Inmiddels weer in de grote stad!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
07 December 2010 | Peru, Lima
Hallo een ieder, leuk om jullie reacties weer te lezen. Ja, heb ik al vrienden gemaakt in de groep, nou nog niet echt.Wel trek ik naar de twee oudere heren toe, omdat de anderen zich soms zo puberaal gedragen, terwijl het gros toch rond de dertig is! Blijkbaar moeten een aantal zich nog bewijzen of zo!
Maar goed laat ik beginnen in de bergen. Ik ben die avond gaan eten met een het enige stel uit de groep en dat was erg gezellig. We zijn belandt in restaurant ´Monte Rosa´, het bleek een Zwitser te zijn uit Zurich, die daar al 28 jaar woonde, dus toen zat ik ineens 'schwiitserduutsch' te kletsen en natuurlijk een kaasfondue gegeten. Het was erg komisch allemaal.
Da andere dag had ik een excursie gepland naar een mooi meer in de bergen. Nou dat werd een avontuur op zich. De excursie begon al bijna een uur te laat.
De eerste stop was in een klein plaatsje Carhuaz, daar was markt en het stond bekend om zijn fruit. Maar het nadeel met zo´m excursie is, dat je zo opgejaagd wordt, dus we hadden er 20 minuten. Ik heb bij een oud vrouwtje wat cocablaadjes gekocht en ze kwam daarna nog twee keer naar me toe. De laatste keer hoefde ik alleen maar naar mijn broekzak te wijzen en toen reageerde ze zoiets als ´o ja´ en moest verschrikkelijk lachen, dat was wel erg komisch. Vervolgens gingen we naar een gigantisch groot Christusbeeld en de gids vertelde hier honderduit over, maar ja alleen in het Spaans. Zijn Engelse vocabulair was net zo beperkt als mijn Spaanse, dus geen idee waar het over ging.
Vervolgens gingen we echt de bergen in, zigzaggend omhoog en ´dirt road´, daarbij begon het ook nog eens te regenen. Ik dacht soms alleen maar; O jee, deze weg moeten we dus ook weer terug
Maar het was erg mooi, we konden een kort boottochtje over het meer maken, maar het was erg jammer dat het zo regende, want nu zag je de bergen niet zo mooi in het meer weerschijnen.
Na een korte lunch gingen we weer terug, althans dat dachten wij, dat ben ik en 2 Australische dames, die dezelfde avond nog een bus geboekt hadden om 21.30 uur. Niks was minder waar, ineens werden we gedropt in een restaurant en het was de bedoeling om daar wat te eten. Ik had nog niet zo´n trek en bestelde alleen een kippensoepje (dacht ik). Maar daar dreef een halve kip in, dus ik hoefde die avond niet meer te eten en dat was maar goed ook, want het werd een beetje later dan de bedoeling was! Hier ook mijn eerste (en laatste) Inkakola gedronken, een knijtergeel drankje dat nog het meeste lijkt op wat mijn generatiegenoten wel kennen als exalto uit de jaren zestig (dit was er in geel en rood en was mierzoet. Nou dit drankje dus ook! Brrrrr.
We hebben hier wel heel erg geanimeerd met z'n achten zitten eten en babbelen. Een Peruaans stel, de Australiers, nog een Peruaan, een Slowaaks stel en ik. De rest van de groep stond ons al ongeduldig op te wachten bij de bus, maar ja individueel afrekenen met acht personen ging op zijn Peruaans, niet al te vlot dus!
De juffrouw van de receptie had mij verteld, dat de excursie tot 18.30 uur zou duren, maar met dat eten was het al bijna zo laat. Vervolgens allemaal weer de bus in en na 5 minuten er weer uit om honing te proeven en het liefst ook te kopen natuurlijk. Daarna de bus weer in en het werd langzaam donker. Al met al geen idee meer waar we ergens zaten en die meiden zaten hem al een beetje te knijpen. Na een uur rijden werden we bij een pottenbakkerij gedropt. Er was een korte demonstratie met de schopschijf en natuurlijk graag wat kopen!
Uiteindelijk waren we om 21.00 uur terug in het hostel. De dames hadden dus nog een half uur! Ik was versleten, ben gaan douchen en gaan slapen, want mijn kamergenoten waren met de ´hike´ mee geweest en waren al om 05.15 opgestaan, ik heb daarna echter ook niet meer geslapen. Zij waren inmiddels allang weer terug en vroegen zich af waar ik bleef!
Dit was het dan weer tot een volgende keer. Lieve groet Marjo
Maar goed laat ik beginnen in de bergen. Ik ben die avond gaan eten met een het enige stel uit de groep en dat was erg gezellig. We zijn belandt in restaurant ´Monte Rosa´, het bleek een Zwitser te zijn uit Zurich, die daar al 28 jaar woonde, dus toen zat ik ineens 'schwiitserduutsch' te kletsen en natuurlijk een kaasfondue gegeten. Het was erg komisch allemaal.
Da andere dag had ik een excursie gepland naar een mooi meer in de bergen. Nou dat werd een avontuur op zich. De excursie begon al bijna een uur te laat.
De eerste stop was in een klein plaatsje Carhuaz, daar was markt en het stond bekend om zijn fruit. Maar het nadeel met zo´m excursie is, dat je zo opgejaagd wordt, dus we hadden er 20 minuten. Ik heb bij een oud vrouwtje wat cocablaadjes gekocht en ze kwam daarna nog twee keer naar me toe. De laatste keer hoefde ik alleen maar naar mijn broekzak te wijzen en toen reageerde ze zoiets als ´o ja´ en moest verschrikkelijk lachen, dat was wel erg komisch. Vervolgens gingen we naar een gigantisch groot Christusbeeld en de gids vertelde hier honderduit over, maar ja alleen in het Spaans. Zijn Engelse vocabulair was net zo beperkt als mijn Spaanse, dus geen idee waar het over ging.
Vervolgens gingen we echt de bergen in, zigzaggend omhoog en ´dirt road´, daarbij begon het ook nog eens te regenen. Ik dacht soms alleen maar; O jee, deze weg moeten we dus ook weer terug
Maar het was erg mooi, we konden een kort boottochtje over het meer maken, maar het was erg jammer dat het zo regende, want nu zag je de bergen niet zo mooi in het meer weerschijnen.
Na een korte lunch gingen we weer terug, althans dat dachten wij, dat ben ik en 2 Australische dames, die dezelfde avond nog een bus geboekt hadden om 21.30 uur. Niks was minder waar, ineens werden we gedropt in een restaurant en het was de bedoeling om daar wat te eten. Ik had nog niet zo´n trek en bestelde alleen een kippensoepje (dacht ik). Maar daar dreef een halve kip in, dus ik hoefde die avond niet meer te eten en dat was maar goed ook, want het werd een beetje later dan de bedoeling was! Hier ook mijn eerste (en laatste) Inkakola gedronken, een knijtergeel drankje dat nog het meeste lijkt op wat mijn generatiegenoten wel kennen als exalto uit de jaren zestig (dit was er in geel en rood en was mierzoet. Nou dit drankje dus ook! Brrrrr.
We hebben hier wel heel erg geanimeerd met z'n achten zitten eten en babbelen. Een Peruaans stel, de Australiers, nog een Peruaan, een Slowaaks stel en ik. De rest van de groep stond ons al ongeduldig op te wachten bij de bus, maar ja individueel afrekenen met acht personen ging op zijn Peruaans, niet al te vlot dus!
De juffrouw van de receptie had mij verteld, dat de excursie tot 18.30 uur zou duren, maar met dat eten was het al bijna zo laat. Vervolgens allemaal weer de bus in en na 5 minuten er weer uit om honing te proeven en het liefst ook te kopen natuurlijk. Daarna de bus weer in en het werd langzaam donker. Al met al geen idee meer waar we ergens zaten en die meiden zaten hem al een beetje te knijpen. Na een uur rijden werden we bij een pottenbakkerij gedropt. Er was een korte demonstratie met de schopschijf en natuurlijk graag wat kopen!
Uiteindelijk waren we om 21.00 uur terug in het hostel. De dames hadden dus nog een half uur! Ik was versleten, ben gaan douchen en gaan slapen, want mijn kamergenoten waren met de ´hike´ mee geweest en waren al om 05.15 opgestaan, ik heb daarna echter ook niet meer geslapen. Zij waren inmiddels allang weer terug en vroegen zich af waar ik bleef!
Dit was het dan weer tot een volgende keer. Lieve groet Marjo
-
08 December 2010 - 00:19
'Nique:
Hallo Marjo,
Hier een bericht uit koud Nederland. En dat terwijl veel mensen me al verteld hebben dat het vorige week ECHT koud was... Ja, lekker! Voor ons scheelt het ook zo'n 35 graden in temp. met Cuba.
Heb nog niet veel van je belevenissen gelezen. Daar ga ik deze week even voor zitten. Toch aandacht aan besteden! Heb al wel gelezen dat stront kan stinken. Echt Shit! Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen.
Kan me herinneren dat het een heel oude truc is. Dus voor een niet te hopen volgende keer: weglopen van de plek waar je bent, eventueel naar waar je vandaan komt. Maar goed, dat is achteraf.
Nog bedankt voor je SMS. Simon had zijn telefoon alweer opgeborgen, totdat ik dacht om de tijd te 'herstellen" naar NL tijd. Zag je lieve SMS nog met de boodschap van een goede terugreis. Dat is gelukt. Wel met een vertraging van drie uur in Havana! Dus aansluitende vlucht in Parijs naar Amsterdam missen, maar gelukkig konden we worden overgeboekt.
Alles goed gegaan.
Al met al zo'n 26 uur over gedaan van laatste hotel naar huisdeur in NL.
Morgen ga ik je berichten lezen, als mijn reisverslag bijgewerkt is.
warme groet en dikke kus,
'Nique -
08 December 2010 - 11:25
Riet Keizer:
Hoi Marjo, Fijn iedere keer weer wat van je te horen. Wat een ervaringen. Hier alles Oke. Sinterklaas heeft me jammergenoeg niet meegenomen naar Spanje. Volgende jaar beter. We hebben een hele gezellige sint gehad bij Eveline. Henk moest voor mij een surprise maken. Hij is voor AJAX en ik uiteraard voor Feyenoord, dus je begrijpt wel waar het over ging. Verder weinig nieuws. Met de kou gaat het gelukkig de goede kant op. Veel liefs en tot horens. -
08 December 2010 - 20:01
Anja :
Hoi Marjo,
Dacht ik toch echt gereageerd te hebben na je beroving. Lees nu voor het eerst de reacties van anderen en kom mijn persoontje niet tegen. Wat heb ik fout gedaan? Nou, geen idee. Een collega had een soort gelijke ervaring als jij, in Brazilië of Argentinië, maar dan met ketchup, zijn portemonnaie werd gerold. Je bent al op de hoogte van het winterse weer hier. Maandagavond kwam ik uit Amsterdam (met de trein) en liep naar huis terug. Bij mij in de wijk was het spiegelglad. Na één val en een paar bijna vallen, heb ik mijn laarzen (met rubberen profielzolen) uitgetrokken en ben ik op mijn sokken verder gelopen. Gelukkig kreeg ik een lift, want het was wel erg koud.
Ik geniet van je verhalen, leuk om zo goed op de hoogte te blijven.
Groetjes, Anja.
-
08 December 2010 - 21:24
Heidi En Patrick:
Ha Marjo,
Ik krijg helemaal de kriebels als ik dit lees. Leuk om je verslagen te lezen.
Het lijkt me ook leuk om in zo'n internationaal gezelschap te zitten.
Wij gaan ook bijna onze koffers pakken voor Egypte. In ben de sneeuw nu al beu en verlang naar zon en zand. We maken eerst een rondreis van zo'n 10 dagen en daarna nog wat uitrusten aan het strand. Het was de bedoeling om te snorkelen, maar er zijn nu haaien gespot. Wel een uitdaging!
We hopen maar niet dat er hapjes uit onze benen worden genomen, we moeten natuurlijk wel de 4 daagse nog kunnen lopen.
We wensen je verder nog een hele goede reis toe met veel plezier en gezondheid. We volgen je vanuit de woonkamer.
Heel veel groetjes, Heidi, Patrick, Sean en Liam -
09 December 2010 - 11:28
Marja:
ehh vakantie is toch ook relaxen, tenminste......ik geloof dat het tot nu toe een uitputtingslag is! MAar wel een mooie!!!! Jeetje heb je niet in je rats gezeten zo in het donker over bergweggetjes? Wij glibberen hier ook nog driftig door hoor! Maar dan van de ijzel! -
09 December 2010 - 13:28
Krijna:
Ha Marjo,
Wat een avonturen beleef je allemaal! Leuk om zo kennis te maken met de lokale bevolking,nauw ja lokaal. De wereld is lijkt kleiner geworden [ook relatief ]niet als je loopt!
In Nederland gaat alles zo zijn gangetje het weer is omgeslagen in regen natte sneeuw met van middag een karig zonnetje
Nu snap ik niet zo goed hoe dat zit met die excursies,is dat individueel?
Blij uit Ecuador weg te zijn? je zit nu weer wat lager is het daar warmer?
via Ecuador een groet aan Agnes uit de ch.
Marjo veel plezier en tot horens maar weer.Krijna.
-
25 Maart 2011 - 19:43
Marjo Van Minnen:
Jos
12 december 2010
Ik weet nu dat je meer op oudere mannen valt.
Heb je nog geld over? En genoeg plek in je koffer om alles wat je gekocht hebt mee te nemen? -
25 Maart 2011 - 19:47
Marjo Van Minnen:
Shirley
14 december 2010
Te vlug verstuurd zonder tekst, oeps
Hoi Marjo.
Ben blij dat ik weer wat berichten van je heb gekregen.
Op het journaal hier was een ongeluk in Peru met een bus waar ook Nederlanders in zaten, moest wel aan je denken.
Maar gelukkig kun je nog mooie reisverhalen schrijven. Tot over hoeveel dagen/ 87. Bofkont om zo'n lange trip te maken. Niet teveel van die blaadjes eten anders moet je nog afkicken grapje. groetjes Shirley -
25 Maart 2011 - 19:50
Marjo Van Minnen:
Marion Hulshof
21 december 2010
He Marjo, wat is het leuk om te lezen waar je bent. Het is toch ongelofelijk wat ben je ver weg. Vanavond hebben we een kerstborrel bij Frederique. We missen je wel hoor. Ik wens je daar een fijne kerst toe en een heel gelukkig en gezond 2011 en verder een hele goede reis.
Liefs Marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
