En alweer voorbij!

Ja mensen, een week gaat snel voorbij, zeker als er genoeg te doen is.
Dag 6 stond in het teken van sneeuwschoenwandelen en ijsvissen. Nooit enig nut kunnen zien van vissen überhaupt, maar goed.
Elly kreeg vandaag de oorkonde 'een smiley', vanwege dat het haar is gelukt om onze eerste noorderlicht foto te bezorgen!
We gingen met 13 mensen op pad, Larse was weer onze 'gids'. Eerst een stuk lopen langs de weg en daarna konden we dan toch de sneeuwschoenen onderbinden. We gingen al direct een flinke heuvel op, waarbij je de punten goed in de sneeuw moest zetten om niet terug te glijden. We hadden geen stokken, maar gelukkig stond er wel her en der een boom om je aan vast te houden. Toen we allemaal boven waren vertelde Larse, dat we nu een stukje vrij steil naar beneden moesten en dat we ons het laatste stuk moesten gaan zitten en naar beneden glijden! Nou, we gingen er één voor één vanaf, maar ik zat al snel op mijn kont om naar beneden te glijden, het was zó steil! Heerlijk zo'n overall! Hahaha.
Toen we allemaal beneden waren, stonden we eigenlijk gelijk op het meer. Larse had wel een touw achtergelaten, want hij had het idee om daar ook weer naar boven te gaan?!?! Gelukkig kwam er al snel een ander idee in het hoofd van Larse, maar ja hij is soms een beetje traag!
Hij staat regelmatig stil om ons over de bomen te vertellen, wrijft dan over zijn hoofd, schuift zijn muts wat heen en weer en er komt weer wat Engels. Ik was trouwens erg verbaasd dat men hier zo slecht Engels spreekt, iedereen moet erg zoeken naar de Engelse woorden. ook de medewerkers in het hotel, terwijl ze voornamelijk met Nederlandse toeristen werkt!
Maar goed Larse had alles mee op een slee, die hij achter zich aan trok. Een grote handboor, hout, broodjes, worstjes, koffie en thee.
Larse boorde het eerste gat, ziet eruit als een fluitje van een cent, maar dat viel toch wel goed tegen! Hahaha.
De eerste laag is sneeuw en gemengd ijs, maar het laatste gedeelte zo vlak boven het water was keihard ijs. Je moest en van boven kracht zetten en de boor rechthouden en draaien, ik was één van de weinige vrouwen die het probeerde, maar ik kwam niet erg ver. Totale dikte was 60 cm! Het is toch wel iets anders dan een handboortje dat je in de muur zet! Hahaha
Maar goed de meesten gingen lekker aan de slag, en wierpen al snel een hengeltje uit. Ondertussen ging Larse aan de slag met een vuurtje maken op het ijs, dat kan makkelijk als het 60 cm dik is namelijk.
De bekende ketels werden weer op het vuur gezet, met water uit een geboord gat, dus uit het meer. De worstjes en de broodjes kwamen te voorschijn en zo stonden we voor de derde keer deze week met een tak met een worstje of een broodje eraan boven het vuurtje.
Na ruim een uur hadden de meeste dames het wel gehad met het vissen, er werd niks gevangen (had ik ook niet verwacht). Die vissen zijn ook niet gek, die denken, ach daar komen weer een paar van de stomme toeristen een gat boren, WEGWEZEN! Hahaha. Nou mijn constatering, vissen is echt geen reet aan en zeker niet als je in de koude wind staat en koude voeten krijgt zo op het ijs!
Na een kleine twee uur gingen we weer op pad en we liepen nu om de heuvel heen waar we overheen waren gekomen. We liepen nu over het meer en later over de rivier, die een stuk verderop toch wel een behoorlijk stroming had. We moesten achter elkaar blijven lopen en minimaal 5 meter tussen je voorganger en jezelf.
Bij de meeste excursies, was je rond 15.30 weer terug in het hotel.
Dus het was weer onze choco/rum tijd en daarna weer even zwemmen en de sauna.
Na het eten nog wel geborreld, maar niemand had zin in een spelletje , dus alleen maar zitten kletsen.
De laatste dag hadden we weer een vrije dag en besloten we weer naar het dorp te wandelen. Albert wilde wel een ijsvishengeltje kopen, dus op naar de supermarkt. Daar ook nog gekeken bij een kunstwerk, gemaakt voor een heel bekende Finse schrijver Kalle Päätalo, geboren in Taivalkovski, overleden in 2000. Het was gemaakt van Cortènstaal en het stelde een boek voor en de bladzijden uit het boek. De figuren stonden nu tot hun middel in de sneeuw!.
's Middags heb ik mijn eerste blog geschreven en de anderen gingen of zwemmen en naar de sauna of nog sneeuwschoenwandelen.
's Avonds hadden we na het avondeten nog verhalen vertellen en pannenkoeken bakken en marshmallows boven het vuur in de Kota, deze hut stond vlak bij het hotel. En dat alles weer op een houtvuur. En weer kwam Larse om de hoek kijken, we waren met ons eigen clubje en later schoven Yona en Dirk nog aan.
Het begon allemaal heel serieus over hoe de 2e wereldoorlog in Finland was verlopen en welke gebieden ze zijn kwijtgeraakt aan vooral de Russen.
Daarna vertelde Larse over zijn liefdesleven en hoe gecompliceerd het allemaal was, hij was zo open en schattig. Ondertussen bakte hij pannenkoeken en stond het water voor de koffie en thee weer op. Ook wreef hij weer over zijn hoofd en schoof de muts weer van voren naar achteren en terug. Het is echt zo'n schatje!
Gelukkig had ik mijn flesje rum meegenomen, de rest van de drank was al op! Het smaakte goed in de koffie en thee.
Overigens kreeg Marianne nog een oorkonde, dit keer een rendier, omdat ze zich zo stoer had laten overhalen om mee te gaan op de sneeuwschoenen.
Toen was al weer de laatste dag aangebroken, het wachten was weer begonnen, kon mooi nog even een blog schrijven in die tijd. Om 12.00 werden we opgehaald door de bus die ons naar de luchthaven bracht, uurtje rijden en toen ging het snel door de check in en bagage controle. Het is echt een kleine luchthaven, er wordt zo 1x per twee uur een vliegtuig gelost en geladen. Erg overzichtelijk dus! Meer mensen konden ook niet in de wachtruimte!
We begonnen hier met een half uur vertraging, maar ook in Helsinki hadden we een half uur vertraging dus geen probleem. Vlak bij Schiphol vertelde de gezagvoerder, dat we enige turbulentie konden verwachten ivm de wind in Nederland. Nou dat was ook zo! Maar de piloot zette de kist goed aan de grond. Chapeau!
Daarna kregen we al heel erg snel onze koffers en konden we naar de bushalte om onze bus te nemen naar de parking, ook deze kwam snel. Dus om 20.30 waren we thuis, de kachel aangezet en Chinees gaan eten, bij terugkomst een lekker warm huis!
Op naar de volgende vakantie, weet alleen nog niet wanneer en waar naar toe!
Groetjes allemaal, foto's volgen