En al weer voorbij!

Ja, deze avond zijn we om 23.00 uur naar de luchthaven gereden, vooraf hebben we in het hotel Nasser zijn fooi gegeven, hij wilde ons persé naar de luchthaven brengen, weer op zijn vrije avond, echt een topper deze gids!

We waren er ruim op tijd, Marieke had verteld, dat het er nogal chaotisch aan toe kon gaan op de luchthaven. Nou buiten een paar Pakistani om, viel het allemaal erg mee. Hier hebben we afscheid genomen van Nasser en van de drie Belgen uit de groep, Paul en Jossy en Johan. Zij vlogen een uur later naar Istanboel om vervolgens naar Brussel te vliegen. Over deze vluchten kan ik kort zijn, Turkish Airlines deed wat ze moest doen, althans, bijna want het bleek, doordat we gedoe hadden op de heenweg ook de terugreis tickets waren geannuleerd!

Lieve mensen als jullie dit een keer overkomt controleer altijd de andere tickets! Maar dankzij Marieke, die er weer een paar uur mee bezig was geweest afgelopen nacht konden we toch naar huis, op tijd de lucht in en op tijd landen! Ze kunnen het dus wel!!! Het vervelende van twee korte vluchten is dat je eigenlijk geen oog dicht doet, want voordat de catering klaar is, kan het licht nog een half uurtje uit. De eerste vlucht had ik last van één 'restless leg', de tweede vlucht naar Amsterdam heb ik nog wel heel even de ogen toe gehad.

We waren ruim voor de verwachte tijd op Schiphol, we werden met bussen naar een stil gedeelte van Schiphol gereden om daar extra gecontroleerd te worden door de marechaussee (paspoort), dit waarschijnlijk ivm vluchtelingen uit Turkije.

Een kort resumé over deze reis:

Ik had me goed voorbereid, ik had al een aantal boeken gelezen oa:

• Te gast in Iran diverse schrijvers
• Sluiers van Teheran, Nina Rasmussen
• de Boodschapper, Kader Abdolah
• Stiekem kan hier alles, Eefje Blankevoort
• Achter de sluier het land, Alexander Reeuwijk
• Onze man in Teheran, Thomas Erdbrink
• Samarkand, Amin Maalouf (gaat over de dichter Omar Khayyam)
• Dochter van Isfahan, Anita Amirrezvani en Sabine Mutsaers (ben ik nu nog aan het lezen)
• Iran, bakermat van de beschaving, uitgebracht naar aanleiding van de tentoonstelling in het Drents museum (2018)
• Studiedag van de Vrije Academie, Hans Luiten (2019)
• Lonely Planet Iran, diverse schrijvers

Ik kwam dus redelijk beslagen ten ijs, maar toch, een eigen ervaring is altijd weer anders of het wed een combinatie van factoren, waarover ik had gelezen.

Ik vond het land prachtig, één van mijn redenen om hier naar toe te gaan was, de Islamitische architectuur waar ik toch wel heel erg verliefd op ben! Nou daar ben ik niet in teleurgesteld. Ik ben verwend met prachtige gebouwen, schitterende mozaïeken, bijzonder schilderwerk en een dosis 'oude stenen'.

Ook de musea waren zeer indrukwekkend, zeker als je weet dat je in één van de oudste beschavingen van de wereld rondloopt! Er zijn bij opgravingen zaken gevonden van zo'n 7000 jaar geleden! En al van hoog niveau! Bewerkte potten van glas en keramiek, sieraden, gereedschappen ed.

Verder vond ik de mensen zeer vriendelijk, ze komen naar je toe, maken contact en willen maar wat graag samen op de foto, ook nodigen ze je wel uit om bij hen langs te komen, wat dan weer niet zo in het programma paste, wel jammer.

Bijzonder vind ik dan weer wel het contrast in het verkeer, waar ze zich als aso's gedragen, nog erger dan in Azië! Ze zetten hun auto zonder blikken of blozen tegen je knieschijf aan, ook al heb jij groen licht bij de verbleekte oversteekplaats! Dit is zo niet te rijmen met hun vriendelijkheid als ze te voet zijn!

Verder was er weinig spontaniteit mogelijk. Met de bus onderweg waren er strikte regels en routes en controleposten, die iedere ochtend in overleg met de politie werden afgesproken, dus helaas geen stuk steen mee uit dit land waar zoveel steengroeves zijn.

We hebben wel ruim 4000 km gereden in deze drie weken, zowel in berglandschap, in de woestijn en het centrale gedeelte van Iran is hoogvlakte, dit ligt gemiddeld op 1000 meter, ook iets wat ik niet wist!

Ik heb er heerlijk gegeten, wel zijn het ontzettende zoetekauwen, ik ben deze reis niet afgevallen, maar ik ben nu al blij dat ik niet ben aangekomen! Hahaha

De periode was goed, in juli en augustus en begin september is het er voor ons veel te heet, tenzij je van ruim 40 graden houdt.

Ik ben blij dat ik geweest ben, achteraf toch spijt dat ik niet voor vier weken heb gekozen, maar ja dat is achteraf geleuter!

Oké nu resten alleen nog de foto's. Ik ga snel mijn best doen om deze erbij te zetten, maar het zijn er meer dan 3000, dus dat wordt weer een keuzeprobleem