Petra, stad van de Nabateeers
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
20 April 2017 | Jordanië, Akaba
Vanmorgen was het een vroegertje, want om 07.00 uur gingen we naar Petra. Het gebied werd al bewoond door bedoeïenen 110 jaar voor Christus. Zoals in mijn vorig verslag beschreven was dit een belangrijke handelsroute. De Nabateeërs huurden hiervoor in eerste instantie Grieken in om te bouwen, maar zij ontwikkelden vervolgens een eigen bouwstijl. Omdat de meeste vooraanstaande Nabateeërs in hun stad (Petra) begraven wilde worden werden de graven uitgehakt in het roze zandsteen. Daarna kwamen er nog de Romeinen en het Byzantijnse Rijk en een aardbeving in 363 maakte een eind aan de voorspoed van Petra.
In 1812 werd Petra (her)ontdekt door de Zwitser Johann Ludwig Burckhart. Hij was op reis van Syrië naar Egypte door de vallei van Petra. Wij begonnen om 07.25 aan onze toer door Petra, wij hadden Nederlands sprekende Jordaniër als gids. Hij was breed van stof en daardoor kwamen we maar langzaam vooruit. Ik wordt altijd zo moe van langzaam lopen en meestal krijg ik dan ook last van mijn rug! Maar goed het hoort erbij. De eerste 800 meter zijn nog niet zo boeiend, maar dan ga je door de kloof, met aan weerszijden rotswanden van wel 80 meter hoog van zandsteen veelal rood, maar ook andere kleuren. Op sommige plekken is de kloof maar 5 meter breed, het is overweldigend! De kloof is 1200 meter lang en loopt licht af. Zodra je de kloof uitkomt, zie je het prachtige en meest gefotografeerde graf (Indiana Jones) wat dan in het zonlicht ligt. In één woord: PRACHTIG! 28 meter breed en 43 meter hoog! Hoe hebben ze dit ooit uithakken uit die rots? Het is meestal ook de buitenkant, die de fraaiheid van deze monumenten zo indrukwekkend maken, binnenin zover je al naar binnen mag, is meestal veel soberder. Op weg naar de 'stad' Petra komen de fraaiste 'gevels' voorbij. Een Necropolis, een amfitheater, koningsgraven enz enz Aan het eind van de stad, kun je naar het klooster klimmen, een klim van ongeveer een uur, op een ezel lukt het in een kwartier! Maar goed wij zijn stoer dus we doen het te voet. Inmiddels is het wel bloedje heet geworden, een extra handicap! 51 verdiepingen geeft de app aan! En de traptreden zijn echt niet netjes aangelegd! Maar met een aantal tussenstops, voor wat vocht en brandstof (broodje) erin hebben we het gered! Hahaha, ik als slechte klimmer heb het zelfs gehaald!
Maar als je dan het klooster ziet, 50 meter breed en 41 meter hoog, dat is echt heel erg groot! Dan valt je mond open van verbazing van zoveel schoonheid! Dit gebouw, is waarschijnlijk niet als graftombe gebruikt maar als Tempel. Hier hebben we onze lunch genuttigd met zicht op het klooster. Daarna toch noch een aantal treden omhoog gewandeld vanwege het uitzicht! En ook dat was de moeite waard! Daarna zijn we zo langzamerhand weer naar beneden en het beginpunt van deze bijzondere plek gelopen. Eerst al die traptreden weer naar beneden en vervolgens weer de vallei door. Ook weer door de kloof gewandeld, we wilden wel een paard en wagen nemen, maar die vroegen 'woeker' prijzen zo aan het eind van de middag! Soms toch lastig hoor, veel toeristen betalen het blijkbaar daardoor verpesten de markt om nog te kunnen onderhandelen over de prijs! Overigens nog een pittige wandeling, want nu loop je vals plat!
We hadden nog tijd over en daardoor was een biertje wel op zijn plek, omdat de rest van Petra 'droog' staat was er hier één bar die mocht schenken! Dus dat gouden vocht ging er wel in bij dit warme, dorstige weer!
Om 17.30 uur waren weer in het hotel, maar ik kon direct weer inpakken voor de 'Hammam', we gingen er met 5 vrouwen naar toe, en dat was weer een aparte beleving. Uiteraard alles in badpak, maar goed. We werden eerst in een loeiheet Turks bad gezet, deze was nog heel veel heter dan de kamer waar we eerst waren. Daarna kon je een beetje afkoelen met lauw water en kon je relatief ontspannen liggen op een stenen tafel met je benen omhoog! Ja hoe ontspannen is steen om op te liggen! Vervolgens kwam de massage, dit leek wel een 'snel' massage! Maar was wel lekker. We zaten er met een hele grote groep, dus het was een beetje lopende band werk! (er waren nog een stuk of 7 Engelsen), waarvan zich één dame beklaagde over het in haar ogen te kleine doekje wat over haar borsten werd gelegd! Hoezo een beetje preuts? Ik kan het niet laten om dan te denken, twee glazen wijn erin en je hebt er geen probleem mee, maar ja! Toen we weer in het hotel waren gingen voor het heerlijke buffet, de rest van de groep zat al aan tafel. Weer bijtijds naar bed, want de andere dag nog een keer naar Petra! Weer vroeg op dus, we waren met z'n zessen uit onze groep die er nog een keer naar toe gingen.
Dus met twee taxi's waren we er al om 07.00 uur en we konden zo doorlopen. En daardoor liepen we ook maar met z'n zessen door de kloof, wat de ervaring alleen nog maar intenser maakt, wat ben je toch nietig als mens! Nu konden we ook lekker doorlopen en ik heb samen met Martina en Malin nu de andere trap beklommen naar de offerplaats, 110 meter klimmen oftewel 44 verdiepingen! Gelukkig lag dit traject nog geheel in de schaduw en omdat we zo vroeg waren, kwamen we ook bijna niemand tegen! Dat maakte het alleen nog maar specialer! Het was lastig om de goede weg naar de offerplaats te vinden, wegbewijzering doen ze hier niet aan! Maar met hulp van de souvenirverkoper kwamen we toch boven. Niet de handigste weg bleek achteraf, maar op handen en voeten lukte het ook prima! Boven weer een mooi uitzicht over de vallei en zicht op de berg, waar de tombe van Aaron staat en waar hij ligt begraven volgens de overleveringen. Daarna zijn we via de achterkant van deze heuvel, de Farasakloof weer naar beneden gewandeld en daar nog meer graven gezien. Geen mensen! We liepen daar met z'n drieën. Toch weer een beetje verdwaald, daardoor geen tijd meer voor een drankje (limoen/mint smoothie). Maar het is ons uiteindelijk wel gelukt om een paard en wagen te regelen met z'n drieën. Alle drie hadden we geen zin meer om nog een keer 2 km vals plat omhoog te lopen naar de uitgang. De koetsier mocht er maar twee meenemen, maar bij de controles stapte Malin even uit en liep een stukje en daarna stapte ze weer in. Zodoende hadden we toch nog tijd voor ons favoriete drankje aan het eind! Om 11.00 uur hadden we de taxi's voor naar het hotel weer besteld. Even gedoucht en weer ging de reis verder, nu richting 'Wadi Rum'. Er was een lunch gekocht en die aten we op bij een mooi uitzichtpunt. Hierbij keken we uit over Petra, de kloof en de graven. Na een paar foto stops, oa bij een leuk verkeersbord en een oude trein, die op een spoortraject staat waarvan het ooit de bedoeling was om hem door te trekken naar Amman. De locomotief komt uit Turkije en de Turkse vlag wappert er dan ook fris en fruitig heen en weer! Laatste stop was bij 'de 7 pijlers van wijsheid' een boek geschreven door T.E Lawrence (Lawrence of Arabia).
In Wadi Rum zijn we overgestapt in jeeps om de woestijn en zijn schoonheden verder te ontdekken. Het was een open jeep, met een 'bakkie' waar je in moest klimmen, hmmm niet zo lekker voor mijn heup, ik was erg blij, dat ik in de cabine mocht zitten, klauteren gaat me echt niet goed meer af sinds mijn nieuwe heup! De jeep had zijn beste tijd gehad, maar hij reed! Alhoewel bij de eerste stop moest er al water worden bijgevuld. We rijden nu 'off-road' maar wel in een spoor! De eerste stop was bij een natuurlijke bron, vervolgens bij een kloof waar tekeningen op de rotswand staan! Daarna het hoogste duin (mooi rood gekleurd) en naar de twee natuurlijk gevormde boogbruggen, helaas was het voor mij onmogelijk om daar op te klimmen, nou ja de afgelopen dagen mijn klimportie wel gehad! Ook erg jammer was dat alle toeristen er gelijktijdig waren! Om 18.00 uur waren we in ons tentenkamp, daar was ook nog een andere groep. Erg luxe hoor! Tenten op een vlonder van de grond af, normale bedden er in en een prima sanitaire voorziening. Het eten was ook erg lekker. Weer een mooie zonsondergang vandaag! Ze hadden vlees groenten en aardappelen in de grond gestopt. Een oliedrum ingegraven, kooltjes onderin eten er in, afdekken, heet zand erover en laat maar garen, met een uurtje of twee heb je dan een heerlijke malse maaltijd. Daarbij nog het brood, de salades en houmous, was het smullen geblazen. Het was erg helder en niet al te koud, maar ik heb ondanks de mooi sterrenhemel toch heerlijk in mijn tent geslapen. Nou morgen het laatste deel van deze reis, foto's volgen weer later.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley