het natuurpark op het programma, ongeveer drie kwartier rijden, een wandeling van 4 uur en 5 km stond op het programma. Nou ik kan zeggen, het viel me erg tegen, de wandeling staat als gemiddeld zwaar, maar ik vond het zwaar. We begonnen met een klim van 200 meter en dat alles over een ruw pad, ongelijke treden gravel en flinke kiezels en dat bleef de hele weg zo! Gelukkig lag het eerste gedeelte grotendeels in de schaduw, maar het was evengoed inspannend. Onze gids Juul, een Engelse, die al jaren in Spanje woont en daarvan zo'n drieënhalf jaar in dit gebied, was onze gids. Ze vertelde veel over de flora en fauna en het ontstaan van dit gebied, wat meer overeenkomsten heeft met Marokko dan met Noord Spanje. Ik moet zeggen het gebied was mooi, maar ik moest er wel voor stilstaan en om mij heen kijken, want tijdens het lopen werd het niks, ook keek ik tegen de binnenkant van mijn pet! Hahaha. Bij een wat langere rustpauze zagen we vale gieren en steenbokken.

Na vier uur waren we weer op het parkeerterrein waar we waren begonnen, nog naar het dorp gewandeld en dat biertje smaakte mij zeer goed. Ook lekker geluncht al was de ober super onvriendelijk, omdat we blijkbaar tapas hadden teruggestuurd, die uiteindelijk toch voor ons waren! Tja, als je binnensmonds roept wat het is en ons Spaans nou niet helemaal je dat is kan dit gebeuren toch? Maar er werd ineens geen koffie meer geserveerd???

Nou ja, gaan we die toch ergens anders halen.

Uiteindelijk weer met de bus naar ons hotel en daar nodigde Aleksandra ons uit voor een borreltje om onze prestatie te vieren en te toasten op een mooie reis!

Het moge duidelijk zijn, er gaat weer gemanipuleerd worden met de datums!

Tot de volgende keer