Glibberen en glijden!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
07 September 2014 | Nepal, Kathmandu
De volgende dag voor de laatste keer naar Kathmandu, voor twee nachten.
Als afscheid 's morgens nog een paar prachtige heldere blikken op het Annapurnagebied!
Omdat niet zeker was of we Calypso (de truck) mee konden nemen hebben we een aantal drankjes meegenomen uit de koeler. Verder moesten we al onze spullen meenemen. Die avond zouden Brooke en Nico mensen zien van Dragomantruck (die kwamen net terug uit het gebied) en de andere ochtend hadden we een briefing over hoe nu verder.
Bij aankomst in het hotel een kamerparty gehouden, omdat iedereen wel van zijn spullen en de meegenomen drankjes af wilde, zodat we dat niet mee te hoefden te slepen, nu we waarschijnlijk meer onze rugzak moeten gaan dragen.
De andere dag stond in het teken van sorteren van spullen en een deel daarvan terugsturen naar Nederland. Zonde van mijn nieuw gekochte spullen. Ik had 9 kilo om terug te sturen, ik zat in de middenmoot. Want we gaan verder met lokaal en openbaar vervoer, omdat het onmogelijk is om met de truck verder te rijden vanwege de landverschuiving.
Nou en gisteren zijn we dan eindelijk richting Tibet/China vertrokken. Na ruim twee uur rijden, kwamen we aan bij de landverschuiving, we hadden ondertussen aan de overkant al wat landverschuivingen gezien.
Na veel gedoe met de 'porters', die onze grote bagage naar de andere kant zouden brengen, gingen we op pad.
Na de eerste bocht wist ik niet wat ik zag, de halve berg was weg! Deze lag in de rivier en vormde daar een grote dam, waarachter weer een groot meer was ontstaan! Het was echt ongelofelijk.
Sommige vrouwelijke 'porters', droegen twee van onze grote rugzakken, ik lag binnen de kortste keren met mijn kleine rugzak al op apegapen.
Het pad ging over de aardverschuiving, klimmen over rotsen, door beekjes en watervalletjes en over modderige geitenpaadjes waar links de berg was en rechts de afgrond! Ook was het flink klimmen af en toe.
Ik kon de groep uiteindelijk niet bijhouden, maar één van de begeleiders bleef bij me en dat vond ik op sommige stukken meer dan prettig! Want op die paadjes komen er ook nog mensen je tegemoet, met grote pakketten op hun rug en dan moet je ook nog aan de kant (Ik dook direct tegen de berg aan!). Zij lopen op slippertjes en blote voeten. Het meest verbaasd was ik over een oudere heer, flink doorstappend en met lichte tred naar boven, geen druppeltje zweet te bekennen, terwijl ik amechtig op een muurtje zat uit te blazen! En hij stapte vrolijk door! Later begon het ook nog te regenen, vroeg mijn vriendelijke begeleider of ik een paraplu bij me had en of ik die wilde opsteken! Ik had zonder paraplu al moeite om op de been te blijven. Hahaha, wat een grapjas en daarbij, ik was al doorweekt van het zweet, dus die regen was wel lekker verkoelend!
Uiteindelijk bleek, dat de groep maar een kwartier eerder was dan ik, daar heb ik me dan wel weer over verbaasd! Ik had er drie uur over gedaan.
Na nog een uur in een minibus kwamen dan aan bij onze laatste plek in Nepal, 'the Last Resort' op zo'n 35 km vanaf de Chinese grens.
Om hier te komen moesten we een hangbrug over. We slapen hier in tenten met een afdak! En dat is maar goed ook, vannacht ging het flink tekeer, onweer, regen en bliksem. Het ligt tegen een steile bergwand en als je net over een halve verdwenen berg hebt gewandeld, geeft dat nou niet direct een ultiem veilig gevoel! Ik lag al om 19.45 uur in bed, te moe om wat te eten en mijn zeer verdiende biertje (nou ja, 0.6 liter) op te drinken.
Vandaag de laatste dag in Nepal, ik heb me lekker laten verwennen en een heerlijk Nepalese massage gehad vanmorgen, dat is op zich een gewone massage, maar met mosterdolie en dat is ongetwijfeld voor van alles goed!
Ik wil jullie nog even een leuk verhaal vertellen, ik doe het in het Engels, want het was zo komisch;
Karen zat al een tijdje te wachten op haar drankje, terwijl iedereen al had.
Karen naar de ober;" where is my milktea?"
Ober; " ooohhh, mmmm that"s coming . . . .. . . maybe?"
Karen; " can I get it, please?"
Ober gaat weg en komt heel snel terug, met de thee
Ober; " OOOOHHHHH, ma"am you are so lucky today, the cow had so much stress yesterday evening so she won't give milk today, so I milk the chicken this morning, that"s why it takes a while before you got your tea"
Ja, blijf dan maar serieus, wij lagen helemaal dubbel.
Nou beste volgers dit was Nepal, volgende bericht uit Tibet.
Ik ben op Facebook een tijdje uit de lucht, Chinezen houden niet van ' social media'. Ik ga er vanuit, dat ik mijn site gewoon kan bedienen, maar jullie zullen zelf moeten inloggen.
Namaste Nepal
-
07 September 2014 - 12:53
Petra:
Jeetje wat een geklim MARJO, en daar houden wij zo van he? NOT! Maar je maakt wel weer erg veel mee zo. Op weg naar het volgende avontuur! Liefs Peet. -
07 September 2014 - 21:44
An:
Stoer, hee, dat je gewoon doorloopt als de weg weg is!! Wat een inspannende, avontuurlijke tocht!! -
08 September 2014 - 17:11
Henny:
De manier waarop je alles beschrijft is zo beeldend, dat ik geen film nodig heb. Aan doorzettingsvermogen ontbreekt het je ook niet. Detje was in Oosterbeek(hier wordt ook nog gewandeld) ze had je voicemail ingesproken of je ook kwam. Groetjes van haar. Kijk al weer uit naar je volgende brief. Hou hem op de rails(wens van Coentje) -
08 September 2014 - 18:26
Tessa:
Marjo, wat superleuk om je verhalen te lezen! Ik ben net teruggekomen in Nederland. Wij hebben de route andersom gedaan en vanuit Tibet over de Friendship Highway, het stuk lopen om de landslide heen. Wat een route!! Ben benieuwd naar je verdere fotos en verhalen. Liefs Tessa (Collega) -
09 September 2014 - 14:19
Mirjam Van Kleef:
ha die marjo.
toch maar even reageren via deze site. Denk dat al het andere inderdaad niet zal werken in Tibet.
wat een giller he. ik kan mij alles zo goed voorstellen. Ik heb hetzelfde meegemaakt met land slides maar ook na de grens in Tibet gebied. Ja wemogen blij zijn met de porters, anders waren we allang ergens blijven steken.
Nou ja, als ik het zo lees is het volop actie bij jullie, je maakt zo wel wat mee! Hoe zeggen ze dat ook alweer ''nothing is sure in live!"
Verder in tibet zal het wel beter gaan. Geniet maar van het het mooie en inspirende Tibet en vergeet niet Janette de groeten te doen In Lhasa.
Tashi Delek!
Mirjam -
12 September 2014 - 19:34
Det:
Hi marjo, nog niets gelezen van je reisverslagen(ga dat wel doen) maar hoorde van (wandel)vrienden dat je inmiddels weer heerlijk volop aan het genieten avonturen bent. Ik had je nog op de voice mail ingesproken of je ook in Oosterbeek zou zijn bij de Airborne. Van mij voor jou dikke knuf en bedankt voor lieve verjaardagskaart met daarop adres hoe ik jou volgen kan, liefs det -
19 September 2014 - 02:23
Ulrich:
Hee Marjo,
Prachtige reisverslagen schrijf je weer, mooi om te lezen, en net of je er zelf een beetje bij bent!
Blijf genieten en ons vermaken met je verhalen!
lieve groet, Ulrich -
20 September 2014 - 16:23
An:
En, waar ben je nù? Even geen verbinding? groetjes, An -
22 September 2014 - 00:34
Daphne En Sandra:
Mooi verhaal marjo, je maakt wel veel mee! we zijn nu in de nachtienst je website aan het lezen en het ziet er allemaal erg leuk en spannend uit! Groeten sandra en daphne -
29 September 2014 - 16:41
Miep Peelen:
Hee Marjo geweldig hoor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley