We komen steeds dichterbij!

Momenteel op weg naar 'Elephant Island' en we komen heel veel walvissen tegen, het lijkt wel een snelweg! Er is hier blijkbaar erg veel voedsel voor ze.
Wel waren ze steeds ver weg, maar je kon ze goed zien spuiten! Het is heerlijk rustig op zee, weinig wind, een beetje sneeuw en 1 graad boven nul.
Jim wilde kijken of we op 'Elephant Island' bij 'Point Wild' konden landen.
Op dit kleine stukje land, de rest is berg of gletsjer, hebben in 1915, de 22 mannen van de Endurance expeditie van Ernest Shackleton 135 dagen doorgebracht, zij bivakkeerden onder twee omgekeerde reddingssloepen! Totdat Shackleton hulp had ingeroepen in South-Georgia! Dat verhaal heb ik al verteld.
Ondanks drijfijs konden we volgens Jim aan land, zelf had hij dit nog nooit mee gemaakt, want meestal was er teveel ijsvorming om te kunnen landen.
Het was evengoed een avontuur, met de zodiacs door het drijfijs vervolgens aan land zien te komen met grote rotsblokken en heel veel pinguïnpoep!
Uiteraard kwamen we hier onze 'vrienden' de zeehonden weer tegen en heel veel kinbandpinguïns. Het is een heel smal stukje rotsig land en bij het idee om daar ruim 4 maanden te moeten doorbrengen in toch wel zeer koude omstandigheden! Krijg ik het toch wel erg benauwd, maar ook heel veel bewondering voor deze mannen!
Hier komt ook het verhaal vandaan, dat pinguïns het goed doen als brandstof! Ik kan me er geen voorstelling van maken, maar ja je moet wat met 22 man en in deze barre omstandigheden, dus ik snap het ook wel weer.
Doordat er door de wind ineens veel meer drijfijs was, zijn we vertrokken aan de andere kant van het 'strandje'. Nog een klein uur in de zodiac door het gebied gevaren om walvissen te spotten! Voornamelijk vinvissen dit keer. Ze zijn zo'n 20 meter lang, zo 2,5 keer de zodiac en het geluid als ze spuiten (ademhalen) is geweldig!
Deze landing stond niet gepland, maar vanwege het goede weer kon het doorgaan. Vanmorgen had Ali nog een lezing gegeven over de pinguïns in dit gebied. Ook zien we nu steeds meer ijsbergen en drijfijs.
De andere dag kwamen we in de 'Weddellsea' aan, dit gebied hoort tot Antarctica.
In de ochtend was er een lezing van Andreas over een Noorse expeditie in 1902, die niet zo fortuinlijk verliep. Deze strandde op 'Laurie Island' en 'Hope Bay'.
Het was de bedoeling, dat we bij 'Brown Bluff' aan land zouden gaan, om voet te zetten op het continent Antarctica. Maar door ijsvorming was dit helaas niet mogelijk. We zijn weer een stukje teruggevaren en konden toen even ten noorden van het Argentijnse onderzoeksstation 'Esperanza' wel aan land. Hier zat een grote Adélie pinguïn kolonie en verderop zat nog een kleinere kolonie Ezelspinguins. Aan land kwamen we via kleine ijsbergjes of grote ijsschotsen, geef het een naam! Prachtig, vooral ook de kleuren van het ijs en het water, zo intens blauw! Ook hier deden we weer een zodiactour door de baai, met als resultaat een zeeluipaard, een krabeter en een Weddellzeehond, alle drie luierend op een ijsschots. Verder is de baai één en al gletsjer!
Na dit bezoek zijn we verder gevaren richting 'Gerlaiche Street', 'Cierva Cove' en Charlottebay''. We zitten dan aan de andere kant van het schiereiland. Onderweg een hele groep Orka's gezien, het schijnt bijzonder te zijn, dat deze zich zo dicht bij het schip ophouden. Het was wel 'cool'!
Helaas konden we niet overal landen, dus zijn we doorgevaren naar de 'Wilhelminabay', daar waren de weersomstandigheden zodanig, dat we de zodiacs weer in konden.
De baai is helemaal omsloten door gletsjers, wel jammer dat het nu regende! Maar goed er zaten hier heel veel bultruggen en er vanuit gaande, dat hier nooit meer kom, mezelf in het regenpak gehesen reddingsvest om en hup in de zodiac. Anja ging niet mee, nog steeds niet lekker. Maar wat een ervaring! Er waren zoveel bultruggen, geweldig en relatief dichtbij. 5 keer 'ademen' en dan duiken en dan kwam die prachtige staart naar boven en verdwenen ze de diepte in om 'ergens' in de baai weer boven te komen! Het was kijken, spotten en proberen ze zo dicht mogelijk te benaderen --> GEWELDIG!
Na twee uur in de regen en kou (ongeveer 2 graden) kon ik door de nattigheid en de kou mijn camera niet meer bedienen! Wel onwijs blij met mijn 'waterproof' camera! Helaas geen opname kunnen maken van het geluid van hun ademhaling, dat was zoooo indrukwekkend.
Daarna gelijk onder de heerlijk warme douche gesprongen, ik was toch wel heel erg koud geworden in de zodiac.
Voor het diner van Beau nog meer wetenswaardigheden over de orka's gehoord.
We hebben ons meest zuidelijke punt bereikt, vanaf nu varen we weer terug richting Ushuaia (Zuid-Amerika).
En nog antwoord op Krijna haar vraag, nee hoor we hoeven niet via een touwladder omhoog te klimmen, je stapt van de zodiac op een plateau en dan via een trap het schip weer in!
Zo, dit was het voor deze keer, nog een paar verhalen te gaan en dan is dit blog ook weer 'verleden tijd'. Snif!