de Falklands alias 'Islas Malvinas' (2)
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
21 Januari 2016 | Falkland Eilanden, Port Stanley
Na twee nachten varen bereikten we het westen van de Falkland eilanden, vroeg opgestaan omdat we door een kanaal voeren, waar altijd veel pinguïns rondom de boot zwemmen. Zij zoeken naar voedsel voor zichzelf en voor hun 'chicks'. Het zijn voornamelijk de Magelhaenpinguïns. We stonden dus al om 06.00 uur aan dek.
Daarna ontbijt en dan voor het eerst in de Zodiacs, we zijn aan land gegaan op 'Carcass Island'. Het instappen, waar we veel hulp bij krijgen gaat erg goed, maar de zee is ook rustig! Dit eiland ligt in de Noordwesthoek van de Falklands. Ali, één van de gidsen, is erg bekend in deze regio. Zij begeleidde ons tijdens de wandeling van ongeveer 4 à 5 km. Langs de Magelhaen pinguïns en veel vogels, die kunnen hier zonder zorgen broeden omdat er geen natuurlijke of onnatuurlijke vijanden, bijv. ratten zijn op dit eiland, die de eieren rooft! Zodoende kunnen de vogels op de grond nestelen, want bomen zijn hier niet! De wandeling eindigde bij een kleine 'settlement', waar we verwend worden met thee en heel veel lekkers! Oftewel een 'high tea' maar dan in de morgen. Daarna ging het weer in de zodiac naar de Plancius.
Tijdens de middagmaaltijd voeren we naar het volgende eiland 'Saunders Island' (gelukkig geen Saundersboefjes hier!), vlak voor wij daar aan land gingen kregen we weer een 'briefing', dit betekende uitleg over het eiland en gedragsregels die wij in acht moeten nemen ten aanzien van de natuur en het 'wildlife' aldaar. Het stukje waar wij aan land gingen, zat vol met Rotspinguïns, deze beklimmen dus de wand van een berg, om er te nestelen er zitten hier zo'n 2000 broedpaartjes. Verder nog Magelhaenpinguins en een paar Koningspinguïns en één Macaroniepinguïns, ik vond deze wel een beetje sneu! Zat dus in de verkeerde kolonie.
Verder op de rotsen zaten er ook nog Wenkbrauwalbatrossen te broeden op zeer kunstig gemaakte nesten van modder en stro. Het is net of ze een eyeliner hebben opgebracht boven hun oog, prachtig!
Op de terugweg naar het schip, goed nat geworden, de wind was wat aangetrokken en we moesten dwars door de snel opeenvolgende golven zien te komen. Het was dus ook weer een sport om op het schip te komen! We zitten met zo'n 8 - 10 mensen in de zodiacs plus uiteraard de bestuurder van de rubberboot.
Aan boord wordt er gehoest en geproest, er zijn veel mensen verkouden en er liggen er zelfs een paar van de Zwitserse groep al vanaf het begin van onze reis met hoge koorts in hun hut! Als dit maar goed gaat, je zit zo dicht op elkaar en je kunt geen kant op! Je hoort wel meer verhalen op van die cruiseboten! Ook Anja is verschrikkelijk aan het hoesten, ik slaap daardoor ook niet zo best, want we delen samen de hut.
's Nachts varen we en zo kwamen we de andere ochtend aan in Stanley, de hoofdstad van de Falkland eilanden.
We kwamen daar om ongeveer 08.00 uur aan en na het ontbijt gingen we aan wal, ook hier in de zodiacs, het schip is te groot om ergens te kunnen aanmeren. Er wordt elke keer gekeken door Jim, onze expeditieleider, of het veilig genoeg is om aan wal te gaan. Dit heeft er mee te maken, dat golven met een windkracht 10 wel de limiet is om te kunnen varen! Anders is het risico te groot dat de zodiac omslaat en dat bij een watertemperatuur van een graad of 5 is niet fijn niet! Ook nu was het binnenwater evengoed onrustig en het was nat in de zodiac, dus ik was blij dat ik mijn regenkleding had aangetrokken. We bleven zo'n 4 uur in Stanley en ik kan jullie zeggen, het is er Engelser dan in Engeland! Ze rijden er links, de tuinen zijn Engels, de postbus en de telefooncel! We hebben hier wat rondgelopen en er twee kerken bezocht en het lokale museum. Overigens het weer was ook zeer Engels, regen!
Nadat we terug waren op de Plancius moesten we nog wachten op Leo, de dokter aan boord. Toen hij terugkwam bleken de drie zieke Zwitsers en een begeleider van boord te zijn gegaan. Leo vond het na een ziekenhuis bezoek niet verantwoord om ze nog verder mee te nemen, met de zekerheid dat er geen evacuatiefaciliteiten meer komen naarmate de reis vordert. Ook de Nederlander moest mee naar het ziekenhuis, want hij had geen medicijnen die hij wel nodig had mee, omdat die in zijn achtergebleven koffer zaten! Dit kon gelukkig opgelost worden en hij mocht weer mee aan boord.
's Middags voeren we weer verder en Ali gaf een lezing over de Wenkbrauwalbatros. Zij heeft en paar jaar in Stanley gewoond en les gegeven, dus ze kent het hier goed.
Jim vertelde over de Falklandoorlog in 1982 en dat de Britten deze eilanden echt niet kwijt willen (er is tenslotte een referendum geweest!) en daaruit bleek, dat de meeste bewoners willen dat de eilanden Brits blijven!
En Tobias vertelde over de geologie van dit gebied, specifiek over het ontstaan van de Falklands miljoenen jaren geleden.
Inmiddels zaten we nu op volle zee, de Atlantische Oceaan, en dat was te merken! Hahaha
In de eetzaal schoof het bestek over de tafel! Later was het damasten tafelkleed ingeruild voor een antisliptafelkleed en de wijn werd nu ook in waterglazen geserveerd! Hahaha
Ik heb tot nu toe nog steeds geen 'pads' gebruikt tegen zeeziekte en het gaat goed! Ik ben blij!
Vroeg naar bed en in bed is het net of je in een grote vertraagde schommelstoel ligt! Wel lekker, maar ik heb wel met mijn voeten tegen het voeteneind aangelegen, zo schoof ik minder heen en weer in mijn bed!
Zo de komende dagen zijn we weer op zee voor zo'n 800 mile ongeveer, op weg naar South Georgia.
Dus ik zeg tot de volgende keer maar weer.
Het goede nieuws is, dat ik mijn fotoboek van mijn vorige reis eindelijk binnen heb, dus gaan de foto's van die reis eraf en kan ik foto's van deze reis gaan plaatsen! YES!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley