Crisis!
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjo
10 Januari 2011 | Argentinië, Buenos Aires
Hallo! Daar ben ik weer. Het zat een paar dagen tegen met het zoeken van een internetcafe. Maar goed, wat ik nog even wil melden is het volgende, het paragliden gaat een stuk makkelijker met lichte bergschoenen dan met skischoenen zoals afgelopen maart in de franse alpen. En wat betreft de aardapplen Jos, ik zit in het werelddel waar onze aardappel vandaan komt, dus die zijn hier genoeg te krijgen van zwart naar wit en van rood naar het kleurtje wat we kennen in Nederland.
Maar goed verder waar ik was gebleven. In San Pedro hebben we een tour gedaan, naar de zoutvelden aldaar, maar dit viel zo ontzettend tegen, dit veld was niet zo mooi wit, zoals je het kent vanuit Bolivia. Wel waren er 3 soorten flamingos te zien. Daarna nog naar twee diepblauwe bergmeren geweest en dat vond ik wel heel erg mooi. ´s Avonds hebben we sterren bekeken. Een man heeft in de buurt van San Pedro negen telescopen in zijn tuin staan en wij kregen daar uitleg over ons sterrenstelsel, vooral het zuidelijke halfrond en daarna mochten we ze ook nog van dichtbij bewonderen. Ik vond dit heel erg interessant en het werd verteld, door twee zeer bevlogen mannen.
De andere dag gingen we naar Argentinie, de grens van Chili lag net buiten het stadje, daarna twee uur rijden door niemandsland en dan kwam pas de grens van Argentinie. Ondertussen waren we weer gestegen naar zo´n 4200 meter. Ook hier waren de uitzichten weer adembenemend. Hadden we bij de eerste grens een half uur nodig, bij de tweede was dit drie uur. We hadden de pech, dat er een dubbeldekkerbus en een gewone bus voor ons stonden. Ook hier weer alles uit de truck, door de scanner en geen verse etenswaren mee over de grens. Ik had er nu voor gezorgd, dat ik niets meer bij me had.
Daarna was het nog zo´n vijf uur rijden naar Salta. Ik verkijk me nog telkens op de afstanden, op de kaart lijkt het niet zo ver, maar ja het gaat natuurlijk dwars door de bergen, dus niet zo snel. Overigens nu onderweg wel een echt zoutveld gezien, we hebben daar een fotostop gemaakt, dit was wel een groot verschil met de vorige dag.
We waren pas laat in Salta en zijn toen naar een steakrestaurant geweest, een steak van 600 gr. is daar normaal! Ik heb hem samen gedeeld met Dave en ik vond 300 gr. ook wel genoeg! Maar ik moet zeggen hij was boterzacht en smolt op de tong. Momenteel eten we veel steak, want het is hier gewoon het goedkoopste vlees.
Verder is de situatie in de groep geescaleerd. Kristy had besloten, dat er nieuwe kookgroepen moesten komen, omdat een aantal mensen erg gestresst waren en dat was ook zo. Maar het vervelennde was, dat iedereen nu als men het wilde een andere groep kon samenstellen, alleen Dave en ik waren er niet toen dat besloten werd en toen bleek, dat hij uit zijn groepje geknikkerd was en mijn groepje was opgeheven, vond ik dat op zich niet zo erg, want met Juan was niet samen te werken. Maar het feit, dat wij geen keus meer hadden maakte zowel Dave als mij heel erg kwaad. Het idee dat ze niet eens konden wachten tot wij er ook waren, zo respectloos in mijn ogen. En ik vond dat Kristy daar een stokje voor had moeten steken. Ik ben uit nijd naar bed gegaan, ik was er helemaal klaar mee, want het betekend dat wij nu een groepje van twee zijn terwijl de rest met zijn drieen is en zelfs één groepje met zijn vieren.
Kristy zelf kwam met een zwak verhaal, dat het zo nu eenmaal gelopen blablabla. Er werd ook min of meer gesuggereerd, dat ons groepje niet zelfstandig genoeg kon koken. Bij mij ging echt het licht even uit. De andere dag met haar gesproken en haar nog meer verteld, over de bejegening van een paar mensen ten opzichte van mij, ik heb toen alles maar uitgegooid, ik was het zo zat. Ik ben niet van plan om als enige mij aan te passen, dat mag de rest van de groep in mijn beleving ook! Want van respect hebben een aantal mensen maar weinig kaas gegeten.
Maar goed opvallend was wel, dat deze mensen dus blijkbaar wel op een gewone toon tegen me kunnen praten ipv arrogant, boos of negeren. We hebben daar trouwens twee nachten heel erg slecht weer gehad, hozen van de regen en één nacht verschrikkelijk onweer. O ja en nog even over respect, het is hier blijkbaar heel gewoon om tot diep in de nacht kabaal te maken, totaal geen interesse in het feit, dat er misschien ook nog wel eens mensen willen slapen! Ook de discodreun ging door tot vijf uur in de morgen. Zo ook het onweer! God ik word echt oud geloof ik, haha.
Morgen gaan we op wijntoer, we zitten nu in het wijngebied, in Cafayate. Het was weer schitterend om hierheen te rijden. Ik blijf me verbazen over de kleuren van de bergen hier, zo mooi!
Nou dit was het dan weer voor vandaag. Cora gefeliciteerd met je verjaardag, ik heb gedoe met Facebook, de ene keer lukt het wel en de andere keer heb ik geen enkele verbinding, dus maar even zo dan. Lieve groet allemaal en tot de volgende keer. Marjo
Maar goed verder waar ik was gebleven. In San Pedro hebben we een tour gedaan, naar de zoutvelden aldaar, maar dit viel zo ontzettend tegen, dit veld was niet zo mooi wit, zoals je het kent vanuit Bolivia. Wel waren er 3 soorten flamingos te zien. Daarna nog naar twee diepblauwe bergmeren geweest en dat vond ik wel heel erg mooi. ´s Avonds hebben we sterren bekeken. Een man heeft in de buurt van San Pedro negen telescopen in zijn tuin staan en wij kregen daar uitleg over ons sterrenstelsel, vooral het zuidelijke halfrond en daarna mochten we ze ook nog van dichtbij bewonderen. Ik vond dit heel erg interessant en het werd verteld, door twee zeer bevlogen mannen.
De andere dag gingen we naar Argentinie, de grens van Chili lag net buiten het stadje, daarna twee uur rijden door niemandsland en dan kwam pas de grens van Argentinie. Ondertussen waren we weer gestegen naar zo´n 4200 meter. Ook hier waren de uitzichten weer adembenemend. Hadden we bij de eerste grens een half uur nodig, bij de tweede was dit drie uur. We hadden de pech, dat er een dubbeldekkerbus en een gewone bus voor ons stonden. Ook hier weer alles uit de truck, door de scanner en geen verse etenswaren mee over de grens. Ik had er nu voor gezorgd, dat ik niets meer bij me had.
Daarna was het nog zo´n vijf uur rijden naar Salta. Ik verkijk me nog telkens op de afstanden, op de kaart lijkt het niet zo ver, maar ja het gaat natuurlijk dwars door de bergen, dus niet zo snel. Overigens nu onderweg wel een echt zoutveld gezien, we hebben daar een fotostop gemaakt, dit was wel een groot verschil met de vorige dag.
We waren pas laat in Salta en zijn toen naar een steakrestaurant geweest, een steak van 600 gr. is daar normaal! Ik heb hem samen gedeeld met Dave en ik vond 300 gr. ook wel genoeg! Maar ik moet zeggen hij was boterzacht en smolt op de tong. Momenteel eten we veel steak, want het is hier gewoon het goedkoopste vlees.
Verder is de situatie in de groep geescaleerd. Kristy had besloten, dat er nieuwe kookgroepen moesten komen, omdat een aantal mensen erg gestresst waren en dat was ook zo. Maar het vervelennde was, dat iedereen nu als men het wilde een andere groep kon samenstellen, alleen Dave en ik waren er niet toen dat besloten werd en toen bleek, dat hij uit zijn groepje geknikkerd was en mijn groepje was opgeheven, vond ik dat op zich niet zo erg, want met Juan was niet samen te werken. Maar het feit, dat wij geen keus meer hadden maakte zowel Dave als mij heel erg kwaad. Het idee dat ze niet eens konden wachten tot wij er ook waren, zo respectloos in mijn ogen. En ik vond dat Kristy daar een stokje voor had moeten steken. Ik ben uit nijd naar bed gegaan, ik was er helemaal klaar mee, want het betekend dat wij nu een groepje van twee zijn terwijl de rest met zijn drieen is en zelfs één groepje met zijn vieren.
Kristy zelf kwam met een zwak verhaal, dat het zo nu eenmaal gelopen blablabla. Er werd ook min of meer gesuggereerd, dat ons groepje niet zelfstandig genoeg kon koken. Bij mij ging echt het licht even uit. De andere dag met haar gesproken en haar nog meer verteld, over de bejegening van een paar mensen ten opzichte van mij, ik heb toen alles maar uitgegooid, ik was het zo zat. Ik ben niet van plan om als enige mij aan te passen, dat mag de rest van de groep in mijn beleving ook! Want van respect hebben een aantal mensen maar weinig kaas gegeten.
Maar goed opvallend was wel, dat deze mensen dus blijkbaar wel op een gewone toon tegen me kunnen praten ipv arrogant, boos of negeren. We hebben daar trouwens twee nachten heel erg slecht weer gehad, hozen van de regen en één nacht verschrikkelijk onweer. O ja en nog even over respect, het is hier blijkbaar heel gewoon om tot diep in de nacht kabaal te maken, totaal geen interesse in het feit, dat er misschien ook nog wel eens mensen willen slapen! Ook de discodreun ging door tot vijf uur in de morgen. Zo ook het onweer! God ik word echt oud geloof ik, haha.
Morgen gaan we op wijntoer, we zitten nu in het wijngebied, in Cafayate. Het was weer schitterend om hierheen te rijden. Ik blijf me verbazen over de kleuren van de bergen hier, zo mooi!
Nou dit was het dan weer voor vandaag. Cora gefeliciteerd met je verjaardag, ik heb gedoe met Facebook, de ene keer lukt het wel en de andere keer heb ik geen enkele verbinding, dus maar even zo dan. Lieve groet allemaal en tot de volgende keer. Marjo
-
11 Januari 2011 - 16:53
Greet:
Hey Marjo! Als Koen tot halverwege het jaar nog de beste wensen rondstrooit, dan mag ik het zeker alsnog vandaag doen! Bij deze dus, en geniet van de laatste helft,ook al gaat het hier en daar wat stroef, haal ik uit je verhalen.Vorige week voor het eerst weer eens met de mannen op stap geweest.Lekker weer eens bijgekletst!Hier regent het ook hoor; de kou is uit de lucht, endan krijg je dat troosteloze weer terug.Doet je verlangen naar zon, en bergen in een of ander ver land!!Ik blijf je volgen,en geniet van de avonturen! Groeten uit Julianadorp vanachter de warme kachel!
Greet -
11 Januari 2011 - 17:12
Det:
hei Marjo, de computer van mij doet het weer en er is een huisbezoek uitgevallen dus tijd om je laatste verhalen te lezen. Jammer en rot van die toestanden binnen de groep en dat je er last van hebt, je hebt het er uit lekker gegooid en nu vooral doen waarvoor je gekomen bent lekker genieten van mooie dingen die je tegen komt en de ergenis zoveel mogelijk van je weg houden.
Lieve Groeten Det -
11 Januari 2011 - 18:23
Marja:
Hoi, jeetje, balen dat de boel zo uit de hand moest lopen maar,...het zat er wel aan te komen. Mischien is nu de lucht in de groep geklaard?? En inderdaad dolen waar je voor ging: genieten van prachtige locaties waar je niet 1 2 3 zo maar komt toch?? En tja Argentinië en vlees, da's 1 hè!! steak ze!! :-) -
11 Januari 2011 - 18:41
Shirley:
Hoi Marjo.
Laat ze toch lekker zelf koken.
Als het jou maar smaakt.
Groet Shirley -
11 Januari 2011 - 20:29
Bert & Jeannette:
Klinkt goed hoor : argentijnse steak wegspoelen met een lekker slobberwijntje. Wij houden het hier maar op bruine bonen met appelmoes, het favogerecht van Bert.
Geniet weer lekker van de natuur en de mooie belevenissen met de locals.
Kus -
11 Januari 2011 - 20:55
Jos:
Ups and downs.
Mooi zoals je alle facetten van jouw reis beschrijft. En dan toch weer uitkijkt naar de wijntour en de kleuren van de bergen. -
11 Januari 2011 - 21:07
Sandra Polstra:
Hoi Marjo, je reist toch wat af he in de bus. Gooi maar wat Goldstein training op je groepje reisgenoten af want dat kunnen ze best gebruiken, zo te lezen. Hier in Alkmaar gaat alles zo zn gangetje. De 1-persoonskamertjes zijn bijna klaar, heel mooi geworden.
Het heeft hier ook flink geregent, en het was weer glad op de stoepen en fietspaden, en er is een collega gevallen en geblesseerd. Eenmaal raden wie?
Geniet lekker daar en tot gauw,
groetjes Sandra -
11 Januari 2011 - 21:16
Riet Keizer:
Hoi Marjo, Weer heel wat leesvoer van jeontvangen. De ellende is weer verleden tijd, nu op naar de heerlijkeArgentijnse wijnen. Een heerlijke TILIA uit Mendoza met een lekkere steak! Mmm. niet te versmaden. Volgens mij vandaag precies nog twee maanden. Nog heel veel kijk en eetplezier en veel liefs. -
12 Januari 2011 - 20:22
Margriet:
Jij beleeft sneller avonturen dan dat ik een reactie kan schrijven.......hijg, hijg,...... ik word al moe van alleen jouw verslagen lezen, laat staan om ze mee te maken! Krasse dame hoor ben jij!
Of gewoon een kwestie van oefenen, net als met lopen? Voelt voor mij als in de rodelbahn, nee roller coaster heet dat geloof ik, in ieder geval snel en met heel veel bochten de diepte in en weer omhoog. Hopelijk een beetje comfortabele stootkussens op de stoelen van de truck.
Maar goed, ook ik heb zo weer ruimschoots mijn conditie kunnen opvijzelen. Zweet veur de kop, nait zoesen en maor weer deurbroesen. Ik zit weer op de achterbumper hor. Plankgas! -
18 Januari 2011 - 11:39
Krijna:
Ha Marjo,probeer ik het nog maar want mijn vorige bericht is zoek geraakt in de ether.
Ik vroeg me af hoe het nu zat met de verliefdheid in de groep en of die met de wijn weg gespoeld is?,zijn ze daarom zo sacharijnig?
Lastig hoor groep dynamiek,met wie kookte je nu ? gelukkig kun je goed koken,en met weinig middelen er nog wat lekkers van maken.
Marjo veel plezier geniet van het mooie weer en sterkte met de jongelui.
Groetjes krijna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
